Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος για τις «Ψυχοκόρες»: Ο κακός μας εαυτός δεν εφευρέθηκε τώρα, αλλά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει
O ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε στο protothema.gr για τον ρόλο του στην επιτυχημένη σειρά του ANT1+
Συνέντευξη στη Μαρία Μπαρλή
Οι «Ψυχοκόρες» κατάφεραν να κερδίσουν από το πρώτο κιόλας επεισόδιο τις καρδιές των τηλεθεατών. Η τηλεοπτική σειρά του ANT1+ που βασίζεται σε αληθινές μαρτυρίες, παρουσιάζει τη σκληρή αλήθεια για τέσσερις αδερφές από μια φτωχή οικογένεια, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε πιο ευκατάστατες οικογένειες.
Ανάμεσα στο καστ της σειράς, είναι και ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, που υποδύεται τον Παύλο Στρατή, έναν άνεργο ποιητή, πιανίστα και ζωγράφο, ευαισθητοποιημένο με κοινωνικά θέματα. Τα γεγονότα της ζωής του, τον έχουν καταστήσει συναισθηματικά απαθή και αντιμετωπίζει τα πάντα με έναν κυνικό σαρκασμό, ενώ δημιουργεί συχνά εντάσεις στη σχέση του με τη γυναίκα του. Η άφιξη της μιας «ψυχοκόρης», της Βασιλικής, στο σπίτι του, έρχεται να του θυμίσει τον παλιό του εαυτό.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε στο protothema.gr για τα μηνύματα που μεταφέρει η σειρά του ANT1+ για τη θέση της γυναίκας, τη συνεργασία του με την «οικογένεια Στρατή», την προετοιμασία που έκανε για τον ρόλο και πολλά ακόμη.
Τι μεταφέρει στο σύγχρονο κοινό, μια σειρά που αφηγείται τόσο σκληρές ιστορίες από το παρελθόν;
Κλείσιμο
«Στη μυθοπλασία οποιαδήποτε ιστορία έχει να μας φέρει σε επαφή με ανθρώπινες περιπέτειες πάντα έχει να προσφέρει και πολύ περισσότερα. Η ιστορία των «Ψυχοκορών», έχει τη βάση της σε αληθινά γεγονότα, εμπνέεται από την πραγματική ζωή και τις ταλαιπωρίες που βίωσαν αυτά τα κορίτσια. Η λέξη “ταλαιπωρία” είναι “μικρή” για τον γολγοθά που υπέστησαν!
Όταν λοιπόν μπορεί κάποιος να αποτυπώσει αυτό σε μια ιστορία που ταυτόχρονα να μπορεί να κρατήσει και τον θεατή, και άρα να του τροφοδοτήσει την αφήγηση με έναν τρόπο ταυτόχρονα συναρπαστικό, είναι πάντοτε χρήσιμο. Αυτό, διότι μας θυμίζει ότι ο κακός μας εαυτός δεν εφευρέθηκε τώρα, αλλά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Όλα αυτά για τα οποία μιλούμε σήμερα βασάνιζαν τους ανθρώπους πολύ πριν από εμάς, πόσω μάλλον στην κοντινή ιστορία μας, δηλαδή πριν από πέντε, έξι, επτά και οκτώ δεκαετίες.
Αξίζει να ειπωθεί, πως η σειρά κάνει λόγο για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία, παρά το γεγονός ότι θίγονται και άλλα θέματα παραπλεύρως. Οι γυναικείες φιγούρες στις «Ψυχοκόρες» έχουν τη θέση είτε του θύτη, είτε του θύματος!
Κοιτάζοντας πίσω στο κοντινό μας παρελθόν, ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά που η κοινωνία στην καλύτερη εκδοχή της, έκανε η ίδια στα κορίτσια της. Αυτά τα κορίτσια έχουν πάει σε σπίτια ανθρώπων καλλιεργημένων ή λιγότερο καλλιεργημένων, μεσαίας ή ανώτερης τάξης, ή ακόμη και σε σπίτια όπου θα ζητούσες να κυριαρχεί το φιλότιμο, η ευγένεια, η αγάπη, όπως μπορεί να συμβαίνει σε ένα αγροτικό σπίτι στην επαρχία της Ελλάδας. Γιατί καμιά φορά φανταζόμαστε ότι ο πλούτος είναι αυτός που δυναστεύει τους ανθρώπους, αλλά όλα αυτά είναι ψευδαισθήσεις κι αυτό που έχει η σειρά λοιπόν, που είναι πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο, είναι ότι κάπως συνομιλεί με τις ψευδαισθήσεις μας.
Κανένα σπίτι όπως βλέπουμε, είτε από τη μία, είτε από την άλλη πλευρά, δεν γλιτώνει από τον πειρασμό να χρησιμοποιήσει έναν άνθρωπο και αυτό δεν συνέβη κάποτε σε κάποιους άλλους, συνέβη σε εμάς και τους συγγενείς μας, τους προγόνους μας, σε αυτούς που μας έφεραν στη ζωή. Άρα είναι πολύ εύκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς είμαστε πάντοτε αυτοί που κακοποιούμε και όχι κάποιοι άλλοι, όπως οι εχθροί ή οι κακοί. Δεν υπάρχουν κακοί στη ζωή».
Υπήρχε κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία που κάνατε για τον ρόλο σας;
«Η διαδικασία είναι πάντοτε η ίδια. Αρχικά, η συζήτηση, η διερεύνηση, κάποιες πρόβες με τον σκηνοθέτη, μια σχετική έρευνα για το σε ποια στιγμή βρισκόμαστε, ποια είναι η εποχή. Αυτά τα πράγματα που κάνουμε σε κάθε ρόλο οι ηθοποιοί».
Οι τηλεθεατές που παρακολουθούν τις Ψυχοκόρες, θα πρέπει να περιμένουν κάποιες ανατροπές από τον ήρωα που υποδύεστε;
«Υπάρχουν διαρκείς ανατροπές, αλλά ο ρόλος ο δικός μου ούτως ή άλλως είναι αρκετά αντιφατικός ρόλος, ενός πολύ καταπιεσμένου ανθρώπου που είναι γεμάτος ανατροπές».
Πώς είναι η συνεργασία με το υπόλοιπο καστ;
«Είμαι ευγνώμων για τη συνεργασία ήταν μια πολύ ωραία δουλειά γενικά σε όλα τα επίπεδα και την συνάντησή μου με τους ας πούμε τέσσερις κυρίαρχους "συμπαίκτες" μου. Δηλαδή τη «γυναίκα» μου τη Γιούλικα Σκαφιδά, που την εκτιμώ και την αγαπώ, είναι μια καταπληκτική συνάδελφος, τον "πεθερό" μου, Αλέξανδρο Αντωνόπουλο που επίσης είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ και που είχαμε χρόνια να βρεθούμε και ήταν χαρά μου να παίζω μαζί του, αλλά και τα δύο νεότερα παιδιά με τα οποία συναντήθηκα. Μιλάω για τον στενό κύκλο της οικογένειας που ήταν οι βασικοί μου συμπαίκτες, τη Μαργαρίτα Αλεξιάδη και τον Οδυσσέα Πετράκη που κάνει τον γιο μου και είμαι πραγματικά τυχερός, είναι εξαιρετικά παιδιά και εξαιρετικοί ηθοποιοί. Με μεγάλη χαρά πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα από την αρχή μέχρι το τέλος τους».
Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο για τη σειρά;
«Θα ήθελα να προσθέσω, ότι ελπίζω να βρει τον δρόμο της και στην ελεύθερη τηλεόραση, όχι μόνο τη συνδρομητική. Καταλαβαίνω την αξία μιας πλατφόρμας και την αξία να υπάρχει ειδικό περιεχόμενο που φτιάχνεται αποκλειστικά γι αυτές. Ωστόσο, η συγκεκριμένη σειρά είναι μια σειρά που πραγματικά της αξίζει να συναντηθεί με το μεγάλο κοινό. Είναι μια πολύ καλοφτιαγμένη δουλειά που έγινε πραγματικά με όρους ποιότητας και από την αρχή μέχρι το τέλος της, τη φρόντισαν οι δημιουργοί της και θα ήταν κρίμα να μην φτάσει στο μεγάλο κοινό. Αυτό της εύχομαι».
