Βίκυ Καγιά: «Είμαι ανοιχτή στη συγκατοίκηση και στο γάμο»

Το ραντεβού μας έχει δοθεί στο Fresh στην Κριεζώτου, καθώς η Βίκυ έχει μόλις ολοκληρώσει τη φωτογράφιση για το καλοκαιρινό paper της αλυσίδας μπουτίκ-ζαχαροπλαστείων, ιδιοκτήτης της οποίας είναι ο εδώ και πέντε μήνες σύντροφός της, Ηλίας Κρασσάς. Εντελώς αμακιγιάριστη (ξεβάφεται πάντα μετά τις φωτογραφίσεις), με υποδέχεται φορώντας γκρι-ασημί κιμονό πάνω από το ιβουάρ φόρεμά της. Απολαμβάνει το πράσινο τσάι της, με ένα μεγάλο χαμόγελο που ξεκινά από τα μάτια της.

Η Βίκυ ομολογεί ότι διανύει μια πολύ ευτυχισμένη περίοδο στη ζωή της, επαγγελματικά και προσωπικά. «Είμαι ήρεμη και χαμογελάω, γιατί έχω φτάσει σε μια φάση συνειδητοποίησης και απελευθέρωσης από τον εαυτό μου. Είχα πάρα πολλά “πρέπει” και “δεν πρέπει” και με βοήθησε πολύ η ψυχανάλυση που κάνω τον τελευταίο χρόνο» εξηγεί. Αναρωτιέμαι αν είναι η πρώτη φορά που κάνει ψυχανάλυση, για να μου αποκαλύψει πως η πρώτη φορά που βρέθηκε σε ντιβάνι ψυχαναλυτή ήταν στα 22 της χρόνια, όταν ζούσε στη Νέα Υόρκη. «Ήμουν πολύ κουρασμένη, ένιωθα μπερδεμένη, δεν ήξερα τι μου συμβαίνει. Έτρεχα στο Παρίσι, έτρεχα στη Νέα Υόρκη, ήμουν συνέχεια σε ένα αεροπλάνο, είχα αυτό το θέμα του αποχωρισμού συνεχώς.



Μου είχε πει τότε η ατζέντισσά μου “θα σου κάνει καλό να το συζητήσεις”. Και πραγματικά είδα το καλό που μπορεί να κάνει» λέει η Βίκυ στο People. «Βρίσκω μεγάλο καλό στην ψυχανάλυση, αν και πρέπει να θέλεις πραγματικά να κάνεις μια αλλαγή μέσα σου. Να ψάξεις να βρεις την πατέντα που επαναλαμβάνεται και σε ταλαιπωρεί. Ενώ νόμιζα πως είχα λύσει το θέμα μου πριν από επτά χρόνια και δεν θα ξαναγινόταν, έπεσα στην ίδια πατέντα, με άλλη μορφή. Τι να πω, ίσως επαναλαμβάνεται μέχρι να μάθεις καλά το μάθημά σου» λέει η Βίκυ χαμογελώντας.

Η ζωή της άλλαξε πολύ το περασμένο καλοκαίρι, αλλά πλέον, βιώνοντας την επιτυχία της επιχείρησής της, του Fashion Workshop by Vicky Kaya, μιας σχολής μόδας διεθνών προδιαγραφών, που ξεκίνησε με όραμα και σωστή οργάνωση μέσα στην καρδιά της κρίσης, αλλά και την ευτυχία στην προσωπική της ζωή, δεν βρίσκει πλέον λόγο να μιλά άλλο για το παρελθόν, άσχετα αν οι τηλεοπτικές εκπομπές επιμένουν να τη ρωτούν για το διαζύγιό της τον περασμένο Αύγουστο. «Πλέον είναι κάτι πολύ παλιό για να το συζητώ. Και, ξέρεις, είμαι ένας άνθρωπος που, για να φτάσω στο σημείο του αποχωρισμού, το έχω δουλέψει πολύ.

Οι αποχωρισμοί δεν είναι κάτι που χειρίζομαι πολύ εύκολα. Για να φτάσω στο σημείο να “σπάσω” κάτι, έχω βασανιστεί, έχω σκεφτεί, έχω στενοχωρηθεί και έχω ζήσει και μέσα στη σχέση τη στενοχώρια. Οπότε, με το που τελειώνει, έχει όντως τελειώσει, δεν γυρνάω πίσω» λέει η Βίκυ με τον πάντα γλυκό και συγκροτημένο τρόπο που εκφράζεται. Άλλωστε, όσοι τη γνωρίζουν ξέρουν πως δεν είναι από τους ανθρώπους που παίρνουν αποφάσεις ζωής σπασμωδικά ή βεβιασμένα. «Προειδοποιώ. Λέω “Ξέρεις κάτι; Δεν είμαι καλά, θέλω να συζητήσουμε”. Μπορεί ο άλλος να είναι του στιλ “εντάξει, εντάξει, αυτή λέει, λέει και θα της περάσει”, αλλά αν φτάσω στο σημείο να πω “τέλος”, έχει τελειώσει για μένα. Και δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο για δεσμούς, έχει συμβεί με στενούς φίλους, με συνεργάτες, με πρακτορεία, με δουλειές» εξηγεί. «Δίνω χώρο, χρόνο και ευκαιρίες στους γύρω μου να καταλάβουν πως κάτι δεν πηγαίνει καλά και να το διορθώσουμε. Αν όμως δεν το καταλάβουν, τότε πια βάζω τη διαχωριστική γραμμή».

Έτσι είναι η Βίκυ σε όλα. Την ηρεμία και τη γλυκύτητά της ισορροπεί μια αυστηρότητα, που απαιτεί ευγενικά από τον άλλο να είναι συνεπής σε ό,τι ορίζει ο ρόλος του. Έτσι, φιλική αλλά και απαιτητική, είναι και με τους μαθητές της στο Fashion Workshop. «Ως άνθρωπος είμαι πολύ ήρεμη. Όταν είμαι με τους φίλους μου, μου αρέσει να τους μαγειρεύω, να τους προσέχω, να δημιουργώ μια ήπια κατάσταση. Ως επαγγελματίας, όμως, περιμένω όση προσπάθεια κάνω εγώ άλλη τόση να κάνουν και οι συνεργάτες μου. Στους μαθητές θα δανείσω ρούχα και παπούτσια για φωτογραφίσεις, θα γίνω το μοντέλο τους να με φωτογραφίσουν, θα μοιραστούμε τις ανησυχίες τους, θα τους βοηθήσω να βρουν δουλειά. Θέλω όμως να υπάρχει και επαγγελματισμός. Επειδή είμαστε και φίλοι, δεν σημαίνει πως μπορούμε να μην είμαστε συνεπείς και τυπικοί στις υποχρεώσεις μας» ομολογεί.



 Και παραδέχεται πως πάντα ευγνωμονεί τον άνθρωπο που έβαζε και σε εκείνη δύσκολα στα πρώτα της βήματα, την επί πολλά χρόνια μάνατζέρ της, Μαίρη Δρακοπούλου. «Η Μαίρη δεν με άφησε ποτέ σε χλωρό κλαρί. Και την ευχαριστώ πάντα για αυτό. Ήταν πολύ αυστηρή μαζί μου, συχνά και πολύ σκληρή. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί χρειάζεται αυτό το πράγμα στη ζωή μου, αλλά ένας λόγος που άντεξα στο εξωτερικό, που έκανα ό,τι κατάφερα να κάνω, είναι γιατί τότε η Μαίρη με δυσκόλεψε. Πάντα την εκτιμώ και την ευχαριστώ για το καλό που μου έκανε» λέει η Βίκυ.

Μια σκληρή μάνατζερ, σε συνδυασμό με μια αυστηρή μαμά, που την έβαλε από νωρίς στον αθλητισμό, την έμαθαν να έχει στρατιωτική πειθαρχία και συγκεκριμένους στόχους. «Έκανα ενόργανη από 4 ετών και πήγα κατευθείαν στην ομάδα για πρωταθλητισμό, αλλά ψήλωσα απότομα, πάθαινα διάφορες θλάσεις και αναγκάστηκα να σταματήσω, κάνοντας άλλα αθλήματα: στίβο, 100 μέτρα, σκυταλοδρομία, απόσταση». Η μητέρα της ήταν ο άνθρωπος που την ωθούσε πάντα να δοκιμάσει τα όριά της. «Η μαμά μου ήταν και είναι πολύ αυστηρή μαζί μου, πρώτον γιατί είναι από τα Χανιά και δεύτερον γιατί ήταν αθλήτρια» λέει για τη μητέρα της, Αλεξάνδρα, η οποία έχει δύο χρυσά μετάλλια στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια η Βίκυ συνεργάζεται με τη μαμά της στο Fashion Workshop. «Πώς είναι; Τρομερά δύσκολο! Γιατί είναι ένας άνθρωπος με πολύ έντονη προσωπικότητα και μέχρι να διαχωρίσουμε πως “εδώ δεν είμαι κόρη σου, αλλά συνεργάτις σου” μας πήρε πολύ χρόνο. Όμως βοηθά πολύ. Και τη λατρεύουν οι μαθητές, γιατί έχει αυτό το μαμαδίστικο, τους ταΐζει, τους αγκαλιάζει».



Η ατμόσφαιρα στο Fashion Workshop είναι πολύ ζεστή, καθώς η Βίκυ επέλεξε να στελεχώσει τη σχολή με δοκιμασμένους συνεργάτες, που είναι και φίλοι της. «Όταν εκτιμάς κάποιον για τη δουλειά του, είναι πιο σημαντικό από το να είστε φίλοι από το γυμνάσιο και μεγαλώνοντας να έχετε γίνει δύο διαφορετικοί άνθρωποι» εξηγεί. Αν και τον τελευταίο καιρό ομολογεί πως μέσα από τη δουλειά απογοητεύτηκε πολύ ακόμα και από φίλους. «Μάλιστα ήταν back to back οι εμπειρίες αυτές από το φθινόπωρο και μετά. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ, δεν το περίμενα, μου πήρε βδομάδες να το δεχτώ. Όμως όλα αυτά γίνονται στη ζωή για να σκληρύνουμε και να πάμε κι ένα βήμα παραπέρα. Κρίθηκαν σχέσεις μου με “δικούς μου” ανθρώπους μετά τα τελευταία γεγονότα της ζωής μου. Όταν βρέθηκα σε μια φάση πιο αδύναμη, όπου ένιωθα στενοχωρημένη και ταλαιπωρημένη, κάποιοι φίλοι μου ένιωσα πως χάρηκαν παραπάνω από όταν με βλέπουν καλά και χαμογελαστή» παραδέχεται. Εκεί κατάλαβε πως κάποιες φιλίες είναι υπερεκτιμημένες, με την έννοια πως δεν έχουν γερές βάσεις. «Το να μοιραστούμε κάτι, να πιούμε ένα ποτό με κάποιον είναι κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη, αλλά πρέπει να διακρίνεις ποιος σε αγαπά και σε εκτιμά πραγματικά. Πολλές φορές μάς χρησιμοποιούν απλά ή κάνουν τη δουλειά τους με εμάς» εξηγεί.



Βλέποντας τα τελευταία πρωτοσέλιδα, που πυροδοτήθηκαν από μια δήλωση του Γιώργου Λιάγκα στο Πρω1νό, πως γνωρίζει ότι ο Ηλίας Κρασσάς τής έχει κάνει πρόταση γάμου, αναρωτιέμαι αν όντως έχει ήδη πάρει την απόφαση για το επόμενο βήμα στη σχέση της. «Τι να σου πω, δεν παντρεύομαι αυτή τη στιγμή. Υπήρξε παραπληροφόρηση και έγινε προφανώς κάποια παρεξήγηση, αλλά όλα καλά. Τώρα το τι θα γίνει αργότερα δεν μπορώ να το ξέρω» εξηγεί. Όσον αφορά τα σχέδιά της να αφήσει το σπίτι της στο Παλαιό Ψυχικό, πράγματι ισχύουν. «Χρειάζομαι μια αλλαγή, αλλά το σκέφτομαι ακόμη. Έχω κάποια πράγματα στη μητέρα μου, κοιτάζω ένα σπίτι που έχω βρει και μου αρέσει στο Κέντρο, μένω και κάποιες φορές στον Ηλία. Δεν έχω ακόμη αποφασίσει τι θα κάνω». Δεν έχουν πάρει, δηλαδή, την απόφαση να συγκατοικήσουν με τον Ηλία; «Θεωρώ ότι αυτά τα πράγματα γίνονται και λίγο μόνα τους. Δεν λες “τώρα θα συγκατοικήσω, τώρα θα γίνει αυτό, τώρα θα γίνει το άλλο”. Με το πέρασμα του χρόνου, όσο περισσότερο καιρό περνάμε μαζί, όσο παραπάνω έχει ο ένας την ανάγκη του άλλου, τα πράγματα έρχονται φυσιολογικά».

Τις δηλώσεις του Λιάγκα ακολούθησε ένα φωτογραφικό θέμα σε εβδομαδιαίο περιοδικό, από βόλτα με το σύντροφό της και τα δύο του παιδιά από τον πρώτο του γάμο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα (το περιοδικό) πως, εφόσον γνώρισε τα παιδιά του, ο γάμος είναι κοντά. «Μα είναι δυνατόν να μη γνωρίσω τα παιδιά του; Είναι ένας άνθρωπος που έχει δύο παιδιά και αρκετές μέρες τα έχει μαζί του. Δεν θα τα γνώριζα; Εσύ, αν έβγαινες με έναν άνθρωπο που έχει δύο παιδιά, δεν θα τα γνώριζες; Δεν θα κάνατε μαζί μια βόλτα;» αναρωτιέται.



Η Βίκυ είναι φιλοσοφημένη, με πολύ καθαρή σκέψη και συγκροτημένο πάντα λόγο. «Ξέρεις, όσες φορές πίεσα τα πράγματα, δεν μου βγήκε σε καλό. Για χρόνια ζούσα σε στρατιωτικό καθεστώς, με χιλιάδες “πρέπει”, κάστινγκ, προθεσμίες. Τώρα πια δεν θέλω. Πλέον θέλω να έρχονται τα πράγματα μόνα τους και άμα έρθουν. Είτε αυτό είναι παιδί, είτε γάμος, είτε συγκατοίκηση. Και η σχέση μου με τον Ηλία ήρθε πάρα πολύ φυσικά. Ήμασταν μήνες φίλοι. Σχεδιάζαμε το paper του Fresh, γελούσαμε, περνούσαμε όμορφα. Δεν τον πίεσα, δεν με πίεσε, δεν με άγχωσε και δεν τον άγχωσα. Θα μπορούσε και να μην έχει γίνει. Αλλά όσο δουλεύαμε μαζί και όσο βγαίναμε μαζί, είδαμε πόσα πολλά κοινά σημεία έχουμε» εξομολογείται στο People.



Και μέσα στους πέντε μήνες που είναι μαζί, μόνο βαφτίσια δεν έχουν ακόμη προβλεφθεί! Η Βίκυ γελάει. «Όλο αυτό το θεωρώ λίγο υπερβολικό. Ένας άνθρωπος κάνει το επόμενο βήμα για να είναι καλά, να βγει το ραντεβού του, να γνωρίσει έναν άνθρωπο, να περνάει ωραία και ξαφνικά... γάμος, συγκατοίκηση, βαφτίσια. Όλες έχουμε περάσει από σχέσεις που είναι φρέσκες. Όλες έχουμε βγει από σχέσεις που δεν πέτυχαν και ξεκινάμε κάτι καινούριο. Εγώ είμαι ανοιχτή και στο να συγκατοικήσω και στο να παντρευτώ, αλλά τα πράγματα θέλουν το χρόνο τους και θα γίνουν όταν πρέπει να γίνουν. Και αν δεν γίνουν, πάλι κάτι θα σημαίνει αυτό» εξηγεί, συμπληρώνοντας: «Θεωρώ ιερό το θεσμό της οικογένειας και αγαπώ τα παιδιά. Από μικρή, αν διαβάσεις συνεντεύξεις μου, λέω πως θα ήθελα να κάνω παιδιά και οικογένεια. Όχι όμως γιατί “πρέπει”, αλλά αν έρθει ως φυσική εξέλιξη μιας ευτυχισμένης σχέσης».



Τη ρωτάω αν ευσταθούν οι φήμες πως ετοιμάζονται να ανοίξουν μαζί με τον Ηλία ένα Fresh στη Μύκονο, όπως γράφτηκε. «Τώρα θα βάλω τα γέλια! Σου φαίνομαι να έχω ταλέντο για να ανοίξω παγωτατζίδικο; Δεν έχω καμία σχέση με τις επιχειρήσεις του Ηλία, εγώ έχω τη δική μου επιχείρηση. Συνεργαζόμαστε για το paper του Fresh, για το οποίο κάνουμε όλη την παραγωγή από το Fashion Workshop. Μέχρι εδώ είναι η συμβολή μου» τονίζει.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.