Υπόθεση Αν Τσάπμαν: Δολοφονήθηκε από την χούντα ή από τον Νίκο Μουντή;

Μία από τις πλέον σκοτεινές υποθέσεις της επταετίας ήταν η δολοφονία της Βρετανίδας δημοσιογράφου Αν Τσάπμαν τον Οκτώβριο του 1971 στο Καβούρι της Αττικής.
 
Ως δολοφόνος της συνελήφθη μερικούς μήνες αργότερα ο Νίκος Μουντής, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια, ωστόσο μετά από 11 χρόνια το 1983 έλαβε χάρη και αποφυλακίστηκε.
 
Υπάρχει όμως και η άλλη εκδοχή, ότι η Τσάπμαν δεν δολοφονήθηκε από τον Μουντή, αλλά από ανθρώπους της χούντας των συνταγματαρχών.
 Θα παραθέσουμε και τις δύο εκδοχές για να μπορέσουν οι αναγνώστες μας να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

Αν Τσάπμαν: Δημοσιογράφος ή πράκτορας;
 
Η Αν Ντόροθι Τσάπμαν είχε γεννηθεί το 1946. Ήταν μαθητευόμενη, κατά τον Νίκο Γερακάρη, δημοσιογράφος στο τουριστικό ρεπορτάζ. Είχε έντονη κοινωνική ζωή στο Λονδίνο. Σύχναζε στο καφέ μπαρ Troubadour, που βρισκόταν στην περιοχή Earles Court. Εκεί σύχναζαν και πολλοί Έλληνες αντιφρονούντες.
 Η Τσάπμαν είχε ζητήσει από τον Βασίλη Μάντζο, δημιουργό του ταξιδιωτικού οργανισμού ‘’Olympic Holidays’’, ο οποίος μετέφερε εκείνη την εποχή 120.000 Βρετανούς τουρίστες στην Ελλάδα, δωρεάν εισιτήριο για να έρθει στη χώρα μας (ΝΙΚΟΣ ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ, ‘’ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ’’).
 Στις 11 Οκτωβρίου 1971 με μια ομάδα ταξιδιωτικών πρακτόρων η Αν Τσάπμαν έφτασε στην Κέρκυρα. Εκεί η συμπεριφορά της ήταν κάπως περίεργη. Έδειχνε πεσμένη σε αντίθεση με τα άλλα μέλη του γκρουπ. Στις 13 Οκτωβρίου νοίκιασε ένα αυτοκίνητο και πήγε, άγνωστο όμως πού. Το αυτοκίνητο είχε διανύσει διαδρομή 80 χιλιομέτρων. Όταν επέστρεψε η Τσάπμαν έδειχνε προβληματισμένη. ‘’Κοίταζε με μια γυάλινη όψη ακριβώς μπροστά της’’ είπε χαρακτηριστικά ένας μάρτυρας. Στις 14 Οκτωβρίου το γκρουπ ταξίδεψε και ήρθε στην Αθήνα. Κατέλυσε στο ξενοδοχείο Pine Hill στο Καβούρι. Στο διαδίκτυο θα διαβάστε για Πέιν Οτέλ… Πώς το ‘’Pine Hill’’ (Πευκόλοφος), που υπάρχει μέχρι σήμερα, μετατράπηκε σε … Ξενοδοχείο του Πόνου είναι αξιοπερίεργο.

 
Σύμφωνα με τον Νίκο Γερακάρη η Αν Τσάπμαν επισκέφθηκε τα γραφεία του ΕΟΤ στην οδό Αμερικής. Στον 4ο όροφο του κτιρίου βρήκε τον υπεύθυνο Τύπου του Οργανισμού Νίκο Κατσαρό και πήρε στοιχεία για να γράψει το ρεπορτάζ της.
 Αυτή η συνάντηση, που καταγράφεται και στο πόρισμα Cottrell, έγινε στις 15 Οκτωβρίου 1971. Την ίδια μέρα το πρόγραμμα του γκρουπ περιλάμβανε επισκέψεις σε ξενοδοχεία της Αθήνας και την Ακρόπολη. Γύρω στις 5 το απόγευμα η Αν και άλλα μέλη του γκρουπ παρευρέθηκαν σε δεξίωση στα γραφεία της Aeolian Travel Ltd. Εκεί συναντήθηκε με τον Δημήτρη Λαλέλη, συνεργάτη των ‘’Olympic Holidays’’ και τον Brian Rawson, εργαζόμενο της εταιρείας στην Αθήνα.
 
Στις 6:30 το απόγευμα η Τσάπμαν επέτρεψε στο ξενοδοχείο Pine Hill μαζί με τον ταξιδιωτικό πράκτορα Nicholas Clarkson. Περίπου στις 8.15 πήγε στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου ρωτώντας να μάθει τι ώρα φεύγει το επόμενο λεωφορείο για την Αθήνα και έφυγε για την στάση του Αγίου Νικολάου που βρισκόταν κοντά. Από το βράδυ εκείνης της Παρασκευής 15 Οκτωβρίου κανείς δεν ξαναείδε ζωντανή την Αν Ντόροθι Τσάπμαν.
Η Τσάπμαν βρίσκεται δολοφονημένη


 
Σύμφωνα με βασικό μάρτυρα η Τσάπμαν έφυγε από το ξενοδοχείο φορώντας μίνι φούστα. Θα δούμε παρακάτω γιατί αυτή η αναφορά έχει σημασία.
Από το βράδυ του Σαββάτου 16 Οκτωβρίου, συνάδελφοί της ενημέρωσαν την Αστυνομία για την εξαφάνιση της Αν.
 Το πρωί της Κυριακής 17 Οκτωβρίου γύρω στις 11, ο Brian Rawsonτηλεφώνησε στη βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα και είπε ότι η Τσάπμαν είχε εξαφανιστεί. Ένα μήνα αργότερα ο Rawson με τη σύζυγό του και τα δυο τους παιδιά έφυγαν από την Αθήνα. Κάποιοι λένε ότι τα ίχνη τους χάθηκαν από τότε, ενώ κάποιοι άλλοι ότι πήγαν στην Αυστραλία… Στις 6 το απόγευμα της Δευτέρας 6 Οκτωβρίου 1971 ο Γιώργος Χατζηγιάννης με τη σύζυγό του, που μάζευαν σαλιγκάρια, βρήκαν το άψυχο σώμα της Αν Ντόροθι Τσάπμαν είκοσι μέτρα μακρύτερα από τον κεντρικό δρόμο, πολύ κοντά στη στάση του Αγίου Νικολάου. Το σώμα της Τσάπμαν βρέθηκε με τα χέρια και τα πόδια δεμένα με σύρμα, το πρόσωπό της είχε μώλωπες από ξυλοδαρμό και στον λαιμό της υπήρχαν σημάδια στραγγαλισμού από δεξιόχειρα. Φορούσε μπλούζα και παντελόνι (ο μάρτυρας είπε ότι έφυγε από το ξενοδοχείο φορώντας μίνι φούστα), τα οποία δεν είχαν αφαιρεθεί. Επικεφαλής των ερευνών της Αστυνομίας ήταν ο Θεόδωρος Τσούτσιας.

 
Τη νεκροψία ανέλαβε να κάνει ο ιατροδικαστής Καψάσκης, ο οποίος προσδιόρισε ως μέρα και ώρα θανάτου τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 15 Οκτωβρίου 1971. Πολύ σημαντικό είναι ότι ο Καψάσκης αποκάλυψε ότι το πτώμα είχε μετακινηθεί και μάλιστα από δύο άτομα. Το πρωί της Τρίτης 19 Οκτωβρίου ειδοποιήθηκαν οι γονείς της για τον θάνατο της κόρης τους. Ποτέ δεν είδαν τη σορό της Αν, που μεταφέρθηκε στο Λονδίνο και σχεδόν αμέσως κάηκε…

Η σύλληψη του Νίκου Μουντή

 Στις 26 Αυγούστου 1972 συλλαμβάνεται στην εργασία του στον Πειραιά ο 37χρονος Νίκος Μουντής. Ήταν ηδονοβλεψίας, γνωστός στην Αστυνομία, με ‘’δράση’’ πολύ κοντά στην περιοχή όπου βρέθηκε νεκρή η Τσάπμαν. Αρχικά ομολόγησε σε μια ομάδα αξιωματικών με επικεφαλής τον Γιάννη Γιαννούλη ,ότι σκότωσε την Αγγλίδα, καθώς προσπάθησε να τη βιάσει κι εκείνη αντιστάθηκε. Φοβούμενος ότι αν την αφήσει και φύγει εκείνη θα τον αναγνώριζε, καθώς ήταν σεσημασμένος, την στραγγάλισε. Σημαντική λεπτομέρεια: ο Μουντής ήταν αριστερόχειρας… Έγινε αναπαράσταση του εγκλήματος και ο Μουντής ομολόγησε δημόσια μπροστά σε δημοσιογράφους την ενοχή του. Ωστόσο λίγες μέρες αργότερα ανασκεύασε την ομολογία του και είπε ότι ήταν αθώος. Ισχυρίστηκε ότι αναγκάστηκε να ομολογήσει, καθώς τον απείλησαν πως αν δεν το κάνει θα τον πετάξουν από το παράθυρο.



Η δίκη του Νίκου Μουντή
 
Στις αρχές Απριλίου 1973 έγινε η δίκη του Νίκου Μουντή. Παρών στη διαδικασία ήταν και ο πατέρας της Αν, Έντουαρντ Τσάπμαν, ο οποίος ήδη από τον Νοέμβριο του 1971 που έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Αθήνα ήταν σίγουρος ότι την κόρη του την είχαν σκοτώσει άνθρωποι της χούντας. Στο δικαστήριο ο πεθερός του Μουντή είπε ότι ήταν μαζί του από τις 10 το βράδυ της μοιραίας για την Τσάπμαν νύχτας.

Η αρχική έκθεση του Καψάσκη, δεν παρουσιάστηκε ως αποδεικτικό στοιχείο στη δίκη. Ο Έντουαρντ Τσάπμαν, χαρακτήρισε την όλη διαδικασία «φάρσα» που δεν θα ήταν ανεκτή σε άλλες χώρες.
Τελικά, ο Μουντής καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Σύμφωνα με το Δικαστήριο, δεν είχε ανθρωποκτόνο πρόθεση. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν καταδικάστηκε σε θάνατο, όπως γινόταν τότε.
Ο Τσάπμαν ήταν σίγουρος ότι ο Μουντής ήταν αθώος.

Άφηνε μάλιστα αιχμές, ότι ίσως δωροδοκήθηκε για να ομολογήσει την ενοχή του. Επέστρεψε στο Λονδίνο και ξεκίνησε ένα αγώνα αποκατάστασης του ονόματος της κόρης του, που παρουσιαζόταν από κάποιους ως άτομο που επιδίωξε περιστασιακή σεξουαλική συνεύρεση με τον Μουντή.

Οι ισχυρισμοί του Έντουαρντ Τσάπμαν

Ο Τσάπμαν επισκέφθηκε συνολικά 20 φορές τη χώρα μας, αναζητώντας την αλήθεια. Η Αν, φαίνεται ότι είχε σχέσεις με τους Έλληνες αντιστασιακούς του Λονδίνου.
Μάλιστα ένας νεαρός Έλληνας γνωστός μόνο με το όνομα «Chris» και ο υπάλληλος της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο Χρήστος Λαμπρόπουλος, συναντήθηκαν μαζί της, πριν έρθει στη χώρα μας. Ο Chris φαίνεται ότι ήταν ο μόνος που γνώριζε τους πραγματικούς σκοπούς του ταξιδιού της.
Η Αν, είχε πει στους γονείς της, ότι στην Ελλάδα θα συναντούσε την Αμαλία Φλέμινγκ, που μόλις είχε καταδικαστεί από τη χούντα, σε φυλάκιση 16 μηνών για συνωμοσία. Αρχικά, έδειχνε ενθουσιασμένη για το ταξίδι της στη χώρα μας.

«Μου έχουν εμπιστευθεί μια σημαντική έκθεση που θα με τοποθετήσει ανάμεσα στους καλύτερους δημοσιογράφους του κόσμου», έλεγε χαρακτηριστικά.
Λίγο πριν φύγει όμως, είπε στους γονείς της ότι δεν είναι σίγουρη ότι θέλει να πάει στην Ελλάδα και ότι το ταξίδι της δεν είχε να κάνει με τουριστικά θέματα.
Στις 20 Οκτωβρίου 1971, ο Έντουαρντ Τσάπμαν έλαβε μία επιστολή από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο που έγραφε: «Από την Κυριακή (ενν. 17 Οκτωβρίου 1971), παρακολουθούμε τα νέα αυτού του κατακριτέου εγκλήματος, με ενδιαφέρον και ανησυχία». Όμως, το άψυχο σώμα της Αν, βρέθηκε τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου. Πώς γνώριζε η ελληνική πρεσβεία για το έγκλημα από την προηγούμενη ημέρα; Αυτό το παράδοξο, έκανε τον Τσάπμαν να υποπτευθεί ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.

Στα ταξίδια του στην Ελλάδα, ο Τσάπμαν ανακάλυψε σημαντικά στοιχεία. Η κόρη του βρισκόταν υπό παρακολούθηση από τις ελληνικές Αρχές, τόσο στην Κέρκυρα όσο και στην Αθήνα. Ο υπεύθυνος για την παρακολούθησή της, ονομαζόταν Φελούρης και του αποκάλυψε τα γεγονότα το 1977, όταν είχε πλέον συνταξιοδοτηθεί.

Ένας οδηγός ταξί, ο Γιάννης Φύτας, είπε στον Τσάπμαν ότι το βράδυ της 15/10/1971, πήρε δύο άντρες από Βουλιαγμένη και άφησε τον έναν, γύρω στις 19.50, κοντά στο ξενοδοχείο Pine Hill. Περιέγραψε τον άλλο επιβάτη ως έναν ψηλό και «σκοτεινό» νεαρό. Ο Φύτας είπε ακόμα ότι είδε μια νεαρή γυναίκα με μακριά μαλλιά και ωοειδές πρόσωπο, κοντά στο ξενοδοχείο. Πιθανολογείται ότι αυτή ήταν η Αν Τσάπμαν.
Η βρετανική κυβέρνηση και η Scotland Yard, δεν έκαναν καμία έρευνα και ο Τσάπμαν επικεντρώθηκε στην προσπάθεια αναθεώρησης της δίκης του Μουντή, με τη βοήθεια του δικηγόρου του Γιάννη Θεοδώρου.

Σημαντική ήταν και η συνεισφορά του εγκληματολόγου Ντέιβιντ Μπάουεν, ο οποίος τον Μάιο του 1976 είχε τετράωρη «αντιπαράθεση» με τον ιατροδικαστή Καψάσκη στην Αθήνα.
Το 1978, ο Άρειος Πάγος με ψήφος 4-3, απέρριψε την αναθεώρηση της δίκης Μουντή. Οι τρεις δικαστές που μειοψήφισαν, υποστήριξαν ότι η Τσάπμαν δεν δολοφονήθηκε από άτομα με σεξουαλικά κίνητρα.

Ο Τσάπμαν πίστευε ότι η Αν οδηγήθηκε σε κάποιο χώρο ανακρίσεων, κοντά στη λίμνη της Βουλιαγμένης, από δύο άτομα. Κάποια στιγμή, η ανάκριση μετατράπηκε σε βασανιστήρια κατά τη διάρκεια των οποίων η άτυχη νεαρή πέθανε. Οι δολοφόνοι της, μετέφεραν το άψυχο σώμα της πίσω στο Καβούρι, και προσπάθησαν να δείξουν ότι επρόκειτο για σεξουαλικό έγκλημα.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η δολοφονία της Τσάπμαν, σχετιζόταν με την επίσκεψη στην Ελλάδα του Ελληνοαμερικανικού Άγκνιου, αντιπρόεδρου τότε των Η.Π.Α. από τις 15 Οκτωβρίου 1971. Έχει γραφτεί, ότι η Τσάπμαν ήταν πράκτορας της βρετανικής Μ16 και ότι θα προσπαθούσε να υποκλέψει συνομιλίες των ηγετών της χούντας με τον Άγκνιου για το Κυπριακό.

Και προφανώς, οι άνθρωποι του καθεστώτος, που το γνώριζαν, φρόντισαν να τη βγάλουν από τη μέση. Γράφτηκε μάλιστα σε μεγάλη εφημερίδα μετά τη μεταπολίτευση, ότι την Τσάπμαν σκότωσε ο αδελφός του δικτάτορα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος. Φυσικά, αν ήθελε ο Παπαδόπουλος να σκοτώσει την Αν, δεν θα το έκανε ο ίδιος…
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν, ότι ο Έντουαρντ Τσάπμαν, ταχυδρόμος στο επάγγελμα, θα εισέπραττε μια γενναία αποζημίωση από το ελληνικό κράτος, αν αποδεικνύονταν ότι η κόρη του δολοφονήθηκε από τη χούντα.

Ο Τσάπμαν, συνεργάστηκε και με τον δημοσιογράφο και πρώην ευρωβουλευτή Richard Cottrell, ο οποίος διεξήγαγε για ένα περίπου χρόνο, μια έρευνα σχετικά με τις συνθήκες δολοφονίες της Αν Τσάπμαν.
Στις 25 Μαΐου 1984, το Ευρωκοινουβούλιο υιοθέτησε την έκθεση Cottrell, σύμφωνα με την οποία η Τσάπμαν δολοφονήθηκε από ανθρώπους της στρατιωτικής χούντας της Ελλάδας και ζήτησε από την κυβέρνηση της χώρας μας, να επανεξετάσει την υπόθεση. Η κυβέρνηση όμως αρνήθηκε. Η τελευταία επίσκεψη του Έντουαρντ Τσάπμαν στην Ελλάδα, έγινε το 1987. Μάλιστα τότε, τον βοήθησε στις έρευνές του και η Μαργαρίτα Παναδρέου.
Το ίδιος έτος (1987), τερματίστηκε και η συνεργασία του Τσάπμαν με τον Cottrell, καθώς ο τελευταίος εξέδωσε το βιβλίο «Blood on Their Hands» («Αίμα στα χέρια τους»), το οποίο ο πατέρας της  Αν δεν ενέκρινε.

Το 1983, ο Άρειος Πάγος αρνήθηκε εκ νέου να γίνει αναθεώρηση της δίκης Μουντή. Ωστόσο, το ίδιο έτος, ο Μουντής έκανε αίτηση χάριτος, που έγινε δεκτή και αποφυλακίστηκε. Βγήκε από τις φυλακές, κρατώντας μια μεγάλη φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς πίστευε ότι οφείλει την ελευθερία του στο ΠΑΣΟΚ και τον ιδρυτή του.

Μάλιστα, ο Μουντής παρέμεινε στην Αίγινα καθώς ο Δήμος του νησιού του εξασφάλισε εργασία.
Τον Μουντή είχαν επισκεφθεί στις φυλακές της Αίγινας σημαντικοί δημοσιογράφοι: Νίκος Γερακάρης, που αναφέρεται στο βιβλίο του «ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ», στο γεγονός αυτό, ο αείμνηστος Μάνος Χωριανόπουλος, ο Βασίλης Καββαθάς, ο Γιώργος Τράγκας κ.ά.
Η επίσκεψη έγινε μετά την πτώση της χούντας. Ο Νίκος Γερακάρης, ρώτησε ευθέως τον Μουντή:
-    «Τώρα που δεν υπάρχει δικτατορία και δεν φοβάσαι, πες μας ποιος σκότωσε την Τσάπμαν;»
-    «Δεν ξέρω. Εγώ είμαι αθώος». Αυτή τη φράση επαναλάμβανε στις ερωτήσεις όλων.
«Είχα την εντύπωση ότι ούτε ένας δεν είχε πεισθεί ότι ο Μουντής ήταν αθώος», συμπληρώνει ο Νίκος Γερακάρης.

Επίλογος

Οι συνθήκες θανάτου της Αν Τσάπμαν, ήταν πραγματικά μυστηριώδεις, όπως είδαμε. Για μία ακόμη φορά, τη χώρα μας εκτέθηκε στο εξωτερικό. Με την έκθεση Cottrell, το Ευρωκοινοβούλιο ζητούσε επιτακτικά απαντήσεις. Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (1984), αρνήθηκε να προχωρήσει σε νέα δίκη. Η αλήθεια, παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη και οι πραγματικοί ένοχοι ατιμώρητοι…

ΠΗΓΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ, «ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ», Εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ 2014.
Ann Chapman: “Muerte en Grecia” («Αν Τσάπμαν, θάνατος στην Ελλάδα»), με στοιχεία από τα βιβλία «Monstruos Entre Nosotros” («Τέρατα Μεταξύ Μας»), του Carlos Manuel Cruz Meza και «Murder Casebook, Killers Unknown  νο 42».
Η έκθεση Cottrell στο Ευρωκοινοβούλιο.