Δημήτρης Παγαδάκης

Θα μπορούσε, βέβαια να διασχίσει 9, 5 χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αθήνα ως το Καράκας για να κολυμπήσει στη λίμνη Μαρακαΐμπο. Αλλά εδώ ο ίδιος βάλτωσε στην εγχώρια λίμνη των Πρεσπών.  Ακόμη και ως διπλωματικός τουρίστας δεν χρειάζεται και άλλες ψυχρολουσίες σε διεθνείς βουτιές.  

Ενδεχομένως θα έφτανε ως εκεί μόνο για να στηρίξει με τη διεθνιστική του αλληλεγγύη ένα παλιό σύντροφο που ζορίζεται ανυπόφορα. Αλλά ούτε αυτό λέει κάτι πια.Ήδη κρύβεται πίσω από τη συμπαράσταση προς ένα σφετεριστή  πρόεδρο την οποία εκφράζουν ολόψυχα η  Τουρκία, το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις.     

Στο κάτω κάτω ο ίδιος προσγειώθηκε κάποτε επιτόπου για να παραστεί στην κηδεία του ΛΟΚατζή με τον μπερέ Ούγκο Τσάβεζ. Δεν θα πάει τώρα για να να παρακολουθήσει ζωντανά την εκπαραθύρωση του καθολικού μυστακοφόρου, οδηγού λεωφορείων Νικολάς Μαδούρο.  Άλλωστε μετά από τόσες κωλοτούμπες μάλλον ξεθύμανε η σαγήνη που, ως  ιδεολογικό Ελντοράντο, του ασκούσε η εθνικολαϊκιστική δημαγωγία της Μπολιβαριανής κυβέρνησης.

Πάνε τα συνεχή νταραβέρια του κόμματος του με τον ερωτύλο Βενεζουε-λάγνο πρέσβη στην Αθήνα που παρενοχλούσε σεξουαλικά τις υπαλλήλους της πρεσβείας του. Ξεχάστηκαν οι περιφορές στην επαρχία, σε στυλ επαναστατικού λάβαρου,  του αντικαταστάτη του μαζί με τον οποίο διατράνωναν ότι το αυταρχικό «Μαδουριστάν» είναι παράδειγμα δημοκρατίας, πρότυπο δικαιοσύνης και ιδανικό μοντέλο κοινωνικής ευημερίας.

Σβήστηκαν ακόμα μονοκοντυλιά από την κοντή κομματική μνήμη τα αλλοτινά πήγαινε έλα κορυφαίων στελεχών της σημερινής κυβερνητικής σύνθεσης στο αεροδρόμιο Σιμόν Μπολιβάρ. Διαγράφτηκε επίσης από τα καιροσκοπικά τους κιτάπια η δήθεν συσσωρευμένη εμπειρία αριστερής διακυβέρνησης στη Λατινική Αμερική την οποία πλάσαραν ότι θα αξιοποιούσαν στη Ελλάδα. Λίγο έλειψε.

Κάπου στη διαδρομή χύθηκε και εξατμίστηκε το «κοψοχρονιά» πετρέλαιο που θα κουβαλούσε από το Καράκας ο πρωθυπουργικός ξάδελφος, με συνέπεια να σκορπίσει το ιδεοληπτικό τους συγγενολόι. Όχι όμως και ο δεσμός επιβίωσης που χαρίζει σε πολιτικούς τυχοδιώκτες ο Μαρξιστικός μανδύας.    

Διόλου δεν χάλασε την ντόπια κυβέρνηση η διχαστική ρητορική, η κατασταλτική πρακτική του Μαδούρο απέναντι σε όποια δίκαιη κινητοποίηση, το φίμωμα κάθε αντίθετης φωνής,  το λουτρό αίματος στους οπαδούς της αντιπολιτευσης. Το πιστοποίησε με ασυνάρτητες  «παπάτζες» δυο χρόνια πριν στη Ελληνική Βουλή, εμμονικά προβλέψιμος βουλευτής της συμπολίτευσης αποθεώνοντας ως «σοσιαλιστικό παράδεισο» το καθεστώς της χρεοκοπημένης Βενεζουέλας  

Προφανώς γιατί με τις ψυχαναγκαστικές του αυταπάτες, κοινό σύμπτωμα στραβισμού σε όλη την τρέχουσα εγχώρια κυβέρνηση, παραμέρισε  τη φτώχεια, την πείνα και την ανέχεια ενός ολόκληρου λαού. Σε πείσμα, όμως,  της εθελοτυφλίας τους η πραγματικότητα είναι πιο εφιαλτική στη χώρα στην  οποίας ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 3 δολάρια.  

Σύμφωνα με το «The Spectator Index» ο πληθωρισμός του 2018 στη Βενεζουέλα φτάνει το 12.615%! Ολογράφως,  τις δώδεκα χιλιάδες εξακόσιες δέκα πέντε τοις εκατό, ενώ δεν υπάρχει καν χαρτί για να τυπωθούν νέα χαρτονομίσματα. Η  συρρίκνωση της οικονομίας από το 2011 αγγίζει το  δραματικά το 70%. Το ΑΕΠ ολισθαίνει διαδοχικά ετησίως κατά  -16%  επί μια τριετία.  Το  ποσοστό του πληθυσμού που διαβιώνει σε συνθήκες φτώχειας υπερβαίνει το  87%. Ήδη, 3.000.000 κάτοικοι εγκατέλειψαν τη χώρα, ενώ η μέση  απώλεια βάρους ανά άτομο είναι 8 κιλά το 2016 και 11 κιλά  το 2017!

Αναμενόμενα, σε αυτή τη σκελετωμένη χώρα ήταν δίκαιο να προσκληθεί να την επισκεφθεί ένας  ομοϊδεάτης της εκεί δεινοσαυρικής  κάστας που καταχράται την εξουσία, όπως ο ΄Έλληνας πρωθυπουργός.  Με τη  συγκλίνουσα με τον Μαδούρο οπτική του θα είχε συνεισφέρει, εμπράκτως κιόλας, στην ολοκλήρωση της πλήρους πτώχευσης της Βενεζουέλας.

Πράγμα που αποπειράθηκε  ήδη στην δική του χώρα και συνεχίζει πεισματικά  κατά την αποδρομή του από την εξουσία. Εξάλλου κανείς δεν αγνοεί πως, κατά δήλωση του, το μεγάλο του ατού είναι η οικονομία. Δυστυχώς αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν οι λαοί στις ψευδαισθήσεις εκείνων των πολιτικών ηγετών που δεν μπορούν να συμπληρώσουν ούτε καν τη φορολογική τους δήλωση.