φάει μια μυνησάρα, γιατί με τη στάση της επέτρεψε στον "παράγοντα " να συνεχίσει το έργο του και σε άλλα κορίτσια.
Αλήθεια στιλίστας ποιος είναι, αντί να χρησιμοποιηθεί η στολή του ταγματάρχη με το χρυσό αστέρι, χρησιμοποίησαν τη φαρδιά λευκή μπλούζα από τα κινεζικά και αντίστοιχο παντελόνι. Το στιλ αυτό περνούσε την εικόνα του αγνού και του φτωχού, περιόριζε και λίγο το πέρασμα των χρόνων. Κυρίως όμως, δημιουργεί συναισθήματα αντίστοιχα εκείνων που ένιωθα παιδί, όταν έβλεπα κάποιον καλοντυμένο με εξουσία και χρήμα να καταπατά τον κακοντυμένο οικοδόμο Νίκο Ξανθόπουλο.
Κίνησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Το στέλεχος του κομματικού σωλήνα, αφού ανήλθε στην πυραμίδα της εξουσίας, χρήζει ως πολιτικό πρόσωπο την άλλη κυρία. Όμορφος κόσμος ρόδινος, με τη χρησιμοποίηση της δύναμης επιτυγχάνουν τους αρχικούς στόχους και μετά σαν τις θρυλικές αράχνες, τρώνε το ταίρι τους, έτσι για την επίτευξη του μεγάλου στόχου.
Άντε νά σέ δούμε καί βουλευτίνα σέ κανένα κόμμα έτσι όπως πάει εδώ έχουν γίνει άλλα και άλλα αλλά δεν έγινε τόσος ντόρος και μετά από 23 χρόνια βγήκε και κατηγορεί κάποιον χωρίς αποδείξεις καί πού νά τής βρούν τίς αποδείξεις πια.
Ντροπή για το θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας η συγκεκριμένη κυρία. Έχει ατζέντα δική της και όχι Εθνική.
Οταν παιρναμε τα μεταλλια με καθε τροπο και τσιμπαγαμε το μονιμο μισθο στο δημοσιο δια βιου και χωρις να κανουμε τιποτα ηταν μια χαρα.Τωρα μας την επεφταν,μας ενοχλουσαν,μας ντομπαραν και δεν το ξεραμε κλπ κλπ. Απο πρωταθλητες δε δεχομαι μαθηματα ηθικης γιατι και αυτοι εχουν πατησει σε αλλους για να ειναι μπροστα.Αυτοι που τα αποκαλυπταν τοτε,τους ετρωγαν και μπαινανε μπροστα οι τωρινοι καταγγελοντες. Μονος γνησιος ο λαικος αθλητισμος και το ανοιγμα των γηπεδων σε ολους. Πρωταθλητες με καθε τροπο εβγαζαν οι Ανατολικοι για προπαγανδα .Αρα μια απο τα ιδια κι εδω και μοκο. Κατακριτεα καθε πραξη ψυχολογικης και σωματικης καταπιεσης ανθρωπου αλλα οχι αποκαλυψη μετα απο 30 χρονια και αφου πετυχαμε τους σκοπους μας με οποιοδηποτε τροπο! Νισαφι πια.
Φόρτωση περισσότερων σχολίων
Να πως κάποιοι επιτυγχάνουν τους υψηλούς στόχους, με πολιτικό μέσο, με προσωπικές γνωριμίες και με διαπροσωπικές σχέσεις. Θα σας δώσω το παράδειγμα του χωριού μου, κοντά στα Λεχαινά. Εκεί, δεν υπάρχουν αγρότες μεγάλης ηλικίας, από την μεταπολίτευση και πέρα οι αγράμματοι ( τότε δεν ζητούσαν Λύκειο) έγιναν χωροφύλακες και πυροσβέστες, μέσω Σκουλαρίκη. Βολεύτηκαν και οι λοιποί σε όλο το δημόσιο, οπότε έχουμε έχουμε ένα χωριό συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων, η χαρά του ιδιοκτήτη του τοπικού super market. Πρόβατα και αγροτικές καλλιέργειες δεν έχουμε, μόνο τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησαν κάποιες μονάδες από ντόπια παιδιά και από επενδυτές από την Αλβανία. ΥΓ Χαιρετώ την περήφανη δημοκρατία της μεταπολίτευσης, το αξιακό της σύστημα ήταν ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ότι....