Εγκαινιάστηκε ο αρχαιολογικός χώρος του Καβειρίου στη Λήμνο

Το έργο της αποκατάστασης και ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου του Καβειρίου στη Λήμνο, εγκαινίασε το Σάββατο, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη  εκφράζοντας την ικανοποίησή της για την δουλειά που έγινε από τους υπεύθυνους και εξηγώντας πόσο σημαντικές είναι οι παρεμβάσεις που έγιναν τόσο για την τον ίδιο το χώρο όσο και για το κοινό που τον επισκέπτεται.

«Είμαστε   στη   Λήμνο,   σε   ένα   νησί   με   χιλιάδες αναφορές   στην   αρχαία   ελληνική γραμματεία. Το νησί παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον, ιστορικό και γεωπολιτικό, όχι μόνον για τον αρχαίο άνθρωπο, αλλά και σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Λήμνος βρίσκεται πάνω στον πλου από τον Ελλήσποντο προς τον νότο. Η Λήμνος, η Λέσβος, η Σκύρος, δηλαδή η Πολιόχνη, η Θερμή και το Παλαμάρι, είναι οι τρεις μεγάλοι οικισμοί της πρώιμης εποχής του Χαλκού. Μιλάμε δηλαδή για δύο, τρεις χιλιετίε ςπ.Χ.   στις   οποίες   αναπτύσσεται   ένας   εξαιρετικά   μεγάλος   πολιτισμός.   Δεν   είναι τυχαίο  ότι στη Λήμνο τα πολύ πρόσφατα   ευρήματα της ανασκαφής του  Α.Π.Θ, τεκμαίρουν   την   ανθρώπινη   παρουσία   στο   10.000   π.Χ.   Στη   Λήμνο,   υπάρχουν   τα παλαιότερα ευρήματα  που έχουμε  στον  ελλαδικό χώρο.   Δεν είναι   τυχαίο ότι  οι προϊστορικοί   οικισμοί   στη   Μύρινα,   στη   Πολιόχνη,   στο   Κουκονήσι,   αναπτύσσουν αυτή την προηγμένη τέχνη και συγχρόνως την υψηλή τεχνολογία. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Λήμνο πέφτει από τον ουρανό ο Ήφαιστος, ο οποίος διδάσκει τους ντόπιους την τέχνη των  μετάλλων που σηματοδοτούν μια άλλη εποχή.  Αυτά τεκμαίρονται αρχαιολογικά σε τούτον τον τόπο» εξήγησε η υπουργός και πρόσθεσε: «Γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντική η επένδυση, η οποία γίνεται στους αρχαιολογικούς χώρους, σε έργα Πολιτισμού, που οδηγούν στην   αυτογνωσία   μας.   Το   να   μαθαίνουμε   το   παρελθόν   μας,   μας  επιτρέπει   να είμαστε   ωριμότεροι   για  το   παρόν   και   το   μέλλον   μας».

Όπως υπογράμμισε με νόημα η κ. Μενδώνη με   το   έργο  της ανάδειξης   του   αρχαιολογικού  χώρου   του   Καβειρίου,   όχι   μόνον αναβαθμίζονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους επισκέπτες του χώρου, αλλά ο   ίδιος   ο   αρχαιολογικός   χώρος  προστατεύεται,   από   την   φθορά   του   χρόνου,   τις επιδράσεις των έντονων καιρικών φαινόμενων, που μαστίζουν την περιοχή, αλλά και   την   παθολογία   του   εδάφους,   που   επέφεραν   σημαντικές   αλλοιώσεις   στα μνημεία και στα τμήματα των τοιχοδομών, που είχαν καταρρεύσει ή παρουσίαζαν ολισθήσεις στα πρανή.

Συγκεκριμένα στον χώρο παρέχονται πλέον αναβαθμισμένες υπηρεσίες για ΑμεΑ,   όπως   ειδικό   ηλεκτροκίνητο   αμαξίδιο,   χώροι   υγιεινής   και   ενημερωτική πινακίδα   αφής   και   ήχου   για   άτομα   με   μειωμένη   όραση, με   επισήμανση   της κατεύθυνσης.   Δημιουργήθηκαν   χώροι   στάσης   επισκεπτών,   οργανώθηκαν εκπαιδευτικά προγράμματα (για νηπιαγωγείο, Α΄-Γ΄ τάξεις Δημοτικού, Δ΄-ΣΤ΄ τάξεις Δημοτικού), ενώ στη διάθεση όλων των επισκεπτών βρίσκεται ενημερωτικό υλικό (φυλλάδια στην  ελληνική   αγγλική  και  Braille),   καθώς και  φορτιστές   για φόρτιση κινητών   τηλεφώνων   κάθε   τύπου.   Το   νέο   φυλάκιο   είναι   εξοπλισμένο   με   μέσα ψηφιακής   παρακολούθησης   του   αρχαιολογικού   χώρου   (καταγραφικό,   κάμερες, πυρόσβεση, πυρανίχνευση, σύστημα συναγερμού).

Η υπουργός Πολιτισμού επεσήμανες επίσης πως «εξαιρετικά σημαντικό για την περαιτέρω γνώση του χώρου είναι το γεγονός ότι κατά την διάρκεια των αποχωματώσεων για τις ανάγκες του έργου εντοπίσθηκε τμήμα του   λεγόμενου  «υστερορωμαϊκού   οικισμού»,   το   οποίο   σύμφωνα   με   τα   νεότερα ανασκαφικά δεδομένα και αρχαιολογικά τεκμήρια φαίνεται ότι αποτέλεσε τμήμα των εστιατορίων των δύο Τελεστηρίων. Πάμπολλες επιγραφές των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων ταυτίζουν τον υπαίθριο χώρο των εστιατορίων, ως τον «επιφανή τόπο», πιθανώς το αρχείο του ιερού, στο οποίο στήνονταν τιμητικές επιγραφές και ψηφίσματα.   Ιδιαίτερο   δε   ενδιαφέρον   έχει   η  ανεύρεση  μιας   ταφής  του   ύστερου 4^ου αι.π.Χ.,   επάνω   στο   υστεροαρχαϊκό   και   κάτω   από   το   υστερορρωμαϊκό Τελεστήριο, η οποία ταυτίζεται πιθανώς ως ταφή επιφανούς προσώπου, ίσως ιερέα. Σιδερένια   δαχτυλίδια   που   βρέθηκαν   ως   κτερίσματα   της   ταφής   -ανάλογα   έχουν βρεθεί στο ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη- υποδεικνύουν τη χρήση τους στις τελετές μύησης.»