Αλέξανδρος Κασιμάτης

Η μείωση των κόκκινων δανείων αποδεικνύεται όχι μόνον μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία, αλλά και ένα έργο μεγάλου κόστους που μπορεί να πλήξει την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Οι τράπεζες με τις ευλογίες και τις οδηγίες των δανειστών συρρικνώνονται ως οργανισμοί και αυτό παρασύρει καθοδικά την κερδοφορία τους.

Την ίδια στιγμή οι πόρτες των αγορών δεν είναι κλειστές μόνον για τα ομόλογα της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά και για τις τράπεζες. «Ελάτε μετά τις εκλογές» είναι το σταθερό μοτίβο των απαντήσεων που δέχονται οι τράπεζες που έκαναν το λάθος να βολιδοσκοπήσουν τις διαθέσεις των αγορών. Και πρόκειται για την πιο ευγενική απάντηση. Αλλωστε ποιός εχέφρον επενδυτής θα τοποθετούσε τα χρήματα του σε μια χώρα που καταθέτει δύο προυπολογισμούς;

Αποκλεισμένες από τις αγορές με την απομόχλευση να καίει τα κεφάλαια και την οικονομία να «σέρνεται» με υποτονικούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι τράπεζες φαίνεται να βαδίζουν σε προδιαγεγραμμένο μονοπάτι. Κι επειδή πλέον με τη συγκέντρωση του κλάδου το πρόβλημα μιας τράπεζας μπορεί εύκολα να μεταφερθεί και στη άλλη, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και αυτή που θα τη διαδεχθεί σε λίγους μήνες, πρέπει να δράσουν σωστά και μεθοδικά για να απομακρύνουν έγκαιρα τον κίνδυνο μιας νέας κρίσης.