Αφροδίτη Αδάμη:Επάγγελμα γιατρός - χόμπι ερωτικές ταινίες

«Κατάγομαι από την Πάτρα και μεγάλωσα εκεί, όπου επίσης σπούδασα Ιατρική. Στο Δημοτικό ήμουν χάλια μαθήτρια, σταδιακά όμως γινόμουν όλο και καλύτερη. Τους τελευταίους τρεις μήνες πριν από τις Πανελλήνιες στόχευσα στην Ιατρική αν και είμαι καλλιτεχνική φύση, αφού το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν έχει τέτοιες υποδομές. Στις εξετάσεις έπιασα 19.250 μόρια.

Στο σχολείο ήμουν και απουσιολόγος και σημαιοφόρος. Επέλεξα την Ιατρική γιατί μου αρέσει η Βιολογία. Μου αρέσουν ο άνθρωπος, η ζωή, η φύση, αλλά και να βοηθάω. Είμαι πολύ ευαίσθητο πλάσμα».  Με αυτά τα λόγια η Αφροδίτη συστήνεται δημοσίως για πρώτη φορά, ως μια καλή μαθήτρια δηλαδή που είχε (και έχει) όλη τη ζωή μπροστά της. Η Ιατρική με τους βαθμούς που έβγαζε ήταν η πρώτη της προτεραιότητα. «Το έκανα γιατί μπορούσα», θα πει χαρακτηριστικά.

«Είχα βάλει στόχο την Ιατρική. Δεν ήμουν σπασίκλας, αλλά το είχα στο διάβασμα. Μόνο το τελευταίο τρίμηνο, πριν από τις Πανελλήνιες, είχα γίνει αυτό που λέμε “φυτό”. Δεν έχω αφήσει την Ιατρική. Απλά αυτή τη στιγμή την έχω βάλει στην άκρη για να κάνω κάτι καλλιτεχνικό, κάνω και μια μελέτη στις εναλλακτικές θεραπείες και θέλω να αποστασιοποιηθώ». Η ζωή της κυλούσε σχετικά ήρεμα. Είχε μόλις τελειώσει την Ιατρική -τα κατάφερε μέσα σε έξι χρόνια, όπως ισχυρίζεται- και είχε βρει τον έρωτα στα μάτια ενός χορευτή. Με εκείνον αποφάσισε να κάνει το μεγάλο επόμενο βήμα.

«Ολα ξεκίνησαν στην πλάκα και από περιέργεια. Ημουν με το τότε αγόρι μου και είπαμε να βιντεοσκοπήσουμε μια ερωτική μας συνεύρεση. Μετά το είδαμε και μας άρεσε και είπαμε να το στείλουμε στον Σειρηνάκη, σε έναν παραγωγό, ρε παιδί μου, να μας πει αν έχουμε ταλέντο. Ε, και κάπως έτσι ξεκίνησε η όλη ιστορία. Οταν την είδε ο παραγωγός ξετρελάθηκε. Με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να γίνω πρωταγωνίστριά του».

Η επαφή της με τις ροζ ταινίες ξεκίνησε από μικρή ηλικία, όταν τυχαία, στα 12 χρόνια της, μπήκε στο Διαδίκτυο και είδε μια ερωτική σκηνή σκληρού πορνό.

«Από 12 ετών βλέπω ερωτικές ταινίες και πρώτη φορά με άντρα πήγα στα 19, αλλά ήταν αμήχανα και δεν μου άρεσε. Οταν ήμουν παιδί έπεσα τυχαία στο Διαδίκτυο σε μια πορνό σκηνή. Μου προκάλεσε ευφορία, ένιωσα όμορφα, έγινε ένα κλικ μέσα μου. Τη μελέτησα και χρησιμοποίησα αυτό που μου άρεσε στη ζωή μου. Δεν θα ξεχάσω την ηθοποιό που έπαιζε. Της άρεσε πάρα πολύ, είχε πάθος. Ο άντρας αντιθέτως δεν μου άρεσε γιατί φαινόταν ότι δεν το γούσταρε, δεν είχε και ωραίο σώμα».

Η αριστούχα μαθήτρια ήταν ένα ανήσυχο και υπερσεξουαλικό κορίτσι, όπως η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της, που αποφάσισε να αποκαλύψει στον κόσμο πως το πορνό δεν είναι κάτι βρώμικο αλλά μαγικό, είναι πάνω απ’ όλα τέχνη και ότι η ίδια είναι μια επαναστάτρια κατά της... σεξουαλικής τρομοκρατίας.

«Τις ερωτικές ταινίες δεν θα τις πω πορνό ούτε τσόντα, είναι λάθος αυτές οι λέξεις, αυτές οι ταινίες είναι τέχνη. Δείχνουν την ανθρώπινη ανατομία, πώς ενώνονται δύο άνθρωποι. Είναι εκπαιδευτικές ταινίες. Δηλαδή μια ταινία που δείχνει βία και αίμα είναι καλύτερη; Δεν είναι κακό πράγμα αυτές οι ταινίες. Εχουν έρωτα και πάθος, είναι κακό αυτό; Δεν το έκανα για τα λεφτά, το έκανα για την τέχνη, εξάλλου τα λεφτά είναι λίγα. Το έκανα και για την εμπειρία αν θες. Είμαι υπερσεξουαλικό άτομο και δημιούργησα έναν καλλιτεχνικό χαρακτήρα, την Αφροδίτη Αδάμη,  διαχέοντας τη σεξουαλικότητά μου στην ταινία. Εχω κάνει τέσσερις ταινίες μέχρι τώρα και ανάλογα τη διάθεση και την ψυχολογία μου θα δω αν θα συνεχίσω στο μέλλον. Εχει πολλή διασκέδαση αυτή η δουλειά, πηγαίνεις και κάνεις γύρισμα σε ωραία μέρη - θάλασσα, βουνά... Οταν παίζω είμαι αφοσιωμένη, θέλω να βγει τέλεια η σκηνή που αναλαμβάνω, είμαι τελειομανής. Οι ερωτικές ταινίες για μένα είναι χόμπι. Εβγαλα όλη αυτή την ιστορία στη δημοσιότητα γιατί θέλω να δείξω στον κόσμο ότι οι ερωτικές ταινίες δεν είναι κάτι αρνητικό. Εκεί έξω υπάρχει σεξουαλική τρομοκρατία και πρέπει να σταματήσει. Αυτό που κάνω είναι επαναστατικό. Θέλω να αλλάξω τα πρότυπα. Αυτές οι ταινίες δεν έχουν να κάνουν με ναρκωτικά, βίζιτες ή σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Ας δουν ο κόσμος και η κοινωνία πώς μια μορφωμένη κοπέλα, μια γιατρός, μπορεί να κάνει μια τέτοια σοβαρή παραγωγή. Οι παρτενέρ μου είναι κι αυτοί μορφωμένα άτομα, φιλόλογοι, οικονομολόγοι... Υπάρχουν σοβαρά άτομα στον χώρο».

Η «επαναστατική» απόφαση μιας γιατρού να γίνει πρωταγωνίστρια τέτοιων ταινιών σίγουρα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικογένειά της. Η Αφροδίτη δεν θέλει να πει πολλά γι’ αυτό. Χαμηλώνει ελάχιστα το βλέμμα όταν μιλάει για τους γονείς της και εξηγεί: «Η οικογένειά μου αντιμετώπισε όλο αυτό το γεγονός όπως θα το αντιμετώπιζε μια κλασική ελληνική οικογένεια. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτό είναι τέχνη, ότι δημιούργησα μια καλλιτεχνική περσόνα. Τώρα μιλάμε με την οικογένειά μου, αλλά οι σχέσεις μας είναι πιο πολύ τυπικές. Το σεξ είναι το πιο όμορφο πράγμα στο κόσμο, εξαϋλώνομαι μέσα από αυτό. Δεν είμαι πόρνη, ούτε βίζιτα. Δεν μπορούν όμως να το καταλάβουν. Επίσης ζωγραφίζω, κάνω πίνακες. Ποια είναι η διαφορά ενός γυμνού πίνακα από μια γυμνή και ερωτική σκηνή; Για μένα καμία. Οι άνθρωποι είναι στενόμυαλοι, στην Ελλάδα είμαστε αρκετά πίσω σε αυτό. Το γονίδιο του ραγιά συνεχίζεται. Θέλω να δείξω συμβολικά ότι ο οποιοσδήποτε με πτυχίο μπορεί να παίξει σε τέτοια ταινία. Το πτυχίο πια στην Ελλάδα έχει υποτιμηθεί, θέλω να συμβολίσω την εξαθλίωση της κοινωνίας. Μια γιατρός πέφτει σε αυτό το επίπεδο».

Από την άλλη, στο πανεπιστήμιο το δέχτηκαν, όπως υποστηρίζει, με πιο θετική ματιά: «Οι συμφοιτήτριές μου ξετρελάθηκαν με την ιδέα. Βέβαια κάποιες το κατηγόρησαν, αλλά οι περισσότερες όταν τους το είπα το αντιμετώπισαν θετικά».

Η Αφροδίτη εξηγεί ακόμη τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κάνοντας τα πρώτα της γυρίσματα: «Μια ερωτική ταινία είναι δύσκολο πράγμα. Πρέπει να έχεις υποκριτικό ταλέντο, πρέπει να δείξω στον κόσμο ότι το απολαμβάνω στο έπακρο. Εκανα γύρισμα γυμνή χειμώνα στο βουνό και έπρεπε να δείξω ότι το απολαμβάνω και το κατάφερα». Επίσης, στις ταινίες της βάζει όρο οι παρτενέρ της να είναι μόνο Ελληνες. Δεν είναι ρατσίστρια, όπως λέει, αλλά στόχος της είναι να απευθύνεται μόνο στον Ελληνα θεατή.

«Οι παρτενέρ μου θέλω να είναι Ελληνες. Δεν θέλω ξένους για έναν και μόνο λόγο: θέλω να απευθύνομαι στην ελληνική κοινωνία. Θέλω να υπάρχει διάλογος στις σκηνές μου και να βγαίνει η χημεία στην επικοινωνία - κι αυτό μόνο με Ελληνες μπορώ να το επιτύχω».
Οσο για τον γάμο και τη δημιουργία οικογένειας, λέει σχετικά: «Θέλω να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια. Στα παιδιά μου θα έλεγα όλη την αλήθεια, δεν θα ντρεπόμουν γι’ αυτό. Θα τους το έλεγα μάλιστα και ως πρότυπο. Θα τους εξηγούσα ότι αυτό είναι ένα κομμάτι τέχνης. Αν μου έλεγε η κόρη μου ότι θέλει να κάνει το ίδιο, θα μίλαγα μαζί της κι αν όντως το ήθελε, θα την άφηνα να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα».

Η Αφροδίτη είναι ένα ευαίσθητο πλάσμα κατά τα λεγόμενά της. Η αλήθεια είναι ότι στην ερώτηση ποιο είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που έχει δεχτεί τα μάτια της λαμπύρισαν από χαρά: «Μετά τις ταινίες έχω αποκτήσει πολλούς θαυμαστές. Αυτό που με συγκίνησε περισσότερο απ’ όσα μου έχουν πει ήταν όταν ένας συμφοιτητής μου έγραψε στο Facebook ότι ήταν τιμή του που ήμουν δίπλα του στην ορκωμοσία. Αυτό το σχόλιο με συγκίνησε πραγματικά».

Οσο για τον λόγο που έδωσε αυτή τη συνέντευξη, η απάντηση έρχεται άμεσα: «Μέσα από αυτή τη συνέντευξη θέλω να περάσω το μήνυμα ότι δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Δεν είμαι πουτάνα επειδή γύρισα μια τέτοια ταινία ή το ότι είμαι γιατρός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι και καλό κορίτσι. Ελληνες, μη φοβάστε το σεξ! Δεν είναι κάτι κακό, κάτι βρώμικο. Απελευθερωθείτε, είναι κάτι μαγικό!».