Δημήτρης Δανίκας

Ποια η αχίλλειος πτέρνα αυτού του Κρητίκαρου; Η άγνοια κινδύνου. Από που την κληρονόμησε; Από πολλά περιστατικά. Από τις αλλεπάλληλες δραπετεύσεις. Εγκλειστος των χουντικών φυλακών. Από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του «συντρόφου» Εμβέρ Χότζα. Από τον χαρακτήρα του. Από τα ρίσκα που έπαιρνε. Από την κολυμβητική του δεινότητα. Όταν είχε διασχίσει τα κύματα από Κέρκυρα μέχρι τις ακτές της Αλβανίας. Από την μαγκιά του. Από τα όλα του

Η άγνοια κινδύνου. Πως είσαι άτρωτος. Πως είσαι άκαμπτος. Πως είσαι αθάνατος. Ποιος είναι ικανός να με νικήσει; Κανείς. Το φουσκωτό και το ψαροντούφεκο η καθημερινότητά του. Το ψωμοτύρι του. Ακόμα και με εφτά μποφόρ το ίδιο θα έκανε. Ακόμα και με τα χιόνια. Τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να τον συγκρατήσει

Δεν είναι μόνο ο Σήφης. Ολοι, πάνω κάτω, από την ίδια «ασθένεια» πάσχουμε. Ολοι με άγνοια κινδύνου πορευόμαστε. Ολοι! Το τυχαίο μακριά από την σκέψη μας. Το απρόβλεπτο μακριά από το οπτικό μας ορίζοντα. Το μοιραίο μακριά από τους υπολογισμούς μας. Μόνο ο covid-19 κατάφερε να περιορίσει και να επισκιάσει την αθανασία μας. Μόνο η πανδημία. Μόνο οι θάνατοι και τα τόσα κρούσματα. Και πάλι

Ανάμεσά μας τόσοι και τόσοι συμπολίτες μας. Παντού. Σε κάθε γωνιά της γης. Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται-και μάλλον έχουν δίκιο-ότι οι θεωρίες συνωμοσίας και η αδιαφορία τους προέρχονται από τις φοβίες τους. Ετσι πίσω από κάθε θεωρία συνωμοσίας κρύβεται κάποιος βαθύτερος και ανεξέλεγκτος φόβος. Ετσι αυτές οι θεωρίες καταλήγουν σε ομπρέλα προστασίας. Ο φόβος μετατίθεται κάπου αλλού. Στην μεταφυσική

Η άγνοια κινδύνου με την διπλή της σημασία. Από τη μια ξορκίζουμε τους φόβους μας. Από την άλλη, απαλλαγμένοι από τους φόβους και τους καθημερινούς κινδύνους προχωράμε, ευεργετικά, προς το μέλλον, το Αύριο, το άγνωστο. Ετσι φτιάχνουμε τη ζωή μας

Όμως καμία προστασία. Επί της ουσίας. Η ξαφνική αρρώστια. Η αιφνιδιαστική και αναπάντεχη πικρή αλήθεια. Η θνητότητα. Το γήρας. Κάθε βήμα και πιο κοντά στο τέλος. Η φθορά είναι ακατανίκητη. Ο κίνδυνος παντού. Η υγεία εύθραυστη. Η ψυχοσωματική λειτουργία ευάλωτη. Ποιος μπορεί, ποιος ο ικανός να «σκοτώσει» όλα αυτά που μπορεί να σκοτώσουν, ανά πάσα στιγμή, εμένα; Κανείς!

Αυτή η ψευδαίσθησή μας. Αυτή η ψευδαίσθηση του Σήφη. Αυτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Αφού τα κατάφερα μέχρι τώρα, θα τα καταφέρνω αιώνια. Αφού υπάρχω, πάντα θα υπάρχω. Αφού επέζησα από τον κορονοιό θα επιζήσω και από κάθε άλλο εχθρό

Η άγνοια κινδύνου η πεμπτουσία των ψευδαισθήσεων του ανθρώπινου είδους. Όπως γράφει και το γνωστό σύνθημα του δρόμου «πουτάνα νεκροθάφτη δεν πέθανα ακόμα». Κι όμως θα γίνει κι αυτό. Κανείς δεν μπορεί να το αποφύγει. Ούτε ο πιο πλούσιος του κόσμου. Ούτε ο πιο ισχυρός!