Δημ. Μαρκόπουλος

Τον πιτσιρικά της διαφήμισης λοιπόν θυμίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Διαρκώς δια των παπαγάλων – δημοσιογραφικών της πιστολιών αναμασά τις ίδιες και τις ίδιες καταγγελίες κατά της οικογένειας Μητσοτάκη. Κάποιοι, εφευρίσκουν off shore. Άλλοι σε κάθε σκάνδαλο, βρίσκουν και μια εμπλοκή της Μαρέβας Μητσοτάκη. Αν μπορούσαν θα την κατήγγειλαν και για συμμετοχή στο Watergate.

Μόνο που πολύ φοβάμαι πως στο τέλος τα πράγματα θα εξελιχθούν όπως στη διαφήμιση της Καμπάς. Τα …παιδάκια του ΣΥΡΙΖΑ και οι δημοσιογράφοι τους θα ξεχάσουν τί θέλουν να πουν.

Κι αυτό διότι δεν έχουν κάτι να πουν.

Σε μια αμήχανη προσπάθεια πόλωσης, η κυβέρνηση πολιτεύεται με όρους της δεκαετίας του ’80. Σαν την ασπρόμαυρη διαφήμιση ένα πράγμα.

Τότε για το ΠΑΣΟΚ ο Μητσοτάκης ήταν υπεύθυνος για όλα. Τώρα, φταίνε πάλι τα παιδιά του. Τη μια ο Κυριάκος. Την άλλη η Μαρέβα. Εσχάτως ο εγγονός του Γρηγόρης Δημητριάδης τον οποίο ατέχνως, ενώ κατήγγειλε και ξεσκέπασε πρώτος τον Αριστείδη Φλώρο κάποιοι προσπαθούν να τον παρουσιάσουν περίπου ως «συνένοχο» στο σκάνδαλο Energa.

Δεν γνωρίζω εάν ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον Νίκο Παπανδρέου τις παλιές ομιλίες του Ανδρέα. Οπωσδήποτε όμως το να κοπιάρει εν έτει 2018, στον 21ο αιώνα δηλαδή, πρακτικές πόλωσης και ανύπαρκτα αντιδεξιά σύνδρομα, δεν τον τιμά. Δεν καθιστά τον πρωθυπουργό έναν σύγχρονο πολιτικό που θα πάει μπροστά τη χώρα.

Το να επιδιώκει να παρουσιάσει έναν φιλελεύθερο πολιτικό με κεντρώα χαρακτηριστικά σαν τον αρχηγό της ΝΔ περίπου ως νέο Γκοτζαμάνη, ως συνοδοιπόρο του Γεωργίου Παπαδόπουλου και το να εκτοξεύονται κατηγορίες περί «ακροδεξιάς στροφής» της ΝΔ είναι τουλάχιστον αστείο. Όχι μόνο επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εκ διαμέτρου αντίθετος, ενώ και για τη δημοκρατική του προσήλωση έχει δώσει δείγματα γραφής, αλλά κι επειδή τις παραπάνω κατηγορίες τις εκτοξεύει ένας πρωθυπουργός που συνεργάζεται με ένα λαϊκιστικό, ακραία δεξιό κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ.

Με αυτά κι άλλα, με λάσπες στον ανεμιστήρα και με καταγγελίες, η χώρα θα σέρνεται μέχρι τις εθνικές εκλογές. Μετά, θα επανέλθει η κανονικότητα και η χώρα θα πάρει το δρόμο της, όπως οφείλει να κάνει. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει να συνηθίσουμε στην πολιτική μπόχα. Σε ένα νοσηρό κλίμα που δεν εδράζεται σε αλήθειες αλλά σε κατασκευασμένα ψέματα. Δυστυχώς εκείνοι που ήλθαν ως το «νέο κι άφθαρτο» είναι εκείνοι που πολιτεύονται με υλικά κατεδαφίσεως του πιο παλιού κι άρρωστου.

Οι σημερινοί σαραντάρηδες του ΣΥΡΙΖΑ δεν κοιτάζουν προς το αύριο αλλά διαρκώς μένουν κολλημένοι στα … ασπρόμαυρα 80s.