Άννα Παναγιωταρέα

Στα ηρωικά έπη οι μύθοι πηγάζουν πριν από τον 12ο προχριστιανικό αιώνα. Δεν παραδίδονται μόνο στην ελληνική γραμματεία οι έμμετρες ραψωδίες της Ιλιάδας (ο πόλεμος Αχαιών και Τρώων) ή της Οδύσσειας (η επιστροφή του βασιλιά της Ιθάκης), εμβληματικά λογοτεχνικά ομηρικά αφηγήματα του 8ου αιώνα π.Χ. Παραδίδονται έπη ηρωικά και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς: στη βαβυλωνιακή λογοτεχνία το Επος του Γκιλγκαμές, στην ινδική τα έπη Μαχαμπαράτα και Ραμαγιάνα, αφηγήσεις συγκρούσεων ήθους και εξουσίας, γραμμένες στα σανσκριτικά.

Με έναν λόγο, οι πολεμικές συγκρούσεις καταδυναστεύουν την ανθρωπότητα από εποχές, όπου οψιανός και ξύλο με οξεία απόληξη αποτελούσαν φονικά πολεμικά όπλα. Ποιος σήμερα δηλώνει θιασώτης του ηρακλείτειου δόγματος κλείνοντας τα μάτια στον ολέθριο ρεαλισμό του; Θαυμάζουμε τους αρχαίους πολιτισμούς όπου συγκρούσεις της εποχής τους άφησαν εράσμιους ερειπιώνες. Ευτυχώς, οι πρόγονοί μας πρόλαβαν και ξανάκτισαν τις πόλεις που ισοπέδωσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος...

Το 1949 στην ανακωχή Ισραήλ - Αράβων αποκόπηκε το κράτος Ισραήλ από τη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας για τη δημιουργία παλαιστινιακής κρατικής οντότητας. Το κράτος της Παλαιστίνης αποτελείται από τη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη -έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής- και τη Λωρίδα της Γάζας, ελεγχόμενη από την ισλαμική Χαμάς. Πρόσφατα, εν μέρει κι από τον ισραηλινό στρατό. Οι πολλές προσπάθειες των ΗΠΑ για οριστική διευθέτηση των διαφορών δεν καρποφόρησαν: ΄Η το Ισραήλ διαφωνούσε ή οι Παλαιστίνιοι δεν είχαν σχέδιο... Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ενωση υποστηρίζουν πολιτικά τη βιώσιμη λύση ειρηνικής συνύπαρξης των δύο κρατών. Μετά τη δολοφονική απρόκλητη εισβολή της Χαμάς στα σύνορα της Γάζας την 7η Οκτωβρίου του 2023 η σκληρή -αναμενόμενη- απάντηση του Ισραήλ με χερσαίες δυνάμεις, ανηλεείς βομβαρδισμούς και τον τραγικό -επισιτιστικό- αποκλεισμό των αδύναμων κρίκων καταβύθισε το όποιο όραμα ειρήνευσης στην ευρύτερη περιοχή μας.

Οσοι πρωτοστατούν στο κίνημα υπέρ της «Λευτεριάς στην Παλαιστίνη», εν πολλοίς αγνοούντες πού αρχίζουν τα σύνορα του κράτους της και πού η δικαιοδοσία του κράτους του Ισραήλ -πώς αλλιώς, αφού αλλάζουν από δεκαετία σε δεκαετία-, στηρίζουν και τον διαμελισμό της Ουκρανίας με την αλλαγή συνόρων που απαιτεί ο Πούτιν. Το στενόμυαλο αριστερό αφήγημα συμπλέει με την ανοχή της Αμερικής στη ρωσική ιμπεριαλιστική προπέτεια παραβλέποντας το ηχηρό άνοιγμα των πυλών της αβύσσου στις «γαλάζιες» φιλοδοξίες των γειτόνων μας. Παρόλο που δεν θα τις έλεγα και ανομολόγητες.

Τα έπεα πτερόεντα συνάδουν με τους πρόσκαιρους κομματικούς ενθουσιασμούς που βγάζουν γλώσσα στην αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αποκτήσει την ανεξαρτησία της άμυνάς της. Αλλά ο πουτινικός οίστρος της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Ελένης Αυλωνίτου -«ο Πούτιν εκτελεί (διάβαζε δολοφονεί) μόνο αντικαθεστωτικούς»- είναι και η μεγίστη απόδειξη του ποιους επιλέγει και ψηφίζει ο κόσμος. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι πρωτεύοντα στελέχη στο ΠΑΣΟΚ, η Αννα Διαμαντοπούλου, ο Παύλος Γερουλάνος, ο θητεύσας στην Ε.Ε. Νίκος Ανδρουλάκης, δεν αντιλαμβάνονται ότι σήμερα στη Μεσόγειο -πιο πολύ από ποτέ- η Ελλάδα χρειάζεται συμμάχους και ότι μόνο κοινά εθνικά συμφέροντα σφυρηλατούν αξιόπιστες συμμαχίες!

Να μου συγχωρήσετε τη μακρά διαδρομή αφήγησης των γειτονικών μας πολέμων που πληγώνουν κατάφωρα τους δύο λαούς. Αλλά δοκιμάζουν και τις δικές μας κοινωνικές αντοχές, καθώς διατρέχονται από πολιτικές ιδεοληψίες, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Πολλώ δε μάλλον που εθελοτυφλούν στον διαμελισμό της Κύπρου παραμένοντας εδώ και μισό αιώνα σε μια -μη ομολογούμενη- εμπόλεμη κατάσταση! Οποιος νομίζει ότι οι τρεις συγκρούσεις δεν έχουν αναφορές στις εθνικές μας επιδιώξεις κάνει λάθος τρισμέγιστο για τις επιπτώσεις και το κόστος της όποιας δυσμενέστερης εξέλιξής τους.

Θυμίζω ότι κυπριακή σημαία δεν ξεδιπλώθηκε ποτέ σε ελληνικό θέατρο, ούτε καν στη μνήμη της τουρκικής εισβολής. Αλλά τα συριζαϊκά «πολιτιστικά» σωματεία και οι συναγωνιστές του ΚΚΕ αποφάσισαν ότι θα «ελευθερώσουν την Παλαιστίνη» ξεδιπλώνοντας σε κάθε παράσταση διαμαρτυρίες και την παλαιστινιακή σημαία! Η τελευταία διαδήλωση για την κατοχή της Κερύνειας, του μεγαλύτερου μέρους της Αμμοχώστου και μεγάλου τμήματος της Επαρχίας Λευκωσίας έγινε την άνοιξη του 1975.

Ούτε απόψε θα λείψουν απ’ το Σύνταγμα, δίπλα στα καντηλάκια των Τεμπών, οι ψάλλοντες τον ύμνο της Παλαιστίνης, διανθισμένο με σκληρά αντισιωνιστικά συνθήματα. Κι ας τολμήσει κανείς να τα αποκαλέσει ρατσιστικά. Σςςςςς, η εθνική μας συνείδηση κοιμάται…

Σημειώσεις
1. Κωνσταντίνος Καβάφης, στίχος από το ποίημα «Στα 200 π.Χ». Αν και αποδεκτή η στάση των Λακεδαιμονίων -άρνηση συμμετοχής στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου- προκαλεί την ειρωνεία του ποιητή η αδυναμία αναγνώρισης της μεγάλης ελληνικής ιστορικής στιγμής…
2. Ηράκλειτος, Εφέσιος προσωκρατικός φιλόσοφος.