Harley House: Ο Τζάγκερ, η Φέιθφουλ και το πιο ροκ ρετιρέ στο Λονδίνο

Ανάμεσα στην αριστοκρατική γεωμετρία του Regent’s Park και τα ησυχαστήρια του Μέριλμπον βρίσκεται ένα κτίριο που γνωρίζει καλά πώς είναι να ζεις στο κόκκινο. Το Harley House, κλασικό δείγμα εδουαρδιανής αρχιτεκτονικής του 1903, υπήρξε το λονδρέζικο σπίτι του Μικ Τζάγκερ στα μέσα της δεκαετίας του ’60, όταν η μπάντα των Rolling Stones έγραφε ιστορία στη ροκ μουσική και το οίκημα αυτό φιλοξενούσε όλα όσα περιμένει κανείς από ένα ροκ παραμύθι: πάρτυ, πάθος, υπερβολή, αλλά και την πριγκίπισσα Μαργαρίτα.


Λίγο μετά την ίδρυση των Rolling Stones το 1962 από τους Μικ Τζάγκερ και Κιθ Ρίτσαρντς, μαζί με τους Μπράιαν Τζόουνς, Μπιλ Γουάιμαν και Τσάρλι Γουότς, το συγκρότημα εκτοξεύτηκε στη σφαίρα μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας φήμης. Οι τεράστιες επιτυχίες όπως το «I Can’t Get No Satisfaction» και το «Get Off My Cloud» άνοιξαν στον Τζάγκερ την πόρτα για να ενοικιάσει, το 1966, το εντυπωσιακό διαμέρισμα δίπλα στο Regent’s Park. Εκείνο το πρώτο καλοκαίρι το μετέτρεψε σε ένα χιπο-μποέμ καταφύγιο, πιστό στο πνεύμα της εποχής - έναν χώρο ελευθερίας, πειραματισμού και ανεμελιάς.


Το διαμέρισμα των 231 τ.μ. καταλαμβάνει ολόκληρο τον τέταρτο όροφο, με τα σαλόνια στην μπροστινή και τα υπνοδωμάτια στην πίσω πλευρά του κτιρίου, σε μια αρχιτεκτονική διάταξη που εξασφαλίζει κοσμική βαβούρα αλλά και αυστηρή ιδιωτικότητα. Με τοίχους που υψώνονται στα 3,12 μ., πολυτελή παρκέ και ένα απέραντο μπαλκόνι σε όλο το μήκος της πρόσοψης, ο χώρος αποπνέει την αύρα του Τζάγκερ, ειδικά στο Drawing room-Hippie lounge, εκεί όπου πόζαρε με γούνινο παλτό για τον φακό του Τζέρεντ Μάνκοβιτς.


Μέσα σε αυτούς τους τοίχους ξεκίνησε και το ειδύλλιό του με τη Μαριάν Φέιθφουλ, μια σχέση που σφράγισε την εποχή. Το καλοκαίρι του 1966, λίγο αφότου απέκτησε το σπίτι, ο Τζάγκερ γνώρισε την 20χρονη τότε τραγουδίστρια και ηθοποιό, που έγινε η μούσα του. Μέχρι τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς, η Μαριάν είχε εγκατασταθεί σχεδόν μόνιμα. Η προηγούμενη σύντροφος του Τζάγκερ, το μοντέλο Κρίσι Σρίμπτον, είδε τα προσωπικά της αντικείμενα να στοιβάζονται στο φουαγιέ - διακριτικά.

Η σχέση τους δεν ήταν απλά μια rock ’n’ roll περιπέτεια, ήταν το soundtrack μιας εποχής που άλλαζε. Μαζί ζούσαν τις δικές τους ψυχεδελικές μέρες του Λονδίνου: με βόλτες στο «Harrods», γεύματα στο «San Lorenzo» του Beauchamp Place και αποδράσεις με κοινό όχημα τη μουσική. Ο Μικ Τζάγκερ απαθανατίστηκε στο χολ του διαμερίσματος με στολή εποχής από τον φακό του Κόλιν Τζόουνς, ενώ ο Κιθ Ρίτσαρντς κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο μετά από μια από τις πολλές τους βραδιές με LSD. Ηταν η εποχή που ο Τζάγκερ κατηγορούσε τη Μαριάν πως φαντασιωνόταν τον Κιθ, ο οποίος κοιμόταν ανυποψίαστος στο guest room.


Το διαμέρισμα υπήρξε καταφύγιο για τις πιο εμβληματικές μουσικές στιγμές του Τζάγκερ. Εδώ γεννήθηκαν τα «Paint It Black», «Aftermath» και «Ruby Tuesday», εδώ έλαβαν χώρα και τα πιο ξέφρενα πάρτυ της ζωής του. Η πριγκίπισσα Μαργαρίτα, μάλιστα, ήταν ανάμεσα στους εκλεκτούς καλεσμένους - όταν το rock συναντούσε το royal. Το 1968, ο Τζάγκερ και η Φέιθφουλ μετακόμισαν στην περίφημη Chester Square, στην πανάκριβη γειτονιά της Μπελγκράβια. Το ζευγάρι χώρισε τελικά το 1970, αλλά φαίνεται πως διατήρησαν καλές σχέσεις. «Δεν ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου. Ημασταν απλά δύο παιδιά που ζούσαν σε εντελώς διαφορετικούς κόσμους», σχολίασε η Φέιθφουλ το 1980.

Σήμερα, αυτό το ιστορικό ρετιρέ πωλείται αντί 7 εκατ. ευρώ. Διαθέτει τέσσερα υπνοδωμάτια, από τα οποία το κύριο, άλλοτε κρεβατοκάμαρα του Τζάγκερ, συνοδεύεται από ένα ευρύχωρο βεστιάριο και λουτρό με μπανιέρα, ντους και διπλό νιπτήρα. Ενδεικτικά μόνο, το υπόλοιπο διαμέρισμα περιλαμβάνει απέραντη κουζίνα με νησίδα και ενσωματωμένες συσκευές, ολόκληρη αίθουσα-βιβλιοθήκη και home cinema.


Οπως αναφέρει ο διαχειριστής της πώλησης του μεσιτικού γραφείου Prime London: «Το Harley House είναι εμβληματικό. Ηταν το σπίτι ενός ζωντανού μύθου και αυτό του προσδίδει ξεχωριστή αίγλη. Τέτοια ακίνητα σπανίζουν. Φωτεινό, κομψό και διαχρονικά σύγχρονο, είναι μια μοναδική ευκαιρία στο κέντρο του Λονδίνου». Μια πολυκατοικία με παρελθόν, λοιπόν. Ενα ρετιρέ με ιστορία. Και μια ιστορία αγάπης που ηχογραφήθηκε στους τοίχους του.