Δανάη Δασοπούλου

Ωστόσο, μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει σταδιακά όσους υποστηρικτές είχε καταφέρει να κερδίσει, ακόμα και από το ισχυρό μέτωπο των διαφωνούντων. Οι Ευρωπαίοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους Έλληνες και αντιμετωπίζουν τους εκπρόσωπους της ελληνικής κυβέρνησης σαν «κακομαθημένα παιδιά», σαν αυτούς που ζητούν χρήματα από τους Ευρωπαίους χωρίς να εκπληρώνουν τις δεσμεύσεις τους, σαν το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης που την εκβιάζει απειλώντας ότι θα προσεγγίσει τη Ρωσία.    

Η «φρεσκάδα» του καινούριου, πλέον έχει «μουχλιάσει» και η εκστατική χαρά των ενθουσιασμένων φίλων ξεθωριάζει, στοιχείο το οποίο τονίζουν σε κάθε ευκαιρία σατιρικές εκπομπές που τρέφονται από το επιτηδευμένο στιλ του υπουργού Οικονομικών κ. Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο μεταφέρουν στο τηλεοπτικό κοινό σαν έναν άγριο μηχανόβιο, με σηκωμένο γιακά που δεν διστάζει να σηκώσει το μεσαίο δάχτυλο στην «κακή» Γερμανία. Οι αμήχανοι χειρισμοί της κυβέρνησης Τσίπρα συντηρούν στο προσκήνιο την Ελλάδα με καταιγιστικά δημοσιεύματα, καυστικές δηλώσεις επιφανών προσωπικοτήτων και κωμικά βίντεο που σατιρίζουν, αν όχι εξευτελίζουν, τη χώρα.

Ενδεικτικό της μεταστροφής του διεθνούς Τύπου απέναντι στο… φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ είναι η γαλλική Liberation, η οποία την επομένη των εκλογών υποδεχόταν την νέα αριστερή κυβέρνηση με πανηγυρικά πρωτοσέλιδα και χαρακτήριζε τον κ. Τσίπρα «το νέο πρόσωπο της Ευρώπης».

Η άλλοτε έκδηλη συμπάθεια στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να ξεθωριάζει από τις σελίδες της αριστερής εφημερίδας, που πλέον σε δημοσίευμα με τίτλο «Οι 100 ημέρες που δεν άλλαξαν την Ελλάδα», αναγνωρίζει ότι οι εσωτερικές διαφωνίες και η αμήχανη διαπραγματευτική οδός που έχει επιλεγεί δεν οδηγεί στην εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων της κυβέρνησης.

Ο διευθυντής της Liberation, Λοράν Ζοφρέν, μάλιστα, καλεί στο κύριο άρθρο του, τον κ. Τσίπρα να «κυβερνήσει σαν τον πολυπράγμονα Οδυσσέα, παρότι έχει κάνει εκστρατεία σαν τον θερμόαιμο Αχιλλέα» και προειδοποιεί πως «ίσως τελικά η Ελλάδα επιλέξει το άγνωστο μιας εξόδου από το ευρώ», κάτι το οποίο χαρακτηρίζει «καταστροφικό» για τη χώρα, αλλά και για την Ευρώπη.

Από την άλλη, η πρόσφατη πρόταση της Ρωσίας στην Ελλάδα να ενταχθεί στην υπό διαμόρφωση νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα που δημιουργούν οι χώρες BRICS (Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία, Ν.Αφρική), προκαλεί αντιδράσεις ακόμα και από τον ίδιο τον επινοητή του όρου BRICS.

Ο «νονός» των BRICS και πρώην στέλεχος της Goldman Sachs, Τζιμ Ο’Νιλ, λοιπόν, μιλώντας στο δίκτυο Bloomberg χαρακτήρισε «καθυστερημένο πρωταπριλιάτικο αστείο», τη ρωσική πρόταση.

Μάλιστα, τη στιγμή που ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μοιάζει να βρίσκει στοργή στην αγκαλιά της μαμάς Ρωσίας κάνοντας νάζια σαν πεισματάρικο παιδί στους Ευρωπαίους που δεν του κάνουν το χατίρι, ο Ο’Νιλ δείχνει γνήσια απορημένος με το φλερτ της Ελλάδας προς τους BRICS που δεν προσφέρει τίποτα άλλο από το να ενισχύει το αντιευρωπαϊκό μονοπάτι, στο οποίο βαδίζει η κυβέρνηση.

Ανάλογη απορία, όμως, εκφράζουν και οι Financial Times έπειτα από το χορευτικό-τραγουδιστικό σόου του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, κατά τη διάρκεια της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια. Το «αγκαζέ» του με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβούτ Τσαβούσογλου, ενώ αμφότεροι ερμήνευαν τον «ύμνο» του Λάιονελ Ρίτσι και του Μάικλ Τζάκσον, «We are the world», αποδόθηκε με διάθεση ειρωνείας ως «η πιο σημαντική διπλωματική επανάσταση». Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, μάλιστα, η ιστορική εχθρότητα των δύο χωρών γρήγορα ξεχάστηκε χάρη στο τραγούδι με βαθύ συμβολισμό που ηχογραφήθηκε για τα παιδιά της Αφρικής.

Δεν θα είναι παράλογο να υποθέσει κανείς ότι η υπνωτιστική ταλάντωση του Ελληνα υπουργού στο ρυθμό του «We are the world» θα εμπνεύσει τους δημιουργούς σατιρικών βίντεο που περιέλαβαν παλαιότερα τον υπουργό Οικονομικών, κ. Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο παρουσίασαν άλλοτε ως «Εξολοθρευτή», άλλοτε ως τραγουδιστή που «ραπάρει» με τον Ολλανδό ομόλογό του, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ενώ Βρετανός παρουσιαστής τον χαρακτήρισε «γλοιώδη», προσθέτοντας ότι «μοιάζει με διευθυντή στριπ κλαμπ»

Σαν «φαντασμαγορικό σόου» μεταφέρεται στον Economist, όμως, και η υποδοχή με τιμές αρχηγού κράτους από την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης, του λειψάνου της Αγίας Βαρβάρας.

«Ακόμα και για μία χώρα, η οποία είναι συνηθισμένη στις δημόσιες εκδηλώσεις που συνδυάζουν το θρησκευτικό συναίσθημα με την πατριωτική περηφάνια, αυτό ήταν ένα φαντασμαγορικό σόου», γράφει ο συντάκτης του οικονομικού περιοδικού που μοιάζει να παρατηρεί όσα διαδραματίζονται στη χώρα με ενδιαφέρον εξερευνητή, ο οποίος προσπαθεί να εξηγήσει παράξενες φολκλορικές-θρησκευτικές φιέστες στο μέσο αναγνώστη της χώρας του που αδυνατεί να κατανοήσει το πόσο στενά συνδεδεμένη είναι η θρησκεία και η κοσμική ζωή στην Ελλάδα. Το λαϊκό προσκύνημα του σκηνώματος και η «περιοδεία» του σε νοσοκομεία καρκινοπαθών συνοδεία, μεταξύ άλλων, του υφυπουργού Επικρατείας, Τέρενς Κουίκ και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκου, δείχνει σαν η κυβέρνηση να θέλει την αντικατάσταση της ελπίδας -έννοια που τόσο πολύ χρησιμοποίησε προεκλογικά- που προσφέρει η Ιατρική, με το θρησκευτικό θαύμα.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ο Economist επισημαίνει πως «η αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας, της οποίας επικεφαλής είναι ο δηλωμένος άθεος Αλέξης Τσίπρας, δεν σχεδιάζει να προχωρήσει σύντομα στον εκπεφρασμένο στόχο του να κόψει τους στενούς δεσμούς της χώρας ανάμεσα στην Εκκλησία και το κράτος».

Ωστόσο, όπως τονίζει καυστικά το δημοσίευμα «τη στιγμή που η Ελλάδα αγωνίζεται για την οικονομική ζωή της, θα αποτελούσε ριψοκίνδυνη τακτική για τον κ. Τσίπρα να επιλέξει να τα βάλει με τους πνευματικούς μέντορες της χώρας, είτε αυτοί βρίσκονται στη Γη, είτε στον… Παράδεισο».

Την ελληνική κυβέρνηση που μοιάζει να αιωρείται σε αυτήν τη μεταφυσική διάσταση, κατακεραύνωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και αντικαγκελάριος, Γιόσκα Φίσερ, ο οποίος δήλωσε ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ζει στη χώρα των ονείρων, εγκλωβισμένη στην «ριζοσπαστική φούσκα» του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας της οποίας χάνει την ευκαιρία να συνεργαστεί με τους Ευρωπαίους εταίρους.

Σε πρόσφατο άρθρο του, μάλιστα, στην εφημερίδα Suddeutsche Zeitung, ο κ. Φίσερ έκανε λόγο για τη «διπλή τραγωδία της Ελλάδας», όπου η κυβέρνηση αρχικά παρουσιάστηκε ως η μεγάλη ευκαιρία της Ευρώπης, την οποία, όμως, δεν εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ιδρυτικό στέλεχος των Γερμανών Πρασίνων, δίχως να δίνει ελαφρυντικά στους χειρισμούς του κ. Τσίπρα επισημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση «προφανώς δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχει ειδοποιός διαφορά μεταξύ της προεκλογικής εκστρατείας και της διακυβέρνησης της χώρας».

Την ίδια ώρα, αναφέροντας ότι το 2009 η Ελλάδα έγινε το «πειραματόζωο» της Ευρώπης με την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας και «σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα έχει αυτή την κυβέρνηση», ο Φίσερ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η «Ελλάδα είναι για λύπηση».

Εξίσου αποκαρδιωτικό είναι και το δημοσίευμα του γερμανικού δικτύου Deutsche Welle στο οποίο καταγράφεται η ιδιαιτερότητα των κυβερνώντων μέσα σε ένα κλίμα «χάους, ματαίωσης και σύγχυσης».

Ποτέ ξανά μία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν έκανε τόση μεγάλη ζημιά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, γράφει η Μπάρμπαρα Βέζελ, προσθέτοντας ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός έκλεισε με εκκωφαντικό θόρυβο την πόρτα αποξενώνοντας όλους τους φίλους του.

«Ο Ελληνας πρωθυπουργός και το υπουργικό συμβούλιό του με τους ερασιτέχνες ηθοποιούς έθαψαν τον τρυφερό ανθό της οικονομικής ανάπτυξης κάτω από έναν σωρό από χαλίκια γεμάτο αβεβαιότητα, αντιφάσεις και αποπροσανατολισμό έπειτα από μόλις τρεις μήνες στην εξουσία», προσθέτει με έκπληξη η Βέζελ.
Περιγράφοντας την αλαζονική στάση του υπουργού Οικονομικών, κ. Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος όπως επισημαίνει η Βέζελ, προτίμησε να παραδώσει διαλέξεις στους Ευρωπαίους ομολόγους του πυροδοτώντας ένα κλίμα δυσαρέσκειας και ενόχλησης, και καταγράφοντας την πυροσβεστική δράση του κ. Τσίπρα με τα τηλεφωνήματα «έκτακτης ανάγκης» στην Γερμανίδα καγκελάριο, το δημοσίευμα καταλήγει με μία έκκληση: «Αρκετά πια με αυτό το τσίρκο».

Όπως παρατηρεί η Γερμανίδα δημοσιογράφος μπορεί το σήριαλ των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους να αποτελεί «τροφή» για τους ρεπόρτερς, όμως, είναι πιθανό να αποδειχθεί τραγωδία για τον ελληνικό λαό.

«Οι περισσότεροι Ελληνες εξακολουθούν να στηρίζουν την παραμονή στην Ευρωζώνη και πολλοί συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολίτες δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι αυτά τα δύο πράγματα δεν ταιριάζουν. Δεν μπορούν με την ψήφο τους να απομακρύνουν τα χρέη τους. Και πρέπει να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις στην οικονομία τους με τρόπο ώστε να μπορούν να στηρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό», συνεχίζει η Βέζελ καλώντας τους Ελληνες να πάψουν να δείχνουν το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη αναζητώντας υπευθύνους για το δράμα που τώρα βιώνουν και να αναγνωρίσουν ότι η κρίση προκλήθηκε από μία σειρά ανεύθυνων κυβερνήσεων, προειδοποιώντας τον κ. Τσίπρα να μην πέσει σε ένα «καταθλιπτικό déjà-vu».

Την προκαθορισμένη πτώση των δυνάμεων λαϊκισμού στην Ευρώπη προβλέπει το αμερικανικό δίκτυο CNBC, που «βλέπει» τη δημοτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει. Η επιρροή των κομμάτων όπως το κυβερνών, το κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου με ηγέτη των Νάιτζελ Φάρατζ, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, αλλά και το ισπανικό Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας, σύμφωνα με το δημοσίευμα δεν θα είναι μακροχρόνια στο πολιτικό σύστημα. Όπως εξηγεί το CNBC, λοιπόν, αυτού του είδους οι δυνάμεις δεν θα καταφέρουν να προσελκύσουν έμπειρα στελέχη, επομένως «μοιάζουν αναγκασμένα να ακολουθούν την άνοδο και την πτώση των χαρισματικών ηγετών τους».

Προσγειωμένη στην πραγματικότητα είναι πλέον και η Ιταλίδα ευρωβουλευτής, Μπάρμπαρα Σπινέλι, η οποία αντιλαμβανόμενη ότι η Ευρώπη με τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ και τη δύναμη των χωρών του Νότου δεν αλλάζει τόσο εύκολα όσο είχε φανταστεί, «αποκήρυξε» την  «L' Altra Europa con tsipras» («Η άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα»).

Μιλώντας στον ιταλικό Τύπο για τους λόγους που την ώθησαν στην απόφαση αυτή, περιέγραψε ένα κλίμα που απείχε παρασάγγας από την αρχική φιλοδοξία των στελεχών του κινήματος επισημαίνοντας πως δεν ήταν η ίδια που απομακρύνθηκε από τη λίστα, αλλά ήταν η λίστα που απομακρύνθηκε από το αρχικό σχέδιο. Η Ιταλίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας πρόσθεσε δε, ότι το πείραμα δεν λειτούργησε, καθώς η «λίστα Τσίπρα» δεν στέκεται πλέον στο ύψος των περιστάσεων.

Όλα τα ωραία, λοιπόν, κάποτε τελειώνουν. Και όπως αποδεικνύεται, η επικοινωνία δεν μπορεί να καλύψει το έλλειμμα πολιτικής σκέψης και δράσης. Το όνειρο για μία νέα Ευρώπη που θα έφερνε μαζί της η «πρώτη φορά Αριστερά» αποδεικνύεται φαντασίωση. Μία φαντασίωση που πλαισιώνεται από τις ιδιαίτερες φιγούρες κυβερνητικών στελεχών όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης που δεν κατάλαβαν -και επιμένουν να μην καταλαβαίνουν- πώς λειτουργεί η σύγχρονη Ευρώπη.