«Επιδημία» βιασμών στην Ινδία: 54 παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά κάθε μέρα!

Η Ινδία ήταν κάποτε διάσημη για το Τατζ Μαχάλ και τις όμορφες παραλίες της Γκόα. Τους τελευταίους μήνες ωστόσο η χώρα αυτή εμφανίζεται σχεδόν καθημερινά στους τίτλους των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων εξαιτίας της δραματικής αύξησης των περιστατικών βιασμού με θύματα μικρά παιδιά, πολλές φορές ηλικίας κάτω των πέντε ετών!

Ο ομαδικός βιασμός και θάνατος της οχτάχρονης Ασίφα Μπάνο τον περασμένο Γενάρη προκάλεσε αποτροπιασμό σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο είναι μόνο ένα από τα απεχθή εγκλήματα που πραγματοποιούνται καθημερινά στη φτωχή χώρα.

Σύμφωνα με επίσημα κρατικά στοιχεία, σχεδόν 54 παιδιά πέφτουν καθημερινά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στην Ινδία. Αυτό σημαίνει ότι πάνω από δύο παιδιά βασανίζονται κάθε ώρα με αυτόν τον φρικτό τρόπο. Όπως αναφέρουν οι ΜΚΟ που δίνουν μάχη για την ευαισθητοποίηση του κόσμου, μεταξύ των παραγόντων που συμβάλλουν στη ραγδαία αύξηση του φαινομένου είναι οι ταξικές και θρησκευτικές συγκρούσεις στις ινδικές κοινωνίας, η δυσμενής θέση των γυναικών αλλά και η εξάπλωση των social media.

Όσο κι αν φαίνεται αρρωστημένο, η δυνατότητα των διεστραμμένων βιαστών να μοιράζονται βίντεο με τις αποτρόπαιες πράξεις τους με τους φίλους τους στο διαδίκτυο καθιστά πιο «δελεαστικά» τα εγκλήματά τους.

Όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα, σχεδόν 19.000 υποθέσεις παιδικού βιασμού «πέρασαν» από τα ινδικά δικαστήρια το 2016. Οι καταγγελίες ωστόσο για ανάλογα περιστατικά ήταν διπλάσιες, αφού άγγιζαν τις 40.000.

Ο αντίστοιχος αριθμός για το 2012 ήταν 25.000, πράγμα που σημαίνει ότι η αυστηροποίηση των ποινών στην οποία έχει προχωρήσει η ινδική κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια δεν φαίνεται να λειτουργεί.

Άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα είναι τα κενά στο δικαστικό σύστημα της Ινδίας, που αυτή τη στιγμή έχει να αντιμετωπίσει 100.000 υποθέσεις βιασμού, οι οποίες έχουν συγκεντρωθεί από τα περασμένα χρόνια. Πολλά από τα θύματα αναγκάζονται να περιμένουν δεκαετίες μέχρι να φτάσει η υπόθεσή τους στο δικαστήριο, και τότε έχουν αλλάξει τόσο πολύ οι συνθήκες στη ζωή τους που συχνά αποφύγουν να εμφανιστούν στη δίκη, ώστε να μην αντιμετωπίσουν ξανά το στίγμα.