Βασίλης Στεφανακίδης

Νόμοι στα χαρτιά και στις βιβλιοθήκες των νομικών προφανώς για ερευνητικές εργασίες φοιτητών και υποψήφιων διδακτόρων που όμως στην πράξη κανείς δεν θέλει να εφαρμόσει.
Σχετικά πρόσφατα με την αυστηροποίηση των Ποινικών Κωδίκων ψηφίστηκε η μετατροπή σε κακούργημα η μεταφορά και ρίψη μολότοφ. Κακούργημα που επισύρει ποινές κάθειρξης πλέον και όχι πλημμέλημα που ήταν πριν.

Θα περίμενε κανείς πως η σύλληψη και η καταδίκη κάποιων από τους κουκουλοφόρους που επιδίδονται σ’ αυτό το φονικό «σπορ», θα λειτουργούσε παραδειγματικά και αποτρεπτικά για άλλους επίδοξους μπαχαλάκηδες.

Είδε όμως ή έμαθε κανείς για κάποια τέτοια σύλληψη και δίκη τους τελευταίους μήνες καίτοι τέτοια επεισόδια με ρίψη μολότοφ βλέπουμε σχεδόν καθημερινά; Ούτε μία. Χθες για παράδειγμα η ρίψη βομβών μολότοφ (που είναι φονικά όπλα όπως στην περίπτωση της Marfin, ας μην το ξεχνάμε) έφθασε μέχρι τον προαύλιο χώρο της Βουλής κι ενώ οι κάμερες των φωτογράφων κατέγραφαν με ευκρίνεια τους βομβιστές επί των έργω, δεν είδαμε να συλλαμβάνεται κάποιος από αυτούς και να τους απαγγέλλεται η σχετική κατηγορία με βάση το νέο νόμο.

Είναι άραγε τόσο δύσκολη η σύλληψη αυτών των βομβιστών από τα όργανα της τάξης ή μήπως έχουν εντολές να μην τους πειράζουν; Πολύ φοβούμαι πως είναι το δεύτερο. Από το φόβο μη χαρακτηρίσουν την κυβέρνηση αυταρχική, όλα τα αριστερά κόμματα και κομματίδια που στο μυαλό τους και στο ιδεολογικό τους αφήγημα, η έννοια του νόμου και της τάξης, είναι συνώνυμο της ακροδεξιάς, αφήνουν τους γνωστούς άγνωστους μπαχαλάκηδες ,να αμαυρώνουν με επεισόδια ακόμα και εκδηλώσεις μνήμης και εθνικού πένθους όπως το τραγικό και εγκληματικό δυστύχημα των Τεμπών.

Όμως αυτά, είναι φτωχές και ανυπόστατες δικαιολογίες που στον πολύ κόσμο που εμπιστεύτηκε την κυβέρνηση ανάμεσα στα άλλα και για την ασφάλεια και τάξη που υποσχέθηκε, προκαλούν δυσφορία και απογοήτευση.

Στην προηγούμενη τετραετία ψηφίστηκε νόμος για την πανεπιστημιακή αστυνομία για να σταματήσουν τα φαινόμενα μετατροπής πανεπιστημιακών σχολών σε γιάφκες αναρχικών και παραβατικών εξωπανεπιστημιακών ατόμων. Σε εφαρμογή του νόμου, προσελήφθησαν χίλιοι και πλέον πανεπιστημιακοί αστυνομικοί, εκπαιδεύτηκαν επί μακρόν και όταν κάποιοι από αυτούς «τόλμησαν» να κάνουν περιπολίες έξω από πανεπιστημιακές σχολές, όντας άοπλοι, έγιναν εύκολος στόχος επιθέσεων, από το κατά τα άλλα, «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» όπως το αποκαλούσε πρώην Συριζαίος υπουργός και καθηγητής! Μετά ταύτα απεσύρθησαν και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους. Ή για να ακριβολογούμε, απορροφήθηκαν οι περισσότεροι σε δουλειές γραφείου της Αστυνομίας.

Αποτέλεσμα; Δεκάδες σχολές υπό κατάληψη από άτομα που δεν έχουν και μεγάλη σχέση με τους φοιτητές, καταστροφές, προπηλακισμοί καθηγητών και φοιτητών και απώλεια της εξεταστικής περιόδου για χιλιάδες φοιτητές οι γονείς των οποίων θα αναγκαστούν να πληρώνουν από το υστέρημα τους την …παράταση σπουδών που αποφάσισαν κάποιοι κουκουλοφόροι.

Και το πιο εξωφρενικό και συνάμα γελοίο, είναι πως όλες αυτές οι κινητοποιήσεις γίνονται για να μην έρθουν και λειτουργήσουν ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια και στη χώρα μας. Είναι βλέπετε τόσο αξιοθαύμαστη η λειτουργία των Δημόσιων πανεπιστημίων που πρέπει να «προστατευθεί» από συγκρίσεις και ανταγωνισμούς! Και φυσικά μετά την κατάργηση του ασύλου και την ανάληψη του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων από τις πρυτανικές αρχές, προβλέπεται από το νόμο η είσοδος της αστυνομίας εντός των σχολών όταν κληθούν για να επαναφέρουν την τάξη. Λειτούργησε ή εφαρμόστηκε μήπως αυτός ο νόμος; Για λίγες ώρες στο Αριστοτέλειο μέχρι να γίνει επανακατάληψη και ματαίωση των εξετάσεων!

Και κάτι που πρέπει να καταλάβει επιτέλους η κυβέρνηση και να αλλάξει ρότα, είναι πως η χώρα δεν πάσχει από νόμους. Υπάρχουν προβλέψεις καλές ή κακές για τα πάντα. Το ζητούμενο και κατά συνέπεια το πρόβλημα είναι η μη εφαρμογή των νόμων. Από το παράνομο παρκάρισμα μέχρι το έγκλημα.

Κι αν θέλουν μια πραγματική μεταρρύθμιση ας ξεκινήσουν λοιπόν να εφαρμόζουν τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν! Αυτό θα κάνει τη διαφορά.