Ματίνα Ηρειώτου

Η Μαργαρίτα είχε αυτή τη μοναδικά συναρπαστική ρουτίνα για έξι μήνες. Κάθε γυναίκα ξέρετε, νιώθει απίστευτα δυνατή όταν δίνει ζωή από το σώμα της στο πλάσμα που γεννήθηκε από αυτήν. Η Μαργαρίτα επιστράτευσε αυτή τη δύναμη όταν βρέθηκε, καμμένη ήδη η ίδια, με το μωρό της στην αγκαλιά στη θαλασσα. Προσπάθησε να το θηλάσει μέσα στο νερό. Οχι για να το ησυχάσει, να το χορτάσει, αλλά για να του δώσει δεύτερη φορά ζωή.

Το μόνο, ανθρωπίνως αποδεκτό, που μπορει να «θολώσει» αυτή την εικόνα είναι τα δάκρυα για την απελπισία της μάνας που ένιωθε όχι τον πόνο στο σώμα της, είμαι βέβαιη, αλλά την αγωνία ότι ο θάνατος τής έπαιρνε το μωρό. Η Μαργαρίτα και το μωρό της -η Μάνα και η νέα ζωή- είναι κάτι περισότερο από δύο θύματα στον μακρύ κατάλογο των νεκρών του Ματιού. Είναι το σύμβολο αυτής της αδιανόητης και εξίσου άδικης εθνικής τραγωδίας, που δεν επιτρέπεται να περάσει χωρίς την τιμωρία των ενόχων.