Εύα Κατωπόδη: Καυτό τρίποντο

Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει ο αστικός μύθος πως όταν η Εύα Κατωπόδη μπαί­νει γήπεδο το ανδρικό κοινό χαζεύει και παραμιλάει ψελλίζοντας το όνομά της. Λίγο πριν από τη συνάντησή μας ένας συνάδελφος σχολίασε πως η καλλονή αθλήτρια του ΠΑΟΚ, με τα πράσινα μάτια και τις τέλειες σωματικές αναλογίες, είναι ένας πολύ καλός λόγος για να παρακολουθείς μπάσκετ.

Προφανώς έχει δίκιο. Στα 28 της χρόνια, με ύψος 1,87 μ., η γκαρντ της ομάδας του Δικεφάλου του Βορρά διαθέτει όλα τα προσόντα για να πρωταγωνιστήσει στις ελληνικές πασαρέλες, όμως η ίδια είναι κολλημένη με το παρκέ του μπάσκετ. Παρά τις προτάσεις που της έχουν γίνει να ασχοληθεί με τον χώρο της μόδας, η ζωή της είναι αφιερωμένη στον αθλητισμό. «Πολλές φορές μου έχουν προτείνει να κάνω επαγγελματικές φωτογραφήσεις ή να συμμετάσχω σε επιδείξεις μόδας, αλλά δεν το επιχείρησα. Θεωρώ ότι δεν θα μπορούσα να βγάλω τα αθλητικά παπούτσια, να φορέσω γόβες και να ισορροπήσω σε δωδεκάποντα τακούνια», παραδέχεται η Εύα, η οποία ασχολείται με τον αθλητισμό από τα 6 της χρόνια. «Ημουν αθλήτρια του τάε κβον ντο για 8 χρόνια, όμως πάντα η σχέση μου με την πορτοκαλί μπάλα ήταν ιδιαίτερη. Στα 14 μου χρόνια, σχετικά μεγάλη, ξεκίνησα -παράλληλα με το τάε κβον ντο- το μπάσκετ, το οποίο τελικά με κέρδισε γιατί ένιωσα πιο άνετα με τον ομαδικό χαρακτήρα του αθλήματος», συμπληρώνει η ίδια, η οποία εδώ και λίγα χρόνια έχει πάρει το πτυχίο της από το ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης και παράλληλα με το μπάσκετ εργάζεται επαγγελματικά ως personal trainer. «Πολλές φορές έρχονται άνδρες, αλλά και γυναίκες, και μου λένε “θέλουμε να αποκτήσουμε το σώμα σου”.



Τους εξηγώ ότι για να το πετύχουν πρέπει να προσέχουν πολύ τη διατροφή τους και  παράλληλα να κάνουν εντατική γυμναστική, όμως δεν τους απογοητεύω. Εφόσον καταλάβω ότι είναι πρόθυμοι να ιδρώσουν, τους βοηθάω για να πετύχουν τον στόχο τους. Προσωπικά καταναλώνω πολλές αλλά ποιοτικές θερμίδες, γιατί κάνω και ανάλογες καύσεις. Φροντίζω να τρώω ένα πολύ καλό πρωινό πριν από την ατομική μου προπόνηση, το μεσημέρι επίσης το γεύμα μου είναι πλούσιο, γιατί ακολουθεί το απόγευμα η δεύτερη προπόνηση με την ομάδα, όμως το βράδυ είμαι πιο συγκρατημένη με το φαγητό».

Η Εύα έχει ακούσει πολλές φορές το όνομά της να γίνεται σύνθημα μεταξύ οπαδών ομάδων της Αθήνας, του Αρη όπου αγωνιζόταν μέχρι το 2013 και του ΠΑΟΚ, αλλά, όπως λέει, τα σχόλια των φιλάθλων είναι κυρίως κολακευτικά και δεν την ενοχλούν. «Τα άσχημα τα προσπερνώ. Αν και πέρασα από πολλές ομάδες, όπως ο Ηρακλής, ο Παναθηναϊκός, ο Αρης, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ με έχουν κάνει μέσα σε έναν χρόνο να παθιαστώ με την ομάδα και να δηλώνω φανατική οπαδός του Δικεφάλου!». Η ζωή της εκτός γηπέδων θεωρεί πως είναι φυσιολογική, όπως κάθε νεαρής γυναίκας της ηλικίας της, όμως παραδέχεται ότι συχνά στερείται τη διασκέδαση και τις νυχτερινές εξόδους εξαιτίας των εβδομαδιαίων αγώνων της σε περίοδο πρωταθλήματος. «Δεν μου λείπει η διασκέδαση γιατί είμαι αφοσιωμένη σ’ αυτό που κάνω. Απολαμβάνω τα καλοκαίρια μου στις διακοπές των πρωταθλημάτων, με εξορμήσεις στη θάλασσα, στις παραλίες της Χαλκιδικής και της Λευκάδας, απ’ όπου κατάγομαι κατά το ήμισυ, και έτσι γεμίζω τις μπαταρίες μου για τον χειμώνα».

Τι ρόλο παίζει στη ζωή της το κεφάλαιο «Ανδρες»;

«Η αλήθεια είναι ότι οι άνδρες φοβούνται να με πλησιάσουν και δεν με φλερτάρουν πολύ, αλλά δεν παραπονιέμαι. Αυτή την περίοδο είμαι πολύ καλά, είμαι ερωτευμένη και στην προσωπική μου ζωή υπάρχει σταθερότητα», αποκαλύπτει η Εύα, η οποία μπορεί να απορρίπτει το μόντελινγκ, αλλά δεν λέει «όχι» στις τηλεοπτικές προκλήσεις. «Η τηλεόραση μου αρέσει, η συμμετοχή μου σε ένα τηλεοπτικό show με φιλανθρωπικό σκοπό όπως το “Dancing with the stars” θα με ενδιέφερε. Ωστόσο, θεωρώ ότι θα έπρεπε να με βοηθήσουν πολύ από την παραγωγή, παρά την ελαστικότητα που έχω στο σώμα, για να ανταποκριθώ επάξια στις ανάγκες του show».



Το μεγάλο της όνειρο όμως δεν έχει να κάνει με τα λαμπερά φώτα της τηλεόρασης, αλλά με την επιστροφή της στην εθνική ομάδα μπάσκετ. «Το 2000 έγινα για πρώτη φορά μέλος της Εθνικής Κορασίδων και για τα επόμενα 9 χρόνια συμμετείχα σε όλες τις εθνικές μας ομάδες. Το 2009 όμως ένας τραυματισμός -ρήξη χιαστού- μου στέρησε τη συμμετοχή στη γυναικεία εθνική ομάδα και φέτος έκανα δεύτερη επέμβαση χιαστού και μηνίσκου. Στόχος μου είναι μέσα στον επόμενο χρόνο να φορέσω και πάλι τη φανέλα της εθνικής μας ομάδας και να αγωνιστώ σε διεθνείς διοργανώσεις».