Δημήτρης Δανίκας

Και αφού δεν το κάνεις τότε κι εγώ ως καχύποπτος Νεοέλλην, ένα πράγμα σκέφτομαι. Ένα και να καίει. Πως ο αρχιπυροσβέστης σε κρατάει. Πως έτσι αποφεύγεις να έρθεις σε αντιπαράσταση μαζί του. Πως εκείνος έχει στοιχεία. Πως η πολιτική ηγεσία επιχείρησε να του κλείσει το στόμα κλειστό. Πως ακολούθησε εντολές. Πως το ψάρι βρομάει από το κεφάλι

Και ακόμα χειρότερα. Πως αν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πως μπροστά στην δική σας προστασία. Στο δικό σας παιχνίδι. Στην διατήρηση της «παρθενίας» του πέτσινου και χάρτινου «ηθικού σας πλεονεκτήματος» στα παλαιότερα των υποδημάτων σας οι ψυχές 102 συνανθρώπων σας. Που απανθρακώθηκαν. Και οι 72 απ αυτούς λαμπάδιασαν και έγιναν στάχτη, τρέχοντας στην προσπάθειά τους να διασωθούν από την πύρινη κόλαση που κάλπαζε και τον όλεθρο έσπερνε στο διάβα της

Δέχομαι, αν θέλεις, το τεκμήριο και την ένσταση της αμέλειας. Δέχομαι το τεκμήριο του ερασιτεχνισμού και της απειρίας. Δέχομαι το μπέρδεμα και την σύγχυση στην άσκηση των αρμοδιοτήτων. Τα δέχομαι όλα. Και φυσικά ουδέποτε θα ισχυριστώ πως υπήρξε δόλος. Πάμε παρακάτω

Αλλά εσείς; Οι αριστεροί; Οι φερόμενοι ως δεινοί «κολυμβητές» ωκεανών ευαισθησίας και κοινωνικής αλληλεγγύης; Εσείς του «ηθικού πλεονεκτήματος»; Εσείς που πάνω απ όλα και πριν απ όλα βάζετε τον Ανθρωπο; Εσείς που στην κλίμακα των αξιών ο Ανθρωπος καταλαμβάνει την πρώτη, την πιο προνομιούχα θέση;

Τι θέλω να πω; Το αυτονόητο. Εσείς έπρεπε και οφείλατε, σύμφωνα με τις αξίες σας, πρώτοι και μόνοι σας να βγαίνατε στη σέντρα. Εσείς έπρεπε να τα πάρετε όλα πάνω σας. Ετσι να αποδεικνύατε την υπευθυνότητα και την ευαισθησία σας. Ετσι θα εξασφαλίζατε μια κάποια συγχώρεση από συγγενείς και φίλους όλων αυτών των αθώων θυμάτων μιας απίστευτης «γενοκτονίας». Ετσι θα εξασφαλίζατε κάποιο ίχνος ηθικού πλεονεκτήματος. Εμείς στην πολιτική ηγεσία άρα εμείς οι υπεύθυνοι εμείς και οι πολιτικά ένοχοι

Αλλά το κόμμα πάνω απ όλα και πριν απ όλα. Το κόμμα, το μαντρί, ο αρχηγός, οι καρέκλες, η εξουσία, τα αξιώματα και η εγωπάθεια. Αυτά πρυτανεύουν. Όλα αυτά σας τυφλώνουν. Όλα αυτά σας απομονώνουν. Όλα αυτά σας παγιδεύουν. Στην πραγματικότητα δεν είναι τα λόγια και οι αποκαλύψεις του αρχιπυροσβέστη. Είναι η γνωστή νεοελληνική νοοτροπία. Πρώτα το κόμμα. Πρώτα η παράταξη. Πρώτα ο αρχηγός. Πρώτα εμείς της παρέας. Και ύστερα, πολύ ύστερα η χώρα

Με απλά λόγια 102 συμπολίτες μας απανθρακώθηκαν και ύστερα από δύο ολόκληρα χρόνια καμία τιμωρία. Τίποτα. Αν υπάρχει θεός θα ρίξει κεραυνό να κάψει τους επίορκους. Αν υπάρχει τσίπα δικαιοσύνης θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία. Αν ακόμα σ αυτή την παράταξη υπάρχει τσίπα ανθρωπισμού θα έπρεπε οι υπεύθυνοι να είχαν βγει στη σέντρα

Και κάτι τελευταίο. Θυμάστε παλιά που λέγατε πως τα λαμόγια γλιτώνουν και οι απλοί άνθρωποι πάντα πληρώνουν; Ε και με εσάς τα ίδια. Δύο χρόνια, εκ των οποίων το ένα επί δικής σας κυβερνήσεως, και ακόμα όλες αυτές οι ψυχές να ηρεμήσουν. Ντροπή; Κάτι χειρότερο: Εγκλημα και γενοκτονία χωρίς τιμωρία!