Δημήτρης Δανίκας

Ο σεβασμιότατος κύριος Ιερώνυμος λοιπόν. Ο ήπιος. Ο συγκροτημένος. Ο προσγειωμένος. Ο μετριοπαθής. Ο μειλίχιος. Ο σεβάσμιος. Ο σοφός ποιμένας. Αυτός λοιπόν. Μετρούσε τα κουκιά του. Δηλαδή τους Μητροπολίτες. Και φυσικά τηρούσε τις δέουσες ισορροπίες

Είμαι βέβαιος πως γνώριζε και πως από την πρώτη στιγμή είχε κατανοήσει και πλήρως αφομοιώσει όλους τους κινδύνους. Είμαι βέβαιος πως γνώριζε, καλύτερα απ όλους μας το μέγιστο πρόβλημα με τους υπερήλικες. Με τους γέροντες. Με τις πιο ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας. Κυρίως εκείνους που λόγω ηλικίας είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα θρησκείας και εκκλησίας

Απ αυτές τις ομάδες προέρχονται οι περισσότεροι που με συνέπεια και ευλαβική προσήλωση παρακολουθούν τις εκκλησιαστικές λειτουργίες. Αυτός είναι ο σκληρός πυρήνας των θεοσεβούμενων πιστών

Οσο λοιπόν οι παρεμβάσεις του κυρίου Ιερώνυμου και των άλλων ιεραρχών, εξαντλούνταν σε ευχολόγια, παραινέσεις, συμβουλές και σε μια άνευ προηγουμένου αοριστολογία, τόσο οι πιστοί που προσέρχονταν στις εκκλησίες κινδύνευαν εις διπλούν. Από τη μια να κολλήσουν τον Covid-19 και έτσι μερικοί εξ αυτών να καταλήξουν στα θυμαράκια. Και από την άλλη, ως ζωντανές βόμβες, να μεταδώσουν τον ιό σε εκατοντάδες, να μην πω, χιλιάδες αθώους συμπολίτες τους

Αφού λοιπόν ο κύριος Ιερώνυμος γνώριζε. Αφού είναι πιστοποιημένα μετριοπαθής και συγκροτημένος, τότε γιατί δεν αποφάσιζε, με κάθε κόστος, να κατεβάσει τα ρολά όλων των εκκλησιών; Γιατί;

Επειδή μια τέτοια απόφαση θα είχε κόστος. Επειδή πολλοί Μητροπολίτες παριστάνουν τους επίγειους θεούς. Επειδή μέσα στην επικών διαστάσεων περιφρόνηση τους προς την επιστήμη και την απλή λογική, πιστεύουν πως τα θεία, οι εικόνες, τα λιβάνια και η μετάληψη, όλα αυτά και άλλα τόσα, ίπτανται του κόσμου τούτου κυκλοφορώντας σ ένα παράλληλο σύμπαν

Μπορεί μάλιστα η έλευση του θανάσιμου και αόρατου εχθρού να θεωρείται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια μεταφυσική δοκιμασία. Οσοι πραγματικά πιστεύουν στην Ορθοδοξία δεν πρόκειται να νοσήσουν. Όμως οι άπιστοι στα νοσοκομεία και στα νεκροταφεία θα καταλήξουν

Μπορεί επίσης να θεώρησαν, ακόμα χειρότερα, πως αν συγχρονιστούν με το γενικότερο κλίμα καραντίνας, αυτό να λογιστεί, από τους πιστούς, ως υποχώρηση της Εκκλησίας απέναντι στην Επιστήμη. Πως δηλαδή, σ αυτές τις κρίσιμες, τις οριακές στιγμές, η Εκκλησία κάνει πέρα και η σκυτάλη φροντίδας και προστασίας παραδίδεται στην Ιατρική επιστήμη, στις έρευνας και στο νοσηλευτικό προσωπικό:

Μπορεί να σκέφτηκαν και να οργίστηκαν με την σκέψη «μα ποιος κάνει κουμάντο εμείς οι απόστολοι του Υψιστου η οι κοινοί θνητοί και οι άπιστοι;» Ποιος ο καλός, ο πανάγαθος ποιμένας των αμνών; Εμείς η εκείνοι;

Κάπως έτσι η ηγεσία της Εκκλησίας πορεύτηκε και παρέσυρε μέσα στον πυρήνα του μέγιστου κινδύνου όλους τους θεοσεβούμενους πιστούς και προσκυνητές κάθε θείας Λειτουργίας. Ο κύριος Ιερώνυμος, ως τυπικός πολιτικός που μετράει τα κουκιά και τις ψήφους, όλους αυτούς που του εξασφαλίζουν την δική του εξουσία, έφτασε στο σημείο να πετάει το μπαλάκι στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό. Ως Πόντιος Πιλάτος κανονικός.

Γιατί, σου λέει εγώ να πάρω όλη την ευθύνη πάνω μου; Ας την πάρει ο Κυριάκος ο πρωθυπουργός. Ώστε στο τέλος, πίσω από τις πόρτες, να ρίχνω το ανάθεμα στους κυβερνήτες και τους κοσμικούς. Όπως ελάλησε παραληρηματικός ο κύριος Αμβρόσιος ο γνωστός «μην γίνεστε διώκτης του Χριστού, δεν έχετε δικαίωμα να σφραγίσετε τους Ναούς» Τι να κάνω αγαπητέ Αμβρόσιε; Αναγκαστικά πρέπει να συμμορφωθούμε με τις αποφάσεις του πρωθυπουργού

Κάπως έτσι κι εγώ σκέφτηκα πως ο Πόντιος Πιλάτος ήταν κι αυτός συνένοχος στην σταύρωση του Χριστού. Όπως έγραψε και ο Νίκος Καζαντζάκης «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Διαρκώς!