Μόνικα: Ανεξήγητο το μίσος για το τραγούδι μου «Ellas 21»
Μόνικα: Ανεξήγητο το μίσος για το τραγούδι μου «Ellas 21»
Η γνωστή τραγουδοποιός μιλά στο protothema.gr για τη θύελλα σχολίων που ξεσήκωσε το τραγούδι της, τη δίχως ουσία ρητορική του μίσους που καλλιεργείται στα social media και τη συλλογική αρνητικότητα που τείνει να πάρει διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Ηταν ανάμεσα στα πρόσωπα που συζητήθηκαν και σχολιάστηκαν κατά κόρον στη φετινή, ιστορική επέτειο της 25ης Μαρτίου. Πυροδότησε, χωρίς να το επιδιώξει, ομηρικούς καβγάδες στα social media, προκάλεσε αμέτρητες αντιδράσεις κάθε είδους, έγινε δέκτης έως και σκληρών προσωπικών επιθέσεων. Και όλα αυτά για ένα τραγούδι, την περίοδο της πανδημίας, όταν χιλιάδες συνάνθρωποί μας νοσηλεύονται! Μοιάζει σουρεαλιστικό, αλλά είναι απολύτως αληθινό και εγείρει εύλογα ερωτήματα. Πώς είναι δυνατόν η απόφαση μιας τραγουδοποιού της νέας γενιάς να κοινοποιήσει ένα τραγούδι της εμπνευσμένο από την Ελληνική Επανάσταση και το επετειακό κλίμα των ημερών να δημιουργήσει ένα τόσο εκρηκτικό και επιθετικό κλίμα, να μονοπωλεί τις συζητήσεις για αρκετές ημέρες και να προκαλεί διχασμό όχι μόνο με καλλιτεχνικά, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά και με πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια;
Ηταν μεσημέρι, λίγο μετά τη λήξη της παρέλασης, όταν εμφανίστηκε στην προσωπική σελίδα της Μόνικας Χριστοδούλου στο Facebook το ηχητικό αρχείο με το κομμάτι «Ellas 21», συνοδευόμενο οπτικά από την εικόνα του εμβληματικού έργου του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» κι ένα σχετικό προσωπικό σημείωμα στο οποίο ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Σήμερα ξύπνησα νωρίς το πρωί για να δω την παρέλαση μαζί με την κορούλα μου. Πληθώρα συναισθημάτων ξεδιπλώνονται μέσα μου. Συγκινούμαι. Υπερηφάνεια, ηρωισμός, αυτοθυσία που ρέει στο αίμα των Ελλήνων. Γλυκιά μου Ελλάδα, να ξέρεις πως όχι μόνο σήμερα αλλά και κάθε μέρα νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη για τη κάθε μάχη που τα παιδιά σου δίνουν και κερδίζουν... Είσαι μια ευλογημένη χώρα κι εμείς όλοι τυχεροί που βρεθήκαμε στην αγκαλιά σου».
Ακολουθούσαν κάποιοι από τους στίχους του κομματιού, που φέρουν την υπογραφή του συζύγου της Σταύρου Ξενίδη, ο οποίος δεν δραστηριοποιείται στον χώρο της μουσικής, και οι ευχές της για χρόνια πολλά. Μέσα σε λίγες μόλις ώρες, κάπου ανάμεσα στα σχόλια για την επίσκεψη του πρίγκιπα Καρόλου στην Αθήνα, τη λευκή κουβέρτα με την οποία σκέπασε τα πόδια της Καμίλα και τις ενδυματολογικές επιλογές της Γιάννας Αγγελοπούλου, το όνομα Μόνικα έγινε ένα από τα κορυφαία trends στο Twitter και το νέο τραγούδι της το απόλυτο viral. Ο λόγος; Σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους άλλους καθόλου.
Κάποιοι την επαίνεσαν για την επιλογή της να γράψει ένα τραγούδι με αφορμή την εθνική επέτειο και κάποιοι άλλοι την κατηγόρησαν πως επιχειρεί να λανσαριστεί ως εθνική ερμηνεύτρια. Κάποιοι εξέφρασαν την άποψή τους σχετικά με αυτό καθαυτό το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αρκετοί όμως επέλεξαν να την εγκαλέσουν για διάφορους άλλους λόγους: από την εθνική υπερηφάνεια της μέχρι τις ενδυματολογικές της επιλογές που διαλαλούν, κατά την άποψή τους, τις πολιτικές της πεποιθήσεις! Ανάμεσά τους μάλιστα ήταν και αρκετοί που πριν από κάποια χρόνια, την εξυμνούσαν με αρκετές δόσεις υπερβολής αποκαλώντας τη «νέο θηλυκό Χατζιδάκι» και πλημμύριζαν τους συναυλιακούς χώρους όπου εμφανιζόταν. Παράδοξο; Ισως όχι στην εποχή όπου τα εγχώρια social media εξελίσσονται σε πεδίο μάχης για θέματα άλλοτε εξαιρετικά σημαντικά κι άλλοτε πάλι ανούσια.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η νέα διαμάχη τούς βρήκε όλους εντελώς απροετοίμαστους ακόμη και την ίδια τη δημιουργό του επίμαχου τραγουδιού: «Πραγματικά μου φάνηκε πάρα πολύ περίεργο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω», εξομολογείται η Μόνικα στο «protothema.gr» για να εξηγήσει αμέσως μετά: «Το κομμάτι αυτό το εμπνεύστηκα πριν από περίπου έναν χρόνο ενώ οδηγούσα.
Είχαν ήδη αρχίσει να ανακοινώνονται διάφορα πράγματα που ετοιμάζονται με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης οπότε είχα μπει στο κλίμα. Δεν επιδίωξα να κάνω κάτι που να εντάσσεται σε κάποια επίσημη εκδήλωση, ήθελα να κάνω κάτι προσωπικό. Ηχογράφησα λοιπόν στο σπίτι μου αυτό το κομμάτι, το οποίο ομολογουμένως είναι δύσκολο μουσικά, δεν μοιάζει τόσο με τραγούδι όσο με ένα πιο σύνθετο μουσικό έργο. Και μια και ήταν κάτι προσωπικό, ζήτησα τη βοήθεια του άνδρα μου όσον αφορά στους στίχους και έτσι το ολοκλήρωσα. Πλησιάζοντας οι μέρες τις 25ης Μαρτίου και νιώθοντας την ειδική φόρτιση των ημερών μιας σημαντικής επετείου που έχουμε την τύχη να ζήσουμε, πήρα την απόφαση να το δημοσιοποιήσω. Ολο αυτό ήταν καθαρά μια αυθόρμητη προσωπική καλλιτεχνική κίνηση μέσα από την οποία θέλησα να εκφράσω όσα νιώθω γι’ αυτή την ιστορική συγκυρία».
Είναι αλήθεια ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ηχογραφήθηκε στο πλαίσιο κάποιας επίσημης εκδήλωσης, δεν παραγγέλθηκε από κάποιον φορέα δημόσιο ή ιδιωτικό και δεν διαφημίστηκε. Οπως επίσης εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς ότι μια τέτοιου είδους πολύπλοκη, δύσκολη και μη εμπορική σύνθεση δεν προσδοκά σε οικονομικά κέρδη. Παρ’ όλα αυτά, ίσως και επειδή το προσωπικό πλαίσιο δεν έγινε απ’ όλους αντιληπτό, οι αντιδράσεις που προκάλεσε ήταν ακαριαίες και μαζικές.
«Λίγες ώρες αφότου κυκλοφόρησε το κομμάτι, με πήραν κάποιοι φίλοι τηλέφωνο και με ρωτούσαν αν έχω αντιληφθεί τον χαμό που γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν ότι μια αυθόρμητη προσωπική πρωτοβουλία, ένα τραγούδι που απλά ανέβασα στην προσωπική μου σελίδα και δεν συνδυάστηκε με κανέναν φορέα, ομάδα ή κίνηση θα δημιουργούσε τόσο μεγάλο ντόρο. Χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι είναι κακό να συμμετέχει ένας καλλιτέχνης σε επίσημες διοργανώσεις», λέει η Μόνικα για να ξεκαθαρίσει αμέσως μετά: «Εγώ ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνις δεν αισθάνθηκα ποτέ αρμόδια να μιλήσω επισήμως για θέματα εθνικά ή πολιτικά. Γι’ αυτό και σκοπίμως δεν εκφράζομαι δημόσια γι’ αυτά ούτε καν στα social media. Ουδέποτε έχω πάρει θέση για θέματα που δεν άπτονται της μουσικής. Ποια είμαι εγώ που θα επηρεάσω με τις απόψεις μου τις γνώμες των άλλων; Είναι πολύ μεγάλη ευθύνη αυτό. Εγώ εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και η μουσική μου είναι ο τρόπος που έχω για να εκφράζω όσα νιώθω. Τίποτα περισσότερο. Κι αυτό το οποίο επιθυμώ είναι να είμαι αληθινή. Οχι απαραιτήτως καλή, αλλά αληθινή. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του συγκεκριμένου τραγουδιού».
Ηταν μεσημέρι, λίγο μετά τη λήξη της παρέλασης, όταν εμφανίστηκε στην προσωπική σελίδα της Μόνικας Χριστοδούλου στο Facebook το ηχητικό αρχείο με το κομμάτι «Ellas 21», συνοδευόμενο οπτικά από την εικόνα του εμβληματικού έργου του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» κι ένα σχετικό προσωπικό σημείωμα στο οποίο ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Σήμερα ξύπνησα νωρίς το πρωί για να δω την παρέλαση μαζί με την κορούλα μου. Πληθώρα συναισθημάτων ξεδιπλώνονται μέσα μου. Συγκινούμαι. Υπερηφάνεια, ηρωισμός, αυτοθυσία που ρέει στο αίμα των Ελλήνων. Γλυκιά μου Ελλάδα, να ξέρεις πως όχι μόνο σήμερα αλλά και κάθε μέρα νιώθουμε βαθιά ευγνωμοσύνη για τη κάθε μάχη που τα παιδιά σου δίνουν και κερδίζουν... Είσαι μια ευλογημένη χώρα κι εμείς όλοι τυχεροί που βρεθήκαμε στην αγκαλιά σου».
Ακολουθούσαν κάποιοι από τους στίχους του κομματιού, που φέρουν την υπογραφή του συζύγου της Σταύρου Ξενίδη, ο οποίος δεν δραστηριοποιείται στον χώρο της μουσικής, και οι ευχές της για χρόνια πολλά. Μέσα σε λίγες μόλις ώρες, κάπου ανάμεσα στα σχόλια για την επίσκεψη του πρίγκιπα Καρόλου στην Αθήνα, τη λευκή κουβέρτα με την οποία σκέπασε τα πόδια της Καμίλα και τις ενδυματολογικές επιλογές της Γιάννας Αγγελοπούλου, το όνομα Μόνικα έγινε ένα από τα κορυφαία trends στο Twitter και το νέο τραγούδι της το απόλυτο viral. Ο λόγος; Σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους άλλους καθόλου.
Κάποιοι την επαίνεσαν για την επιλογή της να γράψει ένα τραγούδι με αφορμή την εθνική επέτειο και κάποιοι άλλοι την κατηγόρησαν πως επιχειρεί να λανσαριστεί ως εθνική ερμηνεύτρια. Κάποιοι εξέφρασαν την άποψή τους σχετικά με αυτό καθαυτό το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αρκετοί όμως επέλεξαν να την εγκαλέσουν για διάφορους άλλους λόγους: από την εθνική υπερηφάνεια της μέχρι τις ενδυματολογικές της επιλογές που διαλαλούν, κατά την άποψή τους, τις πολιτικές της πεποιθήσεις! Ανάμεσά τους μάλιστα ήταν και αρκετοί που πριν από κάποια χρόνια, την εξυμνούσαν με αρκετές δόσεις υπερβολής αποκαλώντας τη «νέο θηλυκό Χατζιδάκι» και πλημμύριζαν τους συναυλιακούς χώρους όπου εμφανιζόταν. Παράδοξο; Ισως όχι στην εποχή όπου τα εγχώρια social media εξελίσσονται σε πεδίο μάχης για θέματα άλλοτε εξαιρετικά σημαντικά κι άλλοτε πάλι ανούσια.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η νέα διαμάχη τούς βρήκε όλους εντελώς απροετοίμαστους ακόμη και την ίδια τη δημιουργό του επίμαχου τραγουδιού: «Πραγματικά μου φάνηκε πάρα πολύ περίεργο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω», εξομολογείται η Μόνικα στο «protothema.gr» για να εξηγήσει αμέσως μετά: «Το κομμάτι αυτό το εμπνεύστηκα πριν από περίπου έναν χρόνο ενώ οδηγούσα.
Είχαν ήδη αρχίσει να ανακοινώνονται διάφορα πράγματα που ετοιμάζονται με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης οπότε είχα μπει στο κλίμα. Δεν επιδίωξα να κάνω κάτι που να εντάσσεται σε κάποια επίσημη εκδήλωση, ήθελα να κάνω κάτι προσωπικό. Ηχογράφησα λοιπόν στο σπίτι μου αυτό το κομμάτι, το οποίο ομολογουμένως είναι δύσκολο μουσικά, δεν μοιάζει τόσο με τραγούδι όσο με ένα πιο σύνθετο μουσικό έργο. Και μια και ήταν κάτι προσωπικό, ζήτησα τη βοήθεια του άνδρα μου όσον αφορά στους στίχους και έτσι το ολοκλήρωσα. Πλησιάζοντας οι μέρες τις 25ης Μαρτίου και νιώθοντας την ειδική φόρτιση των ημερών μιας σημαντικής επετείου που έχουμε την τύχη να ζήσουμε, πήρα την απόφαση να το δημοσιοποιήσω. Ολο αυτό ήταν καθαρά μια αυθόρμητη προσωπική καλλιτεχνική κίνηση μέσα από την οποία θέλησα να εκφράσω όσα νιώθω γι’ αυτή την ιστορική συγκυρία».
Είναι αλήθεια ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ηχογραφήθηκε στο πλαίσιο κάποιας επίσημης εκδήλωσης, δεν παραγγέλθηκε από κάποιον φορέα δημόσιο ή ιδιωτικό και δεν διαφημίστηκε. Οπως επίσης εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς ότι μια τέτοιου είδους πολύπλοκη, δύσκολη και μη εμπορική σύνθεση δεν προσδοκά σε οικονομικά κέρδη. Παρ’ όλα αυτά, ίσως και επειδή το προσωπικό πλαίσιο δεν έγινε απ’ όλους αντιληπτό, οι αντιδράσεις που προκάλεσε ήταν ακαριαίες και μαζικές.
«Λίγες ώρες αφότου κυκλοφόρησε το κομμάτι, με πήραν κάποιοι φίλοι τηλέφωνο και με ρωτούσαν αν έχω αντιληφθεί τον χαμό που γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν ότι μια αυθόρμητη προσωπική πρωτοβουλία, ένα τραγούδι που απλά ανέβασα στην προσωπική μου σελίδα και δεν συνδυάστηκε με κανέναν φορέα, ομάδα ή κίνηση θα δημιουργούσε τόσο μεγάλο ντόρο. Χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι είναι κακό να συμμετέχει ένας καλλιτέχνης σε επίσημες διοργανώσεις», λέει η Μόνικα για να ξεκαθαρίσει αμέσως μετά: «Εγώ ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνις δεν αισθάνθηκα ποτέ αρμόδια να μιλήσω επισήμως για θέματα εθνικά ή πολιτικά. Γι’ αυτό και σκοπίμως δεν εκφράζομαι δημόσια γι’ αυτά ούτε καν στα social media. Ουδέποτε έχω πάρει θέση για θέματα που δεν άπτονται της μουσικής. Ποια είμαι εγώ που θα επηρεάσω με τις απόψεις μου τις γνώμες των άλλων; Είναι πολύ μεγάλη ευθύνη αυτό. Εγώ εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου και η μουσική μου είναι ο τρόπος που έχω για να εκφράζω όσα νιώθω. Τίποτα περισσότερο. Κι αυτό το οποίο επιθυμώ είναι να είμαι αληθινή. Οχι απαραιτήτως καλή, αλλά αληθινή. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του συγκεκριμένου τραγουδιού».
Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι και στο παρελθόν η ίδια και η δουλειά της έχουν δεχτεί μαζικά σχόλια, από διθυραμβικά έως επικριτικά, δημιουργεί μοιραία το ερώτημα τι μπορεί να είναι αυτό που έχει η Μόνικα που, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, οι κριτικές που συγκεντρώνει διατυπώνονται πάντα στον υπερθετικό βαθμό. Η ίδια πάντως διαχωρίζει την τελευταία αυτή περίπτωση από τις προηγούμενες: «Ισως ο κόσμος έχει κουραστεί απ’ όλα αυτά τα δύσκολα που βιώνει και έχει την ανάγκη να ξεσπάσει με ένταση για το οτιδήποτε. Αν το τραγούδι μου έδωσε σε κάποιους την ευκαιρία να ξεσπάσουν και να νιώσουν καλύτερα, τι να πω, είναι τιμή μου. Από την άλλη πλευρά, όμως, νιώθω πως αποκαλύπτεται ένα πιο βαθύ κοινωνικό πρόβλημα, μια συλλογική απαισιοδοξία, μια έντονη αρνητικότητα και μια βαθιά επιθετική διάθεση. Και αυτό πραγματικά με λυπεί. Βλέπεις στα social media ανθρώπους να συσπειρώνονται γύρω από μια ρητορική μίσους για πράγματα ανούσια. Κι αυτό αναδεικνύει το μέγεθος της μοναξιάς και της απελπισίας που βιώνουν κάποιοι συνάνθρωποί μας».
Παραδέχεται επίσης ότι από τα πρώτα της κιόλας βήματα υπάρχει μια μερίδα κόσμου που την έχει ταυτίσει με μια εικόνα και έναν τρόπο ζωής εντελώς διαφορετικά από αυτά τα οποία ισχύουν στην πραγματικότητα, γεγονός που παλαιότερα την επηρέαζε πολύ αρνητικά κάνοντάς τη μάλιστα, κάποια στιγμή, να σκεφτεί να εγκαταλείψει τον χώρο της μουσικής: «Για λόγους που δεν γνωρίζω κάποιοι θεωρούν ότι ζω σε έναν δικό μου προστατευμένο κόσμο που δεν έχει σχέση με αυτόν της πλειοψηφίας. Την έχω εισπράξει αυτή την αίσθηση. Και δεν θα κρύψω πως όταν ήμουν μικρότερη με πλήγωνε όλο αυτό γιατί δεν ισχύει. Με τον καιρό όμως αποδέχτηκα ότι δεν μπορώ να αρέσω σε όλους, ούτε μπορώ να πείσω τους πάντες γι’ αυτό που πραγματικά είμαι. Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει πώς είμαι μέσα στο σπίτι μου ή τις δυσκολίες που μπορεί να έχω αντιμετωπίσει κατά καιρούς. Εχω δώσει μάχες με τον εαυτό μου και έχω παλέψει για να πετύχω την αρμονία μέσα μου. Παλαιότερα είχα σκεφτεί να τα παρατήσω εξαιτίας όλων αυτών που δημιουργεί η δημόσια έκθεση. Αποφάσισα όμως πως δεν αξίζει να εγκαταλείψω τη μουσική, που αποτελεί ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και μου προσφέρει τόσο μεγάλη χαρά επειδή σε κάποιους δεν αρέσω. Εχω φτάσει λοιπόν σε ένα σημείο που οι επιθέσεις, χωρίς σοβαρά επιχειρήματα, δεν με αγγίζουν καν. Στην επί της ουσίας αρνητική κριτική, από την άλλη, όσο αυστηρή κι αν είναι, είμαι πολύ ανοιχτή γιατί τη θεωρώ χρήσιμη και με βοηθά να γίνομαι καλύτερη».
H μουσική για το Χόλιγουντ
Πριν από λίγες ημέρες, η Μόνικα βρέθηκε μόνη με ένα πιάνο στο άδειο Καλλιμάρμαρο Στάδιο να παίζει μια σύνθεσή της κατά τη διάρκεια της κλειστής τελετής παράδοσης του νέου φωτισμού του χώρου. Ο δημιουργός της νέας φωτιστικής εγκατάστασης, ο διακεκριμένος στο είδος του Γιώργος Τέλλος, με τον οποίο συνεργάζεται πολλά χρόνια, της ζήτησε να γράψει ένα μουσικό θέμα γι’ αυτή τη συμβολική βραδιά και η ίδια δέχτηκε με χαρά.
Παράλληλα, αυτή την περίοδο δουλεύει εντατικά πάνω σε ένα νέο πρότζεκτ που αφορά τη μουσική μιας ταινίας. Πρόκειται για το φιλμ «The Lost Daugther», σε σκηνοθεσία της διάσημης ηθοποιού - σκηνοθέτιδας Μάγκι Τζίλεχναλ στην οποία πρωταγωνιστούν η Ντακότα Τζόνσον και η Ολίβια Κόλμαν. Ενα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων μάλιστα έχει ήδη πραγματοποιηθεί στις Σπέτσες.
Από το Χόλιγουντ, απ’ όπου προέρχεται αυτή η ταινία, κατέφτασε, με λίγα χρόνια καθυστέρηση ως συνήθως, και το #MeToo, το κίνημα εναντίον της σεξουαλικής βίας, το οποίο προσφάτως οδήγησε σε σημαντικές αποκαλύψεις σχετικά με τα σκοτεινά μυστικά που κρύβονταν για χρόνια στους χώρους του ελληνικού θεάτρου αλλά και του αθλητισμού.
Για τη Μόνικα όλη αυτή η προσπάθεια να λυθεί επιτέλους η σιωπή αποτελεί σημαντικό επίτευγμα που θα αλλάξει σταδιακά πολλά κακώς κείμενα που είχαν καθιερωθεί ως κανονικά: «Προσωπικά, πέρα από κάποια περιστατικά λεκτικής βίας τα οποία κατάφερα να διαχειριστώ, είχα την τύχη να μη βιώσω ανάλογες επιθέσεις», λέει και προσθέτει με νόημα: «Πιστεύω πραγματικά πως οποιαδήποτε κίνηση ή προσπάθεια βοηθά στο να αποκαλυφθούν τέτοιου είδους εγκληματικές συμπεριφορές, γιατί για εγκλήματα πρόκειται, είναι εξαιρετικά χρήσιμη και σημαντική. Για τα θύματα το να μιλήσουν δημόσια είναι εξαιρετικά δύσκολο και επίπονο. Γι’ αυτό και οφείλουμε να στεκόμαστε όλοι στο πλευρό τους, περνώντας ξεκάθαρα το μήνυμα ότι πλέον φόβο θα πρέπει να νιώθουν οι θύτες».
Ειδήσεις σήμερα
Γερμανία: Στον «αέρα» η διάσκεψη Μέρκελ-πρωθυπουργών κρατιδίων λόγω διαφωνιών για τη διαχείριση της πανδημίας
Χιλή: Ολοένα νεότεροι οι ασθενείς με την COVID-19 που χρειάζονται εισαγωγή σε ΜΕΘ
Πριγκίπισσα Νταϊάνα: Πωλείται σε δημοπρασία το «ποδήλατο της ντροπής»
Παραδέχεται επίσης ότι από τα πρώτα της κιόλας βήματα υπάρχει μια μερίδα κόσμου που την έχει ταυτίσει με μια εικόνα και έναν τρόπο ζωής εντελώς διαφορετικά από αυτά τα οποία ισχύουν στην πραγματικότητα, γεγονός που παλαιότερα την επηρέαζε πολύ αρνητικά κάνοντάς τη μάλιστα, κάποια στιγμή, να σκεφτεί να εγκαταλείψει τον χώρο της μουσικής: «Για λόγους που δεν γνωρίζω κάποιοι θεωρούν ότι ζω σε έναν δικό μου προστατευμένο κόσμο που δεν έχει σχέση με αυτόν της πλειοψηφίας. Την έχω εισπράξει αυτή την αίσθηση. Και δεν θα κρύψω πως όταν ήμουν μικρότερη με πλήγωνε όλο αυτό γιατί δεν ισχύει. Με τον καιρό όμως αποδέχτηκα ότι δεν μπορώ να αρέσω σε όλους, ούτε μπορώ να πείσω τους πάντες γι’ αυτό που πραγματικά είμαι. Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει πώς είμαι μέσα στο σπίτι μου ή τις δυσκολίες που μπορεί να έχω αντιμετωπίσει κατά καιρούς. Εχω δώσει μάχες με τον εαυτό μου και έχω παλέψει για να πετύχω την αρμονία μέσα μου. Παλαιότερα είχα σκεφτεί να τα παρατήσω εξαιτίας όλων αυτών που δημιουργεί η δημόσια έκθεση. Αποφάσισα όμως πως δεν αξίζει να εγκαταλείψω τη μουσική, που αποτελεί ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και μου προσφέρει τόσο μεγάλη χαρά επειδή σε κάποιους δεν αρέσω. Εχω φτάσει λοιπόν σε ένα σημείο που οι επιθέσεις, χωρίς σοβαρά επιχειρήματα, δεν με αγγίζουν καν. Στην επί της ουσίας αρνητική κριτική, από την άλλη, όσο αυστηρή κι αν είναι, είμαι πολύ ανοιχτή γιατί τη θεωρώ χρήσιμη και με βοηθά να γίνομαι καλύτερη».
H μουσική για το Χόλιγουντ
Πριν από λίγες ημέρες, η Μόνικα βρέθηκε μόνη με ένα πιάνο στο άδειο Καλλιμάρμαρο Στάδιο να παίζει μια σύνθεσή της κατά τη διάρκεια της κλειστής τελετής παράδοσης του νέου φωτισμού του χώρου. Ο δημιουργός της νέας φωτιστικής εγκατάστασης, ο διακεκριμένος στο είδος του Γιώργος Τέλλος, με τον οποίο συνεργάζεται πολλά χρόνια, της ζήτησε να γράψει ένα μουσικό θέμα γι’ αυτή τη συμβολική βραδιά και η ίδια δέχτηκε με χαρά.
Παράλληλα, αυτή την περίοδο δουλεύει εντατικά πάνω σε ένα νέο πρότζεκτ που αφορά τη μουσική μιας ταινίας. Πρόκειται για το φιλμ «The Lost Daugther», σε σκηνοθεσία της διάσημης ηθοποιού - σκηνοθέτιδας Μάγκι Τζίλεχναλ στην οποία πρωταγωνιστούν η Ντακότα Τζόνσον και η Ολίβια Κόλμαν. Ενα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων μάλιστα έχει ήδη πραγματοποιηθεί στις Σπέτσες.
Από το Χόλιγουντ, απ’ όπου προέρχεται αυτή η ταινία, κατέφτασε, με λίγα χρόνια καθυστέρηση ως συνήθως, και το #MeToo, το κίνημα εναντίον της σεξουαλικής βίας, το οποίο προσφάτως οδήγησε σε σημαντικές αποκαλύψεις σχετικά με τα σκοτεινά μυστικά που κρύβονταν για χρόνια στους χώρους του ελληνικού θεάτρου αλλά και του αθλητισμού.
Για τη Μόνικα όλη αυτή η προσπάθεια να λυθεί επιτέλους η σιωπή αποτελεί σημαντικό επίτευγμα που θα αλλάξει σταδιακά πολλά κακώς κείμενα που είχαν καθιερωθεί ως κανονικά: «Προσωπικά, πέρα από κάποια περιστατικά λεκτικής βίας τα οποία κατάφερα να διαχειριστώ, είχα την τύχη να μη βιώσω ανάλογες επιθέσεις», λέει και προσθέτει με νόημα: «Πιστεύω πραγματικά πως οποιαδήποτε κίνηση ή προσπάθεια βοηθά στο να αποκαλυφθούν τέτοιου είδους εγκληματικές συμπεριφορές, γιατί για εγκλήματα πρόκειται, είναι εξαιρετικά χρήσιμη και σημαντική. Για τα θύματα το να μιλήσουν δημόσια είναι εξαιρετικά δύσκολο και επίπονο. Γι’ αυτό και οφείλουμε να στεκόμαστε όλοι στο πλευρό τους, περνώντας ξεκάθαρα το μήνυμα ότι πλέον φόβο θα πρέπει να νιώθουν οι θύτες».
Ειδήσεις σήμερα
Γερμανία: Στον «αέρα» η διάσκεψη Μέρκελ-πρωθυπουργών κρατιδίων λόγω διαφωνιών για τη διαχείριση της πανδημίας
Χιλή: Ολοένα νεότεροι οι ασθενείς με την COVID-19 που χρειάζονται εισαγωγή σε ΜΕΘ
Πριγκίπισσα Νταϊάνα: Πωλείται σε δημοπρασία το «ποδήλατο της ντροπής»
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα