Γιάννης Σερέτης

Ηταν… «πρόβα – τζενεράλε» ενόψει του πρώτου ματς με τους Ρέιντζερς αυτό το 3-1 του Παναθηναϊκού εναντίον της Βέστερλο; Όχι βέβαια. Πώς θα μπορούσε να είναι, όταν οι Πράσινοι αντιμετώπιζαν μια βελγική ομάδα που τερμάτισε πέρυσι στην ένατη θέση της regular season και δημιούργησαν μισή φάση σε όλο το ματς, σκοράροντας στο 90’ με απευθείας φάουλ; Ουδεμία σχέση με τη δευτεραθλήτρια Σκωτίας…

Ηταν τόσο καλός ο Παναθηναϊκός όσο μαρτυρά το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο θα μπορούσε να είναι και 4-1 και 5-1; Ναι, αλλά… μετά το 60’. Δηλαδή με τους… αναπληρωματικούς! Γι’ αυτό και αυτή η αίσθηση… αισιοδοξίας στα media μετά από το χθεσινό αποτέλεσμα είναι κάπως πλασματική. Διότι η αλήθεια είναι πως μέχρι τις αλλαγές οκτώ παικτών στο 56’, ο Παναθηναϊκός είχε δημιουργήσει μόλις δύο καλές φάσεις, στα δύο γκολ με τον Τσέριν και τον Πελίστρι. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις την άμυνα των Βέλγων «ξεκλείδωσε» με το κοφτερό μυαλό του και τις εύστοχες πάσες του σε πρώτο χρόνο (προς τον Βαγιαννίδη και τον Τζούρισιτς αντίστοιχα) ο Τάσος Μπακασέτας. Γκρινιάζουν πολύ οι οπαδοί του Παναθηναϊκού για τον αρχηγό της εθνικής Ελλάδας, προφανώς τα τρεξίματά του δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου, αλλά τη δική του ποδοσφαιρική οξύνοια ουδείς άλλος χαφ του Παναθηναϊκού τη διαθέτει από το υπάρχον ρόστερ. Και αυτή η φαντασία, αυτή η προτελευταία πάσα ή ακόμα και η ασίστ λείπει πάρα πολύ από αυτόν τον Παναθηναϊκό ο οποίος δεν έχει αποκτήσει δημιουργικό μέσο, ίσως περιμένοντας τον Ουναϊ και σίγουρα παίρνοντας μεγάλο ρίσκο…

Ο Μπακασέτας έκανε χθες αυτό που πρέπει να κάνει ένα «δεκάρι» σε "κλειστό" ματς εναντίον πολυπρόσωπης άμυνας. Θετικό πρόσημο από τους «βασικούς» αξίζει και στον Τσιριβέγια και στον Τσέριν που δοκιμάστηκε ως παρτενέρ του Ισπανού στη μεσαία γραμμή και στον Κυριακόπουλο. Μέχρι εκεί… Η απόδοση των υπόλοιπων κυμάνθηκε σε μέτριο επίπεδο και γενικά ο Παναθηναϊκός παίζοντας με τη «βασική» του ενδεκάδα ήταν πάρα πολύ αργός στην ανάπτυξη, χωρίς πολλές ωραίες ιδέες έξω από την περιοχή του αντιπάλου και δίχως την ευκαιρία να απειλήσει με το pressing του.

Μετά το 60’ και τις αλλαγές οι Πράσινοι πίεσαν πολύ πιο σωστά τους αντιπάλους κι αυτό οφείλεται στους Σφιντέρσκι – Μπρέγκου – Μαξίμοβιτς – Σιώπη. Πίεζαν με μεγαλύτερη ένταση στην πρώτη ζώνη της Βέστερλο, ο Παναθηναϊκός ανακτούσε πιο γρήγορα τη μπάλα, ήταν πιο «ζωντανός» στο παιχνίδι του και τελικά όχι μόνο σκόραρε χάρη στο high press του με τον Μπρέγκου, αλλά δημιούργησε κι άλλες δύο αξιόλογες φάσεις με τον ίδιο τρόπο.

Αρκεί αυτό το press να χαρίσει στον Παναθηναϊκό την πρόκριση επί των Σκωτσέζων; Όχι βέβαια! Όμως, όπως και πέρυσι στα περισσότερα ντέρμπι, έτσι και σ’ αυτά τα δύο ματς με τους Ρέιντζερς, οι Πράσινοι πιθανότατα θα τις βρουν τις ευκαιρίες τους σε κόντρα επιθέσεις. Το ζητούμενο είναι αν θα ανταποκριθούν ανασταλτικά. Αν θα είναι αποτελεσματικοί στις στατικές φάσεις, αν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα δυνατά κορμιά των αντιπάλων, αν θα βρουν με την κυκλοφορία και την κατοχή της μπάλας το ιδανικό «αντίδοτο» στην πίεση που θα τους ασκήσουν οι Σκωτσέζοι στο πρώτο ματς του «Αιμπροξ», αν θα τρέξουν όσο οι γηπεδούχοι.

Δεν είναι στα high του ο Παναθηναϊκός, έχει πολλά ζητούμενα ακόμα. Τόσο μεταγραφικά, όσο και στη δομή του παιχνιδιού του. Όμως ούτε οι Ρέιντζερς με καινούριο προπονητή, επτά μεταγραφές, ρόστερ 30+ παικτών και δίχως τους Ντέσερς – Ιγκαμάνε (δεν αγωνίστηκαν ούτε στο 4-1 επί της Ντανφέρμλιν) είναι στα καλά της. Η κλήρωση ήταν δύσκολη για το επίπεδο του β’ προκριματικού γύρου του Champions League για αμφότερους και μάλλον θα επικρατήσει όχι ο καλύτερος, αλλά ο πιο αποτελεσματικός.

Χθες ο Παναθηναϊκός ήταν σούπερ αποτελεσματικός μέχρι το 60’, αλλά σ’ αυτά τα θέματα ποτέ δεν μπορείς να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά. Μπορεί να σου τύχει ματς όπως με τη Λανς, μπορεί να σου τύχει και ματς όπως στο «Αρτέμιο Φράνκι» στο οποίο παίζεις εσύ μονότερμα (στο β΄ ημίχρονο) και δεν μπορείς να βάλεις την μπάλα μέσα. Γι’ αυτό και ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να βασιστεί κυρίως στην καλή ανασταλτική λειτουργία του στο πρώτο ματς.

Εστω και δίχως τον Αλμπάν Λαφόν, ο οποίος αποκλείεται να παίξει στο πρώτο επίσημο επίσημο της σεζόν, αλλά – ποιος ξέρει – μπορεί να αγωνιστεί στη ρεβάνς. Σούπερ τερματοφύλακας στα νιάτα του, βασικός σε όλες τις σεζόν σε Τουλούζ – Ναντ – Φιορεντίνα από τα 17 μέχρι τα 25 του (!!!), τα «έσπασε» πέρυσι με τον προπονητή του, τέθηκε εκτός ομάδας και έρχεται ως δανεικός στον Παναθηναϊκό για το “restart”. Προσόντα έχει σίγουρα – ειδικά με την μπάλα στα πόδια - περισσότερα από τον Ντραγκόφσκι. Το θέμα είναι να τα δείξει κιόλας…