Καλή τύχη κύριε Μπαρόζο
vasilis-dalianis1

Βασίλης Δαλιάνης

Καλή τύχη κύριε Μπαρόζο

Σε λιγότερο από οκτώ μήνες 500 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες θα κληθούν να εκλέξουν άμεσα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις όγδοες ευρωπαϊκές εκλογές. 

Σε μια γηραιά αλλά και γηράσκουσα Ευρώπη, η οποία εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, και εν μέσω της χειρότερης υπαρξιακής της κρίσης, οι σαστισμένοι Ευρωπαίοι πολίτες θα έχουν για πρώτη φορά στην ιστορία της Ε.Ε , έστω και έμμεσα, λόγο και για τον επόμενο πρόεδρο του εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε. Τον άνθρωπο δηλαδή που θα διαδεχθεί τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Κομισιόν.

Παρόλο που τα περισσότερα ευρωπαϊκά κόμματα ζητούν από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να δεχθούν ως πρόεδρο της Επιτροπής τον επικεφαλής της πολιτικής ομάδας που θα λάβει τις περισσότερες ψήφους σε όλη την Ε.Ε., το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ήτοι το όργανο που απαρτίζεται από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων αποφεύγει να δεσμευτεί.

Καθώς, όσο επιτακτική και αν είναι η ανάγκη δημοκρατικής νομιμοποίησης των ευρωπαϊκών οργάνων, η Συνθήκη της Λισαβόνας που ετέθη σε εφαρμογή την 1η Δεκεμβρίου του 2009, μπορεί να καλεί τους Ευρωπαίους ηγέτες να «λάβουν υπόψη την άποψη των Ευρωπαίων πολιτών για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» αλλά δεν τους δεσμεύει.
Εκτός από το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που έχει ήδη αποφασίσει να δώσει την προεδρία του στον Αλέξη Τσίπρα, μια καθαρά συμβολική –στο όριο του αστείου- κίνηση από ένα μικρό και ασήμαντο κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα σημαντικά ευρωπαϊκά κόμματα περιμένουν μέχρι την τελευταία στιγμή να ορίσουν τους υποψηφίους τους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Κλείσιμο
Και έχουν απόλυτο δίκιο, καθώς, όποιοι και αν είναι τελικά οι υποψήφιοι, θα κληθούν να καλύψουν ένα τεράστιο κενό. Αυτό που αφήνει η δεκαετής προεδρία του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Του δωδέκατου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης το 1957, μόλις τρεις Ευρωπαίοι έχουν καταφέρει να βρεθούν στην ύψιστη θέση του προέδρου του εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε. για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ο Γερμανός Βάλτερ Χάλσταϊν (1958 -1967), ο Γάλλος Ζακ Ντελόρ (1985-1994) και ο Πορτογάλος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο (2004 -2014). Ο Βάλτερ Χάλσταϊν άντεξε δέκα χρόνια, καθώς ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Ζακ Ντελόρ πάλι, επειδή ήταν ο πρόεδρος της πιο ισχυρής Επιτροπής που υπήρξε ποτέ και που είχε την ευθύνη να δημιουργήσει την Νομισματική Ένωση. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο άντεξε δέκα χρόνια επειδή απλώς ήταν η «σημαντικότερη» μετριότητα που έχει γνωρίσει η Ε.Ε μετά τον Λουξεμβουργιανό Ζακ Σαντέρ.

Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ένας πρώην μαοϊκός και πρώην μέλος ακροαριστερών οργανώσεων στην Πορτογαλία, διορίστηκε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στην Κομισιόν ακριβώς λόγω της ασημαντότητάς του. Μέσα σε μια δεκαετία ο Πορτογάλος πολιτικός που κατάφερε να μετατρέψει την Κομισιόν, από εκτελεστικό όργανο της Ε.Ε σε μια γραμματεία του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αφήνει πίσω του μια Ε.Ε που απαξιώνεται συνεχώς από τους Ευρωπαίους πολίτες.

Τα τελευταία τρία χρόνια η Ε.Ε και κυρίως η Ευρωζώνη έχουν αλλάξει σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ήδη λόγος για μία sui generis πολιτική ένωση. Η Ε.Ε προχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς προς την οικονομική και δημοσιονομική ένωση. Χωρίς ωστόσο να προχωρεί με τους ίδιους ρυθμούς και προς την δημοκρατική της νομιμοποίηση. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο κατάφερε σε πλήρη συνεργασία με συγκεκριμένα κράτη-μέλη να μειώσει την ισχύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεχόμενος τον ρόλο του «κυρίου τίποτα», ώστε να ελπίζει στην υποστήριξη κάποιων κρατών για μια θέση στον ΟΗΕ ή το ΝΑΤΟ. Εκεί δηλαδή που οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν έχουν λόγο με την ψήφο τους. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, χαρακτηριστική περίπτωση μετριότητας και απραξίας, ήταν ίσως ο ιδανικός εκφραστής της φοβίας των ηγετών των κρατών – μελών να αντικρίσουν την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που επιτάσσει μια ταχεία εμβάθυνση της Ε.Ε και της Ευρωζώνης.

Μετά τις Ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 η ευθύνη της επιλογής όμως δεν θα μπορεί να αποδοθεί με τόση ευκολία σε κάποιους «Ευρωπαίους ηγέτες» καθώς θα έχουν λόγο και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι πολίτες. «Η απραξία είναι μοιραία για τις μετριότητες» είχε πει ο Αλμπέρ Καμί. Και αν αυτή η ρήση είναι μια επιβεβαίωση για τον Μπαρόζο, είναι και μια προειδοποίηση για την επιλογή των Ευρωπαίων πολιτών στις εκλογές του 2014.   
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Best of Network