Στεφανία Φραγκίστα: To ελληνικό success story με το διεθνές πελατολόγιο

Όταν γνωρίζει κανείς την Στεφανία Φραγκίστα από κοντά, σκέφτεται αμέσως πως η ενασχόληση της με τη μόδα, θα ήταν λογικό να ξεκινούσε με καριέρα στο modeling. Το εντυπωσιακό παρουσιαστικό της όμως συνοδεύεται από ένα κοφτερό και πρακτικό μυαλό, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Είναι μόλις 29 χρονών, αλλά είναι πάρα πολύ ήρεμη, με βαθιά φωνή και ένα ευγενικό χαμόγελο.





Την συναντώ στην εταιρεία της, όπου δουλεύει στο ίδιο γραφείο με τις υπαλλήλους της, σε ένα εντελώς ομαδικό και ισότιμο πνεύμα. Πιστός σύντροφος της το μικρό Μαλτέζ σκυλάκι της που έχει μαζί της καθημερινά. Αυτή είναι η καθημερινότητα μιας επιχειρηματία στην Αθήνα της κρίσης αναρωτιέμαι; Όλα φαίνονται πολύ ήρεμα, αλλά μάλλον έτσι συμβαίνει όταν το επιχειρείν γίνεται με ξεκάθαρο πλάνο και όραμα. 

Η μόδα την κέρδισε από μικρή αλλά ήθελε να πάρει πρώτα ένα πτυχίο στις θετικές επιστήμες. Μετά από «ενδελεχή έρευνα σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου» όπως λέει η ίδια χαριτολογώντας, αποφάσισε να μετακομίσει στις ΗΠΑ από όπου και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Brown, σπουδάζοντας δημόσιες σχέσεις και οικονομικά.





Μετά όμως, ήρθε το μεταπτυχιακό στην Σχολή Parsons της Νέας Υόρκης, μια από τις καλύτερες σχολές για fashion design στον κόσμο. Μια σχολή, που η Φραγκίστα γνώριζε ότι θα της δώσει αυτά που χρειάζεται: κάθε χρόνο «βγάζει» τους trend makers στην βιομηχανία της μόδας, καθώς απόφοιτοι του είναι ονόματα όπως οι Tom Ford, Marc Jacobs, Donna Karan και Alexander Wang. 





Πραγματίστρια εκ πεποιθήσεως, σκέφτηκε ότι μάλλον το παιδικό της όνειρο για τον κόσμο της μόδας θα έχανε την αίγλη του αν όντως το εξασκούσε. Επειδή όμως δεν της αρέσουν τα απωθυμένα και ήθελε πολύ να μάθει να σχεδιάζει παπούτσια, ξεκίνησε κάνοντας πρακτική δίπλα σε σημαντικούς σχεδιαστές αξεσουάρ, στους οίκους Alexander McQueen και Calvin Klein.





Το όνειρο γιγάντωνε και η Φραγκίστα άφησε τη Νέα Υόρκη για το Παρίσι, για μια θέση στον οίκο παπουτσιών Michel Vivien, τον πραγματικό «βασιλιά» των γαλλικών υποδημάτων. Η μοίρα όμως, της επιφύλασσε μια άλλη πορεία μέσα στη μόδα, η οποία θα εμφανιζόταν μπροστά της εντελώς τυχαία.

Σε ένα από τα διαλείμματα της για διακοπές, φτάνοντας στον τόπο προορισμού της, η Στεφανία βρέθηκε μαζί με τις φίλες της σε ένα ξένο αεροδρόμιο χωρίς να έχει πλέον βαλίτσες. Ήταν το 2008 και η παρέα βρέθηκε χωρίς ρούχα και μαγιό στις Μπαχάμες. Όπως περιγράφει, έπρεπε να αγοράσει εξ ολοκλήρου ότι περιείχε η χαμένη της βαλίτσα.





Ψάχνοντας να βρει μαγιό που της αρέσουν αλλά «να μην στοιχίζουν μια ολόκληρη περιουσία» όπως λέει χαρακτηριστικά μη βρίσκοντας τίποτα απογοητευμένη σκέφτηκε πως ίσως τελικά θα έπρεπε να φτιάξει μόνη της μαγιό. 

Λίγους μήνες αργότερα η εύρεση εργασία στο Παρίσι αποδείχτηκε άκαρπη. Μην αντέχοντας να κάθεται όπως ξεκαθαρίζει,  αποφασίσε την επιστροφή της στην Ελλάδα.





Είναι μέσα του 2008 και η Ελλάδα σιγά σιγά μπαίνει σε κρίση, όμως η Φραγκίστα δεν άκουσε τις Κασσάνδρες που τις έλεγαν πως είναι δύσκολοι καιροί για επιχειρήσεις. Έτσι το 2009 γεννήθηκαν τα Pink Sands (εμπνευσμένα από το όνομα παραλίας στις Μπαχάμες όπου και είχε την πρώτη της ιδέα για τα μαγιό).





Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η αρχή «για να βρω διασυνδέσεις, δεν είχα κάποιον σύμβουλο ή γνωστό που να γνωρίζει πως στήνεται μια τέτοια επιχείρηση στη μόδα στην Ελλάδα, ένιωθα πολλές φορές χαμένη και αναρωτιόμουν αν κάνω τα σωστά βήματα.

Από την σωστή βιοτεχνία, μέχρι τις τιμές που χρεώνουν οι προμηθευτές, ο έλεγχος ποιότητας, η προβολή στο εξωτερικό, οι πληρωμές  όλα τα ανακάλυψα μόνη, μέσα από λάθη και πειραματισμούς. Ήταν σαν να έκανα μεταπτυχιακό τα πρώτα χρόνια της επιχείρησης μου» τονίζει.



Το πιο ενδιαφέρον είναι πως έχει καταφέρει να κάνει τα προϊόντα της γνωστά χωρίς να έχει προσλάβει έναν ακριβό διαφημιστή brand manager, όπως πολλές άλλες Ελληνίδες επιχειρηματίες. 

Και ενώ η Φραγκίστα προέρχεται από ένα εύπορο οικογενειακό background (πατέρας της είναι ο εφοπλιστής Νίκος Φραγκίστας) εντυπωσιάζει με την αυτάρκεια της, την απλότητα, τον επιχειρηματικό της πραγματισμό και την εργατικότητα της. Από νωρίς το πρωί, βρίσκεται στο γραφείο της και δίνει έμφαση στην ποιότητα και την εξυπηρέτηση πελατών. Και πως να μην μείνει κανείς ευχαριστημένος, όταν μαζί με το μαγιό του, λαμβάνει μια ιδιόχειρη ονομαστική κάρτα με ευχαριστίες.



Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες φανερώνουν και τον χαρακτήρα της νεαρής επιχειρηματία. «Η ποιότητα στην υπηρεσία είναι κάτι που λείπει από την Ελλάδα. Εμένα με ενδιαφέρει ο πελάτης να διευκολύνεται. Έχουμε δωρεάν παραδόσεις, δωρεάν αλλαγές/ επιστροφές που τις κανονίζουμε εμείς εξ' ολοκλήρου αρκεί να επικοινωνήσει ο πελάτης για τι αλλαγή θέλει, απαντάμε στα μέιλ και μηνύματα όσο πιο άμεσα γίνεται και δίνω έμφαση σε αυτό» εξηγεί.  

Από το 2009 η εταιρεία έχει ανοδική πορεία και στόχος της Φραγκίστα ήταν εξαρχής να καθιερωθεί ως ένα από τα κορυφαία ελληνικά brands διεθνώς. Τα μαγιό παράγονται στην Ελλάδα από επιλογή της. «Είμαι περήφανη για το «made in Greece» των προϊόντων, το επικοινωνώ με πάθος και αυτή τη στιγμή έχουμε παρουσία σε Τουρκία, Ελβετία, Λίβανο, Αγγλία, Ιαπωνία και Αμερική. Τα μηνύματα είναι πολύ θετικά και μετά από 5 χρόνια σκληρής προσπάθειας, η ανταπόκριση είναι μεγάλη, κυρίως μέσω του e-shop μας, όπου δεχόμαστε παραγγελίες από όλες τις γωνιές του κόσμου».



Και φαίνεται ότι για την ίδια η ποιότητα είναι το Α και το Ω, και δηλώνει πως εν γνώσει της μπορεί να χάνει από το κέρδος, αλλά η ποιότητα δημιουργεί πιστούς πελάτες. Τα προϊόντα έγιναν γνωστά λόγω της ιδιαιτερότητας τους στο design και την εφαρμογή. 

Αυτό που την ενθάρρυνε να συνεχίσει ενώ η κρίση γινόταν όλο και βαθύτερη, ήταν η θέληση της να προωθήσει την ελληνική παραγωγή και την ελληνικότητα. Κάτι που φανερώνει το πείσμα της αλλά και την αισιοδοξία της για το μέλλον. Αλλά και την πίστη της στην ελληνική αισθητική, η οποία για αυτήν είναι πολύ σημαντική.



Η δεύτερη σειρά της φέρει το όνομα της και ορίζει για την ίδια την ελληνικότητα. Όπως περιγράφει «πιστεύω ότι μας έχει καθορίσει η έννοια του κάλλους. Με οτιδήποτε και να είχα ασχοληθεί θα διαπραγματευόταν την αρχαιοελληνική αρμονία και την έννοια του κάλλους. Από την άλλη δεν ήθελα τίποτα που να παραπέμπει στην αρχαία Ελλάδα των τουριστικών καταστημάτων, μαίανδροι κτλ.» ξεκαθαρίζει.  

Όσο για το μέλλον η ίδια «ποντάρει» στο ίντερνετ και θεωρεί τα e-shops το μέλλον. «Έχω μεγαλύτερη ανταπόκριση, αν δω ότι κάτι πάει καλά μπορώ να το παράγω ξανά άμεσα οπότε μαθαίνω πιο γρήγορα τι αρέσει και τι δεν αρέσει και γιατί. Αλλάζω το μοντέλο της επιχείρησης μου σε online αποκλειστικά» αποκαλύπτει. 

Είναι εντυπωσιακό μια γυναίκα μόλις εικοσιεννιά ετών να έχει καταλάβει τόσο καλά, πως χτίζεται μια επιχείρηση και μια σχέση με τον πελάτη σου. Και σίγουρα δεν είναι αφελής ως προς τις δυσκολίες μια επιχειρηματικής κίνησης στην Ελλάδαμ καθώς παραδέχεται πως οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν περισσότερες δυσκολίες από άλλους Ευρωπαίους.



Τα brands της όμως ταξιδεύουν στον κόσμο και προωθούν την ελληνική δημιουργία: απόδειξη η Irina Shayk, που αγόρασε από το Μονακό μόνη της ένα μαγιό της Ελληνίδας και το ανέβασε στο instagram της, ή η Angelina Jolie που διαθέτει μια τεράστια γκάμα χρωμάτων των μαγιό σε πέντε εκδοχές, τα οποία προμηθεύτηκε από ελληνικό κατάστημα σε επίσκεψη της στο Costa Navarino. Ένα success story εν μέσω κρίσης, που δίνει ελπίδα για την ελληνική οικονομία.