«Της άρεσαν οι πλάκες, τη μία κάναμε τις πόρνες, την άλλη τις αεροσυνοδούς»: Η Μαρίνα Ντοντέρο αφηγείται άγνωστες ιστορίες για τη φίλη της, Χριστίνα Ωνάση

Η Μαρίνα Τσομλεκτσόγλου-Ντοντέρο, κόρη εύπορης ελληνοαργεντινής επιχειρηματικής οικογένειας που σχετιζόταν με την υφαντουργία, έγινε γνωστή ως η πιο στενή φίλη της Χριστίνας Ωνάση. Πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, κυκλοφόρησε στα ισπανικά το βιβλίο «Η Αληθινή Ιστορία», όπου εξομολογείται άγνωστες πλευρές της κοινής της ζωής με την κόρη του Ελληνα κροίσου. Θα συναντηθούμε στο διαμέρισμα της κοσμοπολίτισσας Μαρίνας, ένα σπίτι γεμάτο με έργα τέχνης και έπιπλα-αντίκες και θα ξεδιπλώσουμε κομμάτια από στιγμές που μοιράστηκαν οι δύο γυναίκες.

«Ηταν χειμώνας του ’64 όταν πρωτογνώρισα τη Χριστίνα, θυμάμαι ότι είχαμε δύο χρόνια διαφορά. Εγώ ήμουν 15 ετών και εκείνη 17. Την είχε φέρει η θεία της Κονιαλίδη στην Πούντα ντελ Εστε στην Ουρουγουάη, στο σπίτι που διατηρούσαμε, έναν πραγματικό παράδεισο. Ημασταν κοντινές ηλικίες, είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και γίναμε φίλες αμέσως.




Οταν κάποια στιγμή ταξίδεψα μαζί της στην Ελλάδα, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τη μητέρα της Τίνα Λιβανού, τον αδελφό της Αλέξανδρο, αλλά και τον μεγιστάνα πατέρα της. Ο Αρίστος με λάτρευε. Ηταν εκείνος που με έμαθε να απολαμβάνω ούζο και λευκό κρασί και να καθαρίζω τον αστακό με μαχαιροπίρουνο. Ο Ωνάσης ήταν ωραίος τύπος. Μας έκανε συχνά παρέα».

Της ζητάω να μου αποκαλύψει κομμάτια από το βιβλίο της που κυκλοφόρησε στις ισπανόφωνες χώρες και αναφέρεται στη βαθιά φιλία της με τη Χριστίνα. «Της Χριστίνας της άρεσε να κάνει πλάκες. Μέναμε στο Παρίσι, όταν κάποια ημέρα μού πρότεινε, έτσι για πλάκα, να κατέβουμε στον δρόμο και να κάνουμε τις πόρνες.



Θυμάμαι να περπατάμε ανάμεσα σε πολυτελή αυτοκίνητα, όταν μας τσάκωσε η Αστυνομία και μας πήγε στο Τμήμα. Η Χριστίνα προσπαθούσε να πείσει τον αστυνομικό ότι είναι η κόρη του Ωνάση, αλλά εκείνος δεν την πίστευε. Θυμάμαι που της είπε: “Αν εσύ είσαι η κόρη του Ωνάση, ο δικός μου πατέρας είναι ο Ντε Γκολ!”. Οταν έμαθε το περιστατικό ο πατέρας της, θύμωσε πολύ και μας επέπληξε έντονα. Μια άλλη μέρα, η Χριστίνα έφερε στολές της Ολυμπιακής και μου πρότεινε να μπούμε στο αεροπλάνο και να κάνουμε τις αεροσυνοδούς. Είχε πλάκα. Κατά βάθος διασκεδάζαμε με τις πρωτότυπες ασυνήθιστες εμπειρίες.


Θυμάμαι και τις ιδιαίτερες σχέσεις που είχε με την οικογένειά της. Η μητέρα της Τίνα ήταν όμορφη, μικρόσωμη και ντελικάτη. Η Χριστίνα τής μιλούσε κάπως περίεργα. Αντιθέτως, είχε μεγάλη αδυναμία στον αδελφό της Αλέξανδρο και τον πατέρα της. Την ημέρα που πέθανε ο αδελφός της πήγαμε για την κηδεία του στον Σκορπιό.



Ο Ωνάσης έδειχνε ψύχραιμος αλλά ήταν ράκος. Τα βράδια βλέπαμε από το παράθυρο του δωματίου μας ένα φως. Ενα βράδυ πλησιάσαμε για να δούμε τι ακριβώς είναι. Ηταν ο Ωνάσης που είχε πει σε κάποιον από το προσωπικό να φωτίσει το μνήμα και πήγαινε εκεί μόνος του τις νύχτες και έκλαιγε».

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου, οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν πρόσωπα που έγραψαν ιστορία. «Την Κάλλας δεν την ήθελε ούτε εκείνη ούτε ο Αλέξανδρος. Στον νου τους φάνταζε ως η γυναίκα που χώρισε τους γονείς τους και διέλυσε το σπίτι τους. Αντιθέτως, σεβόταν την Τζάκι. Είχε ήδη παντρευτεί τον πατέρα της, όταν κάποια ημέρα τη ρώτησε πώς ακριβώς θέλει να την αποκαλεί. Με έκπληξη άκουσε ότι ήθελε να τη λέει “Μις Κένεντι”! Της Τζάκι τής άρεσε η διακόσμηση.



Δεν μιλούσε ποτέ για πολιτικά ή κοινωνικά θέματα, αλλά για το τι έπιπλα και τι υφάσματα θα έπρεπε να πάρει για τον Σκορπιό». Και ο Ρουσέλ; «Ηταν μία από τις μεγάλες αγάπες της Χριστίνας. Οταν έμεινε έγκυος, ήταν τόσο χαρούμενη που αγόρασε υπέρηχο και τον είχε στο σπίτι. Μια ημέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να ακούσω την καρδιά της κόρης της.



Με τον Ρουσέλ είχε μια περίεργη σχέση. Είχε αποδεχτεί τη σχέση του με την Γκάμπι και το παιδί που είχε κάνει μαζί της. Μάλιστα, ήθελε να κάνουν τα δύο παιδιά παρέα. Εδειχνε άνετη με το θέμα. Οταν όμως η Γκάμπι έμεινε έγκυος στο δεύτερο, εκείνη ζήλεψε. Η Χριστίνα ήταν καλή ψυχή αλλά ιδιαίτερη. Μου έπαιρνε δώρο γούνα, αλλά μου τόνιζε: “Είναι ωραία, αλλά δεν είναι τόσο ωραία σαν τη δική μου!”».



Η κουβέντα μας καταλήγει στις τελευταίες ημέρες της στην Αργεντινή. Η Χριστίνα με τον αδελφό της Μαρίνας, Χόρχε Τσομλεκτσόγλου, ήταν παιδικοί φίλοι. «Το βράδυ των γενεθλίων μου παρατηρώ ότι χορεύει κολλητά με τον αδελφό μου. Είχαν ερωτευτεί και ανακοίνωσαν τον γάμο τους σε μόλις 15 ημέρες!». Λίγες ημέρες μετά, η Χριστίνα βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της φίλης της. «Ηταν ένα σοκ που δεν ξεπέρασα ποτέ», ομολογεί Μαρίνα Ντοντέρο. «Τη θυμάμαι να μου λέει: “Θα πρέπει να κάνεις χώρο για τα πράγματά μου”.



Καθώς έφυγε τόσο ξαφνικά, μου έμειναν μερικά από τα πράγματά της, όπως μερικά φορέματα, ένα σακάκι και μια κόκκινη τσάντα Chanel της δεκαετίας του '80. Αυτή η κόκκινη τσάντα με κάνει να νιώθω κοντά μου τη Χριστίνα ακόμη και σήμερα. Εγραψα την “Αληθινή Ιστορία” επειδή κάποιοι την παρουσιάζουν διαφορετικά από ό,τι πραγματικά ήταν. Η Χριστίνα ήταν καλή φίλη και δυνατό μυαλό. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν έφυγε ο αδελφός της, ο πατέρας της την είχε συνεχώς δίπλα του στις δουλειές».