Αντώνης Ν. Βγόντζας

Πόλωση στις σχέσεις της με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Με τον Τύπο. Τον έχει εντάξει στη σωρεία των «εχθρών». Ειδικά τον γραπτό Τύπο. Αυτόν που ενημερώνει κριτικά τον πολίτη και συνδιαμορφώνει τη στάση του λαού σε θεμελιώδη προβλήματα. Συνωμοτεί με απίθανα γκρίζας προέλευσης πρόσωπα για τον εσωτερικό έλεγχό του. Εχει εξαγγείλει αδίστακτα ανοιχτό προσκλητήριο στρατευμένης και υπάκουης πένας. Μεθοδεύει την οικονομική και χρηματοδοτική ασφυξία του. Ακόμα και διά μέσου του ελέγχου της διανομής των διαφημίσεων, βασικού πόρου κάθε ενημερωτικού μέσου σε όλο τον κόσμο. Προφανώς, θέλουν να επιβάλουν ή σχεδιάζουν ή ενυπνιάζονται τον «δημοκρατικό λόγο» μιας λησμονημένης «Pravda». 

Πόλωση στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας. Επαναφέρουν το άσυλο της ανομίας. Οι ιερόσυλοι! Το άσυλο ήταν ένα κορυφαίο πρόταγμα σε δύσκολους καιρούς για τη Δημοκρατία, για την προστασία της ελευθερίας, της ακαδημαϊκής σκέψης και έρευνας. Και όλων των ελευθεριών. Στα αδαπάνως εύκολα χρόνια κατάντησε τοξική εστία υπονόμευσης της ίδιας της υλικής, πνευματικής και ιδεολογικής υπόστασης του πανεπιστημίου. Επαναφέρουν και τη συμμετοχή στα κορυφαία πανεπιστημιακά όργανα μιας «σκληρά» κομματικοποιημένης μερίδας φοιτητών, για να «αλώσουν» οργανωτικά το πανεπιστήμιο. Για να στρεβλώσουν έτσι τον παραδοσιακό και σύγχρονο ρόλο του. 

Σε αυτό ανθούσαν τους τελευταίους αιώνες όλες οι ιδέες. Παλιές, παραδοσιακές, σύγχρονες, προοδευτικές, πειραματικές, καινοτόμες και οπωσδήποτε ελεύθερες. Παράλληλα, έδιωξαν κακήν κακώς όλους εκείνους τους διακεκριμένους Ελληνες των πανεπιστημίων του εξωτερικού που έσπευσαν μετά το 2011 να στελεχώσουν τα Συμβούλια Διοίκησης των πανεπιστημίων, σε μια τιτάνια προσπάθεια αναβάθμισής τους. Με απτά αποτελέσματα. 

Πόλωση συνολικά στον χώρο της Παιδείας. Το Σύνταγμα είναι σαφές: «Η Παιδεία έχει σκοπό... την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλαση των Ελλήνων σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Και αυτά με τη σοφή και ιστορικά ψύχραιμη γραφίδα του Ευάγγελου Παπανούτσου, του πιο σημαντικού παιδαγωγού του 20ού αιώνα. 
Η ιδεοληπτική παρέα του Μαξίμου κινείται σε αντισυνταγματική τροχιά. Στην πλήρη ιδεολογική αποδόμηση της εκπαίδευσης μέσα σε ωκεανό φαντασιώσεων από ταξίδια τους σε ξεχασμένους κόσμους. Τους ενοχλεί ακόμα και η εθνική μας σημαία! Και όλα όσα αυτή συμβολίζει. Γιατί από έπαινο της μαθησιακής προσπάθειας των παιδιών να μην τη μετατρέψουμε σε αξεσουάρ «λοταρίας»;

Πόλωση στη νομοθετική εξουσία. Πρωταθλητές στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Και στα Προεδρικά Διατάγματα. Μοναδικοί πρωταγωνιστές στην ψήφιση σπουδαίων και μη νομοσχεδίων με κατεπείγουσα ή επείγουσα νομοθεσία. Για να μην μπορεί να τα κατανοήσει ο λαός μας. Τροπολογίες νύχτας και μεταμεσονυχτίου. Σε άσχετα νομοσχέδια. Μερικές με επιλήψιμο περιεχόμενο. 

Πόλωση στη Δικαιοσύνη. Οπου δεν έχει καταφέρει να οικοδομήσει υπόγειες διαδρομές με ευάλωτες συνειδήσεις επιτίθεται με βαναυσότητα, λοιδορεί, υβρίζει, λασπολογεί, διαστρεβλώνει και παραπληροφορεί. Με μέθοδο. Με τη συμμετοχή όλων όσους εκείνη προστάζει. Και των σκοτεινών. Και των γραφικών. Και των μεγαλοστελεχών. Και των γραμματέων των νομαρχιακών επιτροπών τους. Ενας είναι ο στρατηγικός στόχος: ειδικώς, η υποταγή και «εργαλειοποίηση» της Δικαιοσύνης. Και γενικώς, η εσωτερική κατάρρευση της μεγάλης δημοκρατικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Και η αντιδημοκρατική σώρευση όλων των εξουσιών σε μία. Αυτήν που πρόσκαιρα κατέχουν.

Πόλωση σε όλους τους θεσμούς τελικά! Δεν υπάρχει κάποιος νουνεχής ανάμεσά τους; Αποκλείεται! Αρκετοί έχουν γνώση της Ιστορίας. Ειδικά των τελευταίων δεκαετιών. Η πόλωση διχάζει και ανοίγει ζητήματα. Ακόμα και πέρα από τη βούληση εκείνου που τη σχεδιάζει. Και οι συσπειρώσεις και οι αντισυσπειρώσεις δεν είναι πάντα ευθύγραμμες, πολιτικά ψύχραιμες και εθνικά συμφέρουσες. Συχνά πολυδιασπώνται. 

Μήπως δεν έχουν διαβάσει καλά το Σύνταγμα και τους βασικούς νόμους; 

Από το 1982, με πρόταση του αείμνηστου Γεωργίου -Αλεξάνδρου Μαγκάκη, αναμορφώθηκε το περιεχόμενο του εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας. Δεν προστατεύονται ρητά οι «βασιλιάδες» και το «στέμμα» τους. Δράστης είναι και εκείνος που «με σφετερισμό της ιδιότητάς του, ως οργάνου του κράτους, καταλύει ή αλλοιώνει ή καθιστά ανενεργούς τις θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος».

Και «θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του πολιτεύματος» είναι «η αρχή της διάκρισης των εξουσιών, η αρχή της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης» και «η ισχύς και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων». 

Για να το ξανασκεφτούν...