Παναγιώτης Ν. Κρητικός

Όταν η Ε.Δ.Α έκανε συγκεντρώσεις στην Αθήνα (π.χ. πλατεία Κλαυθμώνος, και Ομόνοιας), η Αστυνομία του Καραμανλή, μάζευε από τις στάσεις των λεωφορείων (π.χ. Γραμμή Καισαριανή - Αθήνα, ή Περιστέρι – Αθήνα) όλους όσοι περίμεναν το λεωφορείο για το «οικείο» Αστυνομικό Τμήμα, για δήθεν εξακρίβωση στοιχείων. Και όταν τελείωνε η συγκέντρωση τους άφηναν….

Εννοείται ότι οι αστυνομικοί ήξεραν ποιους μάζευαν. Τους φακελωμένους. Η πρακτική αυτή αποδεικνύει πόσο καραμανλική είναι η Κατερίνα Παπακώστα, που επανέφερε τέτοιες μεθόδους, την πρόληψη δηλαδή, διά μέσου σύλληψης.

Ανατρέχοντας στο παρελθόν, ήλθε στο νου μου και μια άλλη πάγια πρακτική η οποία, αυτή τη φορά, προερχόταν από τη νεολαία της Ε.Δ.Α.

Την εποχή εκείνη για να αποκρουστεί στα πανεπιστήμια η πανίσχυρη και τραμπούκικη Ε.Κ.Ο.Φ (Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών, δηλαδή η νεολαία της Ε.Ρ.Ε), η Οργάνωση Νέων της Ενώσεως Κέντρου (Ο.Ν.Ε.Κ) και η νεολαία της Ε.Δ.Α, έρχονταν σε εκλογική συνεργασία στις φοιτητικές εκλογές. Τότε, τα συμβούλια, σε κάθε έτος, ήταν πενταμελή. Έτσι, προτείνονταν δύο υποψήφιοι από την κάθε φοιτητική παράταξη και ένας υποψήφιος κοινής εμπιστοσύνης. Ο κοινής εμπιστοσύνης προτεινόταν οπωσδήποτε από την νεολαία της Ε.Δ.Α, ο οποίος ήταν βέβαια ανοργάνωτος, αλλά οπωσδήποτε ελεγχόμενος από αυτή, το λεγόμενο «πουλάκι». Το «πουλάκι» αυτό, κελαηδούσε μετά την εκλογή του υπέρ της Ε.ΔΑ. Έτσι το πενταμελές ήταν 3-2 υπέρ της τότε Αριστεράς.

Τώρα γιατί τα θυμήθηκα αυτά; Γιατί με εξοργίζει αυτή η ανέντιμη πρακτική η οποία συνεχίζεται και σήμερα με το άνοιγμα της συριζαϊκής ψευτοαριστεράς προς την κεντροαριστερά με στόχο ο κ. Τσίπρας να θέσει υπό τον έλεγχό του ολόκληρη τη δημοκρατική παράταξη, με την οποία, ούτε ο ίδιος, ούτε εν γένει ο χώρος του, είχε σχέση στην ιστορική διαδρομή, αλλά απεναντίας, ήταν πολέμιος και εχθρικός. Τα γράφω αυτά για όσους νέους δεν έχουν γεύση της ιστορίας.

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι: Συσπείρωση γύρω από το ΚΙΝ.ΑΛ (ΠΑ.ΣΟ.Κ). Ισχυρό κέντρο (κεντροαριστερά) σημαίνει στιβαρό χέρι για να κρατάει το χαλινάρι δυο αφηνιασμένων αλόγων (ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ) που οδηγούν στο διχασμό. Αυτή θα είναι, πέραν των άλλων, η μεγάλη προσφορά της Δημοκρατικής Παράταξης στον τόπο.

Σε ό,τι αφορά τις εθνικές εκλογές, ο κ. Τσίπρας έχει δύο χαρτιά να παίξει ακόμα: Εκείνο της προβοκάτσιας μεσοκαλόκαιρα, (μια εκδοχή της έχω γράψει σε παλαιότερο άρθρο), και αν αυτό δεν του βγει, θα παίξει το χαρτί της νοθείας στις εκλογές. Γι’ αυτό, οι αντιπρόσωποι των κομμάτων της Κοινοβουλευτικής Αντιπολίτευσης, να υπερδιπλασιαστούν και να επιτηρούν αυστηρά τις κάλπες, και τη διαλογή των ψηφοδελτίων. Έχετέ το, από τώρα στο νου σας κύριοι της Αντιπολίτευσης.