Laurence Auer: Δείπνο με την πρέσβειρα της Γαλλίας στην Ελλάδα

Το αρχοντικό Μέρλιν ντε Ντουέ, το οποίο όλοι έχουμε θαυμάσει στις αρχές της Βασιλίσσης Σοφίας, είναι ένα ιστορικό κτίριο της Αθήνας, το οποίο συνδέει τη φινέτσα και την Ιστορία δύο χωρών που διατηρούσαν πάντοτε καλές σχέσεις, της Ελλάδας και της Γαλλίας. Το υπέροχο αυτό νεοκλασικό που φιλοξενεί την πρεσβεία της Γαλλίας βρίσκεται απέναντι από τα Παλαιά Ανάκτορα που χτίστηκαν το 1835 για τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας, Οθωνα της Βαυαρίας.

Κατά την εγκαθίδρυση της πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας τα Ανάκτορα παραχωρήθηκαν στο Κοινοβούλιο και τις υπηρεσίες του πρωθυπουργού, όπου εδρεύουν μέχρι σήμερα. Το 1893 ο κόμης Βλαντιμίρ Ντ’Ορμεσόν, πρέσβης της Γαλλίας στην Αθήνα, ενημερώνει τον υπουργό Εξωτερικών Ζιλ Πολ Ντεβέλ για την πρόταση του ευκατάστατου Αγγλου Κάρολου Μέρλιν σχετικά με την ανέγερση ενός κτιρίου στα όρια των οδών Ακαδημίας, Σέκερη, Κανάρη και Κηφισίας (σημερινή Βασιλίσσης Σοφίας) προκειμένου να ενοικιαστεί για 50 χρόνια από τους Γάλλους, έναντι του ποσού των 10.000 χρυσών φράγκων ετησίως. Οπως και έγινε. «Κατασκευαστές ήταν οι αδελφοί Ψύχα και αρχιτέκτονας ο Αναστάσιος Μεταξάς, στον οποίο χρωστάμε πολλά εμβληματικά έργα στην Αθήνα, όπως τη μερική αναμαρμάρωση του Καλλιμάρμαρου σε συνεργασία με τον Ερνέστο Τσίλερ», αναφέρει η πρέσβειρα της Γαλλίας στην Ελλάδα, Λοράνς Αουέρ, καθώς με ξεναγεί στους μεγαλοπρεπείς χώρους. «Πρόκειται σαφώς για ένα υπέροχο κτίριο που αποπνέει την υψηλή αισθητική των Ελλήνων», αναφέρει ενθουσιασμένη.



O Γάλλος πρέσβης Βλαντιμίρ Ντ’Ορμεσόν είχε γράψει χαρακτηριστικά στα απομνημονεύματά του: «Το τεράστιο μαρμάρινο σπίτι όπου στεγαζόταν η γαλλική αντιπροσωπεία και το οποίο νοίκιαζε ο πατέρας μου βρισκόταν στη λεωφόρο Κηφισίας, απέναντι από τον βασιλικό κήπο, λίγα μέτρα από την πλατεία Συντάγματος. Η επιβλητική σκάλα σε ζάλιζε. Διέθετε μια αίθουσα χορού, μεγάλα σαλόνια, μια τραπεζαρία όπου θα μπορούσαμε να οργανώσουμε και βασιλικό κυνήγι. Τα δωμάτια ήταν εξίσου μεγάλα. Η ταράτσα του μας προσέφερε ένα θαυμάσιο πανόραμα της Αττικής. Μια άλλη μικρότερη βεράντα, κάτι σαν χαγιάτι με κολόνες στον πρώτο όροφο, έβλεπε στον βασιλικό κήπο και εκεί ήταν που είχαμε τη συνήθεια να καθόμαστε όταν έκανε ωραίο καιρό, και έκανε σχεδόν πάντα. Αλλά έπρεπε να προσέχουμε τους πρίγκιπες που έμεναν ακριβώς απέναντι και που είχαν αγαπημένη συνήθεια -μας το ομολογούσαν γελώντας- να κοιτούν με κιάλια το σπίτι».


Ας επανέλθουμε στο σήμερα όμως, στην Εβδομάδα Γαλλικής Γαστρονομίας «Merci Chef!», όπου με πρωτοβουλία της γαλλικής πρεσβείας Ελληνες και Γάλλοι σεφ ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια πολυδιάστατη γαστρονομική γιορτή. Ρωτώ την πρέσβειρα τι είναι αυτό που κάνει τόσο δημοφιλή την κουζίνα της χώρας της. «Είναι μια συνολική πολιτιστική παράδοση. Η γαστρονομία είναι μια πτυχή αυτής της παράδοσης. Ξεκίνησε με βιβλία μαγειρικής από μεγάλους σεφ, όπως ο Πολ Μποκούζ, και εδώ και πολλές γενιές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της χώρας. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτής της Εβδομάδας Γαστρονομίας στην Ελλάδα είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πώς άνοιξαν τα πρώτα εστιατόρια στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης μέσα από το φιλμ που προβλήθηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Αντίστοιχα, υπάρχουν μια πλούσια υφαντουργική παράδοση, η παράδοση της μόδας, φυσικά, όπως και της αρωματοποιίας».



Τη ρωτώ ποια είναι τα αγαπημένα της πιάτα και εκείνη χαμογελά: «Θα δώσω έμφαση σε ένα οικογενειακό πιάτο που μαγειρεύουν συχνά στα σπίτια της Γαλλίας. Είναι το μπλανκέτ ντε βο, ένα πιάτο θαλπωρής από τη Βουργουνδία, με μοσχαρίσιο κρέας, λαχανικά και σάλτσα». Οσο για το μενού που κυριαρχεί συνήθως στα επίσημα δείπνα της γαλλικής πρεσβείας, «ένα πλήρες γαλλικό μενού περιλαμβάνει συνήθως πέντε πιάτα. Ανάμεσα στο ορεκτικό και το κυρίως πιάτο σερβίρεται η σαλάτα και πριν από το επιδόρπιο το τυρί. Συχνά προσπαθούμε να συνδυάσουμε ένα γαλλικό παραδοσιακό προϊόν όπως είναι το φουαγκρά με κάτι ελληνικό. Χάρη στον εξαιρετικό σεφ μας, τον Ζαν-Μαρί Χοφμάν, δεν έχουμε προσφέρει ποτέ το ίδιο πιάτο δύο φορές», επισημαίνει και μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω αν η ίδια μαγειρεύει ποτέ: «Η αλήθεια είναι ότι όποτε μπω στην κουζίνα θα κάνω απλά πράγματα: μια σαλάτα, μακαρόνια... Στο σπίτι μου οι συνταγές είναι πάντα πιο λιτές. Το σημαντικό για μένα είναι να υπάρχουν λαχανικά και φρούτα στο τραπέζι, ώστε να λαμβάνουν τις απαραίτητες βιταμίνες τα νεότερα μέλη της οικογένειας».

Πώς ορίζει τη γαστρονομία; «Θα χαρακτήριζα τη γαστρονομία μια τέχνη της ζωής. Είναι ένας διαρκής διάλογος, ένας διάλογος μεταξύ χωρών και κοινωνιών, καθώς, όπως βλέπετε, εστιατόρια, καφέ, ακόμη και fast foods εξελίσσονται πολύ γρήγορα. Με το “Merci Chef!” θέλαμε να μεταλαμπαδεύσουμε κάποιες αξίες. Φέτος δώσαμε έμφαση στα θαλασσινά, δείχνοντας πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προϊόντα βιώσιμης αλιείας ή τοπικά προϊόντα που δεν έχουν ταξιδέψει από άλλες γωνιές του πλανήτη. Το φαγητό είναι υγεία, τρόπος ζωής και εν προκειμένω σύμπραξη δύο λαών».



Εχοντας περάσει από σημαντικές θέσεις στη διπλωματική της καριέρα, η φιλόξενη Λοράνς Αουέρ είναι μια γνήσια πολίτης του κόσμου και σίγουρα γνωρίζει όσο λίγοι την Πόλη του Φωτός. «Θα πρότεινα σε εκείνους που επισκέπτονται το Παρίσι και θέλουν να μυηθούν στη γαλλική κουζίνα, να προτιμούν τα εστιατόρια που βρίσκονται μέσα σε μουσεία και πολιτιστικά μνημεία. Είναι πολύ υψηλής ποιότητας και συνδυάζουν ιδανικά την κουλτούρα με τη γαστρονομία, όπως τα εστιατόρια της Οπερας, του Πύργου του Αϊφελ και του Μουσείου του Τροκαντερό».

Αγαπά όμως και τη χώρα μας και έχει μάθει αρκετά ελληνικά. «Οι Ελληνες και οι Γάλλοι διατηρούσαν πάντα στενές σχέσεις, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Για τι να πρωτομιλήσω; Για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες που γεννήθηκαν το 1896 μέσα από συνεργασία του Δημήτριου Βικέλα με τον Πιερ ντε Κουμπερτέν, για τη νεοκλασική αρχιτεκτονική ή για τη στρατηγική και πολιτική σχέση δύο βαθιά ευρωπαϊκών χωρών; Είναι μια φιλία με διάρκεια που στη σύγχρονη Ιστορία ξεκινά τη Μεταπολίτευση με τη στήριξη του Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν (1975) και φτάνει μέχρι το σήμερα. Η Γαλλία και η Ελλάδα υπέγραψαν το 2021 μια στενή στρατηγική-εταιρική σχέση, ενώ όλο και περισσότεροι Γάλλοι ονειρεύονται να επισκεφτούν κάθε καλοκαίρι τη χώρα σας. Μετά από όλα αυτά, να καταλήξω σε κάτι που πραγματικά νιώθω: είναι τιμή μου και μεγάλη μου τύχη που εκπροσωπώ τη Γαλλία στην Ελλάδα!»