Ευγενία Μανωλίδου: «Ο πλούτος μου είναι ο Αδωνις»

Πρωινό Δεκέμβρη, περιμένω την κυρία υπουργού σε γνωστό καφέ του Παλαιού Ψυχικού. Αντ’ αυτής παρουσιάζεται μπροστά μου μια κανονική γυναίκα με αληθινό χαμόγελο, ανεξάντλητο κέφι, μεγάλα όνειρα, γήινες απόψεις, γυμνές αλήθειες και σταράτες κουβέντες. Ενα κορίτσι που σφύζει από δημιουργικότητα και λάμπει από έρωτα. Ενα πλάσμα που μόνο αν το γνωρίσεις από κοντά καταλαβαίνεις για ποιον λόγο τής χαρίστηκαν σε αυτή τη ζωή σχεδόν τα πάντα.



- Θα ήθελα να γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω, στην παιδική σας ηλικία, και να μου πείτε τι σήμαιναν τότε για σας τα Χριστούγεννα.
Τα Χριστούγεννα αποτελούσαν για μένα μια πολύ χαρούμενη περίοδο με κόσμο, γιορτές, φώτα, δώρα, αγάπη και μια γλυκιά αναστάτωση μέχρι τα 14 μου χρόνια, όταν και έχασα τον πατέρα μου. Εκτοτε τα πράγματα άλλαξαν και από ψυχολογικής και από οικονομικής άποψης. Η μητέρα μου δυσκολευόταν πάρα πολύ να τα φέρει βόλτα, κάτι που επηρέασε και την περίοδο των Χριστουγέννων. Δεν μας έλειψε ποτέ το φαγητό, αλλά για ένα παιδί το να βλέπει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ένα δέντρο άδειο από δώρα είναι ένα σοκ.

- Αυτή η ξαφνική απώλεια του πατέρα γράφτηκε μέσα σας;
Παρότι οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι πολλά χρόνια, η απώλεια του πατέρα μου άφησε μέσα μου ένα τεράστιο κενό, διότι υπήρξε ένας πατέρας που έδινε πάντα το «παρών» στην καθημερινότητά μου.



- Θεωρείτε πως η ζωή σας θα ήταν διαφορετική αν δεν είχατε χάσει τον πατέρα σας;
Εντελώς. Καταρχάς δεν θα παντρευόμουν στα είκοσί μου χρόνια και δεν θα επέλεγα έναν άνθρωπο τριάντα επτά χρόνια μεγαλύτερό μου. Τότε, όταν μου έλεγαν ότι στο πρόσωπο του πρώτου μου συζύγου αναζητούσα τον πατέρα μου, δεν το δεχόμουν. Σήμερα συνειδητοποιώ ότι εκείνοι οι άνθρωποι είχαν απόλυτο δίκιο. Εψαχνα στήριγμα, ασφάλεια, σταθερότητα, τον πατέρα που έχασα νωρίς.



- Ωστόσο, αν δεν είχατε κάνει εκείνο τον γάμο, σήμερα δεν θα είχατε δύο τόσο μεγάλα παιδιά. Δεν είναι πάρα πολύ ωραίο αυτό;
Είναι πολύ περίεργο. Συζητάμε σήμερα με τον γιο μου σχετικά με τις αιτήσεις που ετοιμάζεται να κάνει σε κάποια πανεπιστήμια και έχω την αίσθηση ότι ήταν μόλις χθες η στιγμή που ετοίμαζα τις δικές μου αιτήσεις. Υπάρχουν στιγμές που ο Αλέξανδρος μου λέει «εγώ σε μεγάλωσα» και καταλαβαίνω πόσο δίκιο έχει...



- Η μητέρα σας ήταν αυστηρή, μια παρουσία από την οποία θέλατε να ξεφύγετε;
Η μητέρα μου ήταν μια πάρα πολύ αυστηρή και συντηρητική γυναίκα και εκείνη η αυστηρότητά της θεωρώ ότι αποτέλεσε ένα κομμάτι του πρώτου βεβιασμένου μου γάμου. Τον πρώτο μου σύζυγο τον γνώρισα και τον παντρεύτηκα μέσα σε έξι μήνες. Ουσιαστικά παντρεύτηκα έναν άγνωστο.



- Μεγαλώνοντας, πιάνετε ενίοτε τον εαυτό σας να αναπαράγει τη μητέρα σας;
Πάρα πολύ, και κάθε φορά που το καταλαβαίνω προσπαθώ να το ελέγξω και να το μετριάσω. Είμαι κι εγώ αυστηρή με τα παιδιά μου, αλλά τους εξηγώ γιατί είμαι αυστηρή. Κάθε φορά που κάτι είναι οφθαλμοφανές λάθος και δεν το καταλαβαίνουν και θέλω να ουρλιάξω και να τσιρίξω ξυπνάνε μέσα μου οι κραυγές της μαμάς μου, παίρνω μια βαθιά ανάσα και με ήρεμο τρόπο τους εξηγώ τους κινδύνους και τους όποιους ενδοιασμούς μου.

- Δίνετε την εντύπωση μιας γυναίκας με πολύ τετράγωνη λογική, χωρίς εξάρσεις και επαναστατική διάθεση.
Σήμερα είμαι έτσι, όχι παλιά. Πέρασα μια πολύ δύσκολη εφηβεία, όπου προσπαθούσα με κάθε τρόπο να ξεφύγω από τον μητριαρχικό κλοιό και να κάνω οτιδήποτε μου απαγορευόταν. Υπήρξαν φορές όπου κινδύνεψα. Το να βγαίνεις έξω το βράδυ με παρέες που δεν γνωρίζεις, πράγμα που έκανα, μόνο ακίνδυνο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

- Η μητέρα σας σάς έχει ζητήσει ποτέ συγγνώμη;
Ποτέ. Στο μυαλό της δικαιολογεί πάντοτε εκείνη τη στάση της από το γεγονός ότι ήταν μια γυναίκα μόνη που όφειλε να μεγαλώσει τα παιδιά της με τον καλύτερο τρόπο.

- Είναι η κλασική γιαγιά;
Καμία σχέση. Η μαμά μου είναι πάρα πολύ νέα, έχει πολύ ενέργεια και τη δική της ζωή. Με βοηθάει ωστόσο κάποιες φορές που έχω συναυλίες πηγαίνοντας τα παιδιά σε διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες. Δεν την πιέζω, γιατί ξέρω πως δεν αισθάνεται καλά στον ρόλο της γιαγιάς.

- Εάν η κόρη σας, που είναι σήμερα 16 ετών, σας έλεγε λίγα χρόνια αργότερα «μαμά, παντρεύομαι», τι θα κάνατε;
Για να μη μου το πει έχω αρχίσει από τώρα την πλύση εγκεφάλου. Αν μου ανακοινώσει κάτι τέτοιο, θα την κλειδώσω στο δωμάτιο (!) και θα της βάζω το φαγητό κάτω από την πόρτα. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά ο Θεός να κατέβει κάτω δεν θα της επιτρέψω να παντρευτεί σε μικρή ηλικία. Η γυναίκα πρέπει να παντρεύεται και να αποκτά παιδιά μετά τα τριάντα. Βλέπω ότι είμαι πιο καλή μαμά με τον Περσέα παρά με τον Αλέξανδρο και τη Θεοδώρα. Ευτυχώς η κόρη μου έχει πολύ πιο έντονη προσωπικότητα και σίγουρα λιγότερες ανασφάλειες από εκείνες που είχα εγώ στην ηλικία της, είναι πολύ έξυπνη και ιδιαίτερα διορατική.

- Ποιο παιδί σάς μοιάζει πιο πολύ;
Νομίζω η Θεοδώρα. Ωρες-ώρες πιστεύω ότι είναι σε όλα της δικό μου καρμπόν.

- Ο Περσέας είναι Αδωνις;
 Η αλήθεια είναι ότι ο Περσέας μοιάζει πάρα πολύ στον μπαμπά του και σε πολλά πράγματα. Του αρέσει πάρα πολύ να διαβάζει και να αναλύει τις καταστάσεις, έχει διαρκώς ερωτήματα και μιλάει ασταμάτητα. Να φανταστείτε ότι ξεκίνησε να μιλάει όταν ήταν μόλις 11 μηνών! Αν τον ακούσετε να μιλάει σήμερα, θα σχηματίσετε την εντύπωση ότι συνομιλείτε με ένα μεγάλο παιδί και όχι με ένα οχτάχρονο.

- Είναι δύσκολο να ζεις με κάποιον τον οποίο επικρίνει ένα κομμάτι του ελληνικού λαού;  Οχι, διότι γνωρίζω ότι ένα κομμάτι κόσμου είναι κακοπροαίρετο, όπως ακριβώς γνωρίζω ότι ένα από τα ιδιώματα του λαού μας είναι να σχηματίζει εύκολα αρνητικές απόψεις για τους άλλους χωρίς να τους γνωρίζει. Ο Αδωνις είναι ένας άνθρωπος εξαιρετικά ευαίσθητος, πολύ τρυφερός, πολύ ευγενικός, πολύ ευχάριστος στην παρέα, που παλεύει με νύχια και με δόντια για το καλό αυτής της χώρας.

- Μοιράζεται μαζί σας τις πολιτικές του ανησυχίες;
Οχι, και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που τον ξεκουράζει. Δεν μπορώ να φανταστώ τον Αδωνη ύστερα από όλη αυτή την πίεση που βιώνει σε καθημερινή βάση να έρχεται στο σπίτι και να μιλάει πάλι για πολιτική. Σήμερα η μοναδική μας διασκέδαση είναι λίγο κρασάκι, μια ωραία κουβέντα και μια καλή ταινία στο DVD.

- Φίλους έχετε;
Οι πραγματικοί μας φίλοι είναι λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πρόκειται για σχέσεις αυθεντικές, δοκιμασμένες στον χρόνο και ανεξάρτητες από επαγγελματικές σταδιοδρομίες και επιτυχίες.

- Ανθρωποι που παλιότερα σας έβριζαν ή σας χλεύαζαν επιχείρησαν να σας πλησιάσουν μετά την υπουργοποίηση του Αδωνη;

Βεβαίως, και ιδιαίτερα όσον αφορά στον Αδωνη. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που επί ΛΑΟΣ δεν του έδιναν σημασία, τον χλεύαζαν και τον ειρωνεύονταν δημοσίως και οι οποίοι σήμερα του τηλεφωνούν για να τον εκθειάσουν. Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, ο Αδωνις δεν έχει αρνηθεί ποτέ να μιλήσει ή να βοηθήσει κάποιον άνθρωπο επειδή κάποτε δεν του φέρθηκε καλά. Δεν τρέφει μέσα του την παραμικρή κακία για κανέναν.

- Οι βασικότεροι πυλώνες του κοινωνικού κράτους είναι δύο: η Υγεία και η Παιδεία. Σήμερα, αν δεν έχεις χρήματα, δεν έχεις πρόσβαση σε κανέναν από τους δύο. Πιστεύετε ότι θα δοθούν λύσεις στα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν;
 Θα σας πω τη δική μου προσωπική άποψη, η οποία δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να ταυτιστεί με το πρόσωπο του συζύγου μου: πιστεύω ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν λειτουργούσε σωστά κανένας από τους τομείς της δημόσιας πραγματικότητας. Επίσης, είναι ανεπίτρεπτο να ζηλεύουμε τα συστήματα υγείας και παιδείας ξένων κρατών και μόλις πηγαίνει να τα εφαρμόσει κάποιος στην Ελλάδα να αρχίζουν οι απεργίες, οι απειλές και οι εκβιασμοί. Κάποιος πρέπει πλέον να σκεφτεί τον κόσμο που πληρώνει κάθε μήνα τις ασφαλιστικές εισφορές του κάνοντας συγχρόνως τον σταυρό του να μη βρεθεί σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο, και όχι τα σωματεία και τα συνδικάτα. Οι άνθρωποι που δημιουργούν τις αναταραχές είναι αυτοί που σκέφτονται μόνο το προσωπικό τους όφελος και όχι τον κόσμο, και αυτούς πρέπει να παλέψουν οι πολιτικοί.

- Θεωρείτε ότι ο Αδωνις το παλεύει μέσα από το υπουργείο Υγείας;
Ο Αδωνις δεν το παλεύει μόνο μέσα από το υπουργείο, αλλά με κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Εχω πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που πηγαίνουν στο γραφείο του για να τον δουν από κοντά και να του εκθέσουν το πρόβλημά τους. Το ενδιαφέρον του, η δουλειά του και τα αποτελέσματα αυτής -που θα φανούν στο άμεσο μέλλον- είναι ικανά να αναβαθμίσουν πάρα πολύ τον τομέα της Υγείας. Μακάρι να υπήρχαν άλλοι δέκα σαν τον Αδωνη στα καίρια πόστα της πολιτικής ζωής, μπας και μπορέσει να δει η χώρα αυτή μια άσπρη μέρα.

- Εσείς θα κατεβαίνατε ποτέ στην πολιτική;
 Ποτέ. Πρώτον, είναι ένας τομέας τον οποίο δεν γνωρίζω καθόλου και, δεύτερον, είναι ένας πολύ αχάριστος χώρος. Μπορεί να του χαρίσεις όλη σου τη ζωή και να μη σου δώσει ούτε μια ανάσα ικανοποίησης και χαράς. Εγώ όταν προσφέρω, θέλω ανταπόδοση. Θέλω ένα «μπράβο».

- Μιλήστε μας λίγο για τις συναυλίες που ετοιμάζετε.
Πρόκειται για έξι διαφορετικές συναυλίες δικής μου παραγωγής, σε έξι διαφορετικά θέατρα της χώρας και είμαι ευγνώμων που μπορώ επιτέλους να κάνω τη δουλειά μου στη χώρα μου και όχι στο εξωτερικό. Θα παρουσιάσουμε το «Musical, Αγάπη μου! Magical X-mas Tour», ένα υπέροχο πρόγραμμα με μουσική και τραγούδια από τα πιο γνωστά μιούζικαλ και τον ελληνικό κινηματογράφο, με τον Παναγιώτη Πετράκη, την Αντιγόνη Ψυχράμη, τον Γιάννη Φίλια, την Ευδοκία Μωυσίδου και τους Symphomaniacs.

- Τα παιδιά σας θα θέλατε να τα δείτε να σταδιοδρομούν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;
Θα ήθελα πάρα πολύ να τα έχω κοντά μου, αλλά για να προσφέρουν σ’ αυτή τη χώρα θα πρέπει να φύγουν έξω. Πιστεύω ότι η βοήθεια στην Ελλάδα θα έρθει από παιδιά που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, αυτή είναι δική μου προσωπική άποψη.

- Ονειρεύεστε να τα δείτε κάπως;
Οχι. Θέλω να είναι καλά στην υγεία τους και στην ψυχή τους. Τίποτε άλλο δεν με νοιάζει - ούτε σε επαγγελματικό ούτε σε κοινωνικό επίπεδο.

- Δηλαδή θα δεχόσασταν για νύφη μια κοπέλα από λαϊκή συνοικία;
Φυσικά και θα τη δεχόμουν! Η κοινωνική τάξη του ανθρώπου που θα επιλέξουν τα παιδιά μου για σύντροφό τους είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί. Το εξωτερικό αμπαλάζ ενός ανθρώπου δεν σημαίνει τίποτε. Το μέσα του είναι το παν.

- Θα μπορούσατε να ζήσετε ευτυχισμένη με λίγα χρήματα;
Με τον Αδωνη θα μπορούσα να ζήσω ευτυχισμένη ακόμη κι αν δεν είχα τίποτα. Δεν με ενδιαφέρει τίποτε το υλικό. Ο πλούτος μου είναι ο Αδωνις...

- Το ξέρετε ότι οι περισσότερες κυρίες στην θέση σας θα περνούσαν τον χρόνο τους σε spa και κοσμικά gala;
Και μόνο που μου το λέτε παθαίνω αλλεργία! Δεν θέλω να σπαταλήσω με τίποτα τη ζωή μου σε τέτοιες ανοησίες. Εγώ θέλω στο πέρασμά μου από τη ζωή αυτή να καταφέρω να αφήσω πίσω μου κάτι...