Η γλυκιά λατέρνα...

Η γλυκιά λατέρνα...

Κάνοντας μια βόλτα κοντά στο Μοναστηράκι και τα πέριξ, ίσως σταθείτε τυχεροί και τη συναντήσετε - Πόσα δεν μας θυμίζει...

laternaa
Ιδού, κύριοί μου, ένας μέγας οχληρός των κεντρικών δρόμων, και ο μέγας ευεργέτης των μικρών και των απόκεντρων δρομίσκων.
Όταν εγκατασταθεί έξω από το μεγάλο τρίπατο σπίτι, όλα του γίνονται εχθρικά. Τα παράθυρα του μεγάλου σπιτιού κλείνουν, και αν τύχει και βρεθεί στο μπαλκόνι καμιά κυρία σπεύδει να χωθεί μέσα. Οι καλοντυμένοι διαβάτες κάνουν γρηγορότερο το βήμα τους για να μη δείξουν ότι προσέχουν την αιωνία «Τραβιάτα» και οι κομψές περαστικές κτυπούν δυνατά το τακουνάκι τους στο πεζοδρόμιο για να αποφύγουν το «Ταγκό Αρζαντίν», το οποίο τις παρακολουθεί με διάφορα φάλτσα.

Αλλά δείτε την λατέρνα όταν εισχωρήσει σε ένα συνοικιακό δρομίσκο, όπου παρατάσσονται σπιτάκια ισόγεια, όπου τα παράθυρα στολίζονται με τη γλάστρα του βασιλικού, και όπου η μεγάλη πόρτα της μάνδρας επέχει τόπο αίθουσας του Λυκείου των Ελληνίδων!
Εκεί η λατέρνα είναι στο στοιχείο της. Η εμφάνισή της σημειώνει παύση στα παιγνίδια των παιδιών. Αγοράκια και κοριτσάκια συναθροίζονται από τα πέρατα του δρόμου, και παρατάσσονται γύρω από το τροχοφόρο μπαούλο, και βυθίζοντα το δάκτυλο στο στόμα στέκονται και ακούν με απερίγραπτη θρησκευτική ευλάβεια.

laterna_1


Κάπου-κάπου ένας μικρός γίνεται ο αγγελιοφόρος του ευτυχούς αγγέλματος σε όλη τη συνοικία.
-Μαμά, Κατίνα, η λατέρνα!

Αμέσως τα παράθυρα με την γλάστρα του βασιλικού στολίζονται με κεφαλάκια δροσερών κοριτσιών του λαού, για τα οποία το βραχνό τραγούδι της λατέρνας είναι η μόνη μουσική απόλαυση και η μεγάλη πόρτα της μάνδρας γεμίζει από της ματρόνες πού πλέκουν τη κάλτσα τους, κουσκουσουρεύουν, αλλά και θέλουν να ακούσουν.

Και η λατέρνα παίζει. Έπαιξε το «Αντίο ντέλ πασσάτο», έπαιξε μία πόλκα, έπαιξε το «Εγώ είμ’ εγώ!» Το ακροατήριο περιμένει ανυπόμονα κάτι άλλο ακόμη. Και η λατέρνα αρχίζει.

Ταράμ-ταραραρα-τίραμ
Ταράμ-ταριλαριλαρί-ρομ

Αυτό ήταν! Είναι το ταγκό, το ταγκό το ηδονικό, το εξωτικό και περιπαθές, πού ξυπνά τους πόθους ενός αργού, σφιχτά αγκαλιαστού χορού, και πού έχει την ίδια δημοτικότητα στην Ελλάδα, από το τσάι του Ξενοδοχείου του Φαλήρου, έως την απλοϊκή μάνδρα μέσα εις τα δωμάτια της οποίας συνωστίζονται τριάντα οικογένειες.

Κλείσιμο
laterna_2


Οι άνθρωποι των μεγάλων δρόμων όταν συναντούν τη λατέρνα μπροστά τους επισπεύδουν το βήμα τους. Αλλά η λατέρνα είναι η ορχήστρα, είναι η μπάντα, είναι η συναυλία, είναι η απόλαυση των μικρών, ταπεινών και απλοϊκών δρόμων πού συχνά δεν έχουν ούτε όνομα και πού η πινακίδα και ο αριθμός είναι περιττή πολυτέλεια.

(Ακρόπολις 1932, Φιλλέας Φόγγ)

(σ. σ. Οι παλιότεροι την ονόμαζαν Ρομβία, αφού διάβαζαν στα ιταλικά τη μάρκα της "POMBIA". Είχε 36 "φωνές" και ένα καμπανάκι, και έπαιζε μέχρι 10 τραγούδια. Η λατέρνα ήταν πιο εξελιγμένη με 50 "φωνές". Οργανοποιοί καλούντο οι κατασκευαστές της, σταμπαδόροι αυτοί που "έβαζαν" τη μουσική και οργανοπαίχτες αυτοί που γύριζαν τις γειτονιές γυρίζοντας τη μικρή μανιβέλα...)

Για περισσότερα δείτε εδώ

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς


Ειδήσεις σήμερα:

«Είμαι τόσο μεγάλος όσο ο μπαμπάς σου;»: Viral το βίντεο με το «φλερτ» του 51χρονου «Τσάντλερ» με 19χρονη

Μέση Ανατολή: Κατάρ, Τουρκία και Ιράν τάσσονται υπέρ της έναρξης συνομιλιών

Σε Ακρόπολη, Φάληρο και Ν. Σμύρνη είχε «ξαναχτυπήσει» ο 22χρονος
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης