Συγκλονίζει ο Τέρι: «Μετά το χαμένο πέναλτι στη Μόσχα σκέφτηκα να πηδήξω από τον 25ο όροφο»

Ο Τζον Τέρι άνοιξε την καρδιά του, αποκαλύπτοντας ότι έφτασε σε τόσο σκοτεινό σημείο μετά το χαμένο πέναλτι στον τελικό του Champions League το 2008, που σκέφτηκε ακόμη και την αυτοκτονία, κοιτάζοντας από τον 25ο όροφο του ξενοδοχείου του στη Μόσχα.

«Κοίταζα από τον 25ο όροφο και σκεφτόμουν το… γιατί»

Ο Τζον Τέρι αποκάλυψε άγνωστες και ιδιαίτερα σκοτεινές στιγμές που έζησε μετά τον χαμένο τελικό του Champions League το 2008 στη Μόσχα, όταν το μοιραίο γλίστρημα στο πέναλτι απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στέρησε από την Τσέλσι το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της.

Ο εμβληματικός αρχηγός των «μπλε» μίλησε με απόλυτη ειλικρίνεια στο podcast Mennie Talks, περιγράφοντας το ψυχολογικό βάρος που κουβάλησε επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο μετά τον τελικό. Όπως αποκάλυψε, βρισκόταν μόνος στο δωμάτιό του, στον 25ο όροφο, παλεύοντας με σκέψεις που δεν είχε βιώσει ποτέ ξανά στην καριέρα του. Δεν έκρυψε πως εκείνες τις ώρες πέρασαν από το μυαλό του επικίνδυνα «γιατί» και βασανιστικά σενάρια, πριν οι συμπαίκτες του τον κατεβάσουν από το δωμάτιο για να μη μείνει μόνος.

«Μετά το ματς γυρίσαμε όλοι στο ξενοδοχείο και εγώ ήμουν στον 25ο όροφο. Κοίταζα έξω από το παράθυρο και σκεφτόμουν “Γιατί; Γιατί;”. Δεν λέω ότι, αν είχες αυτή την ευκαιρία, θα πηδούσες, αλλά εκείνες τις στιγμές περνούν πολλά από το μυαλό σου», παραδέχθηκε. Όπως είπε, συμπαίκτες του ανέβηκαν στο δωμάτιο για να τον πάρουν μαζί τους κάτω και να μην τον αφήσουν μόνο του. «Είναι αυτές οι στιγμές του “τι θα γινόταν αν;”, που πραγματικά δεν ξέρεις», τόνισε.

Ο Τέρι παρέμεινε στην Τσέλσι για άλλα εννέα χρόνια και σήκωσε τελικά το τρόπαιο του Champions League το 2012. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η επιτυχία είχε πικρή γεύση, καθώς η κόκκινη κάρτα που είχε δεχθεί στα ημιτελικά τον ανάγκασε να απουσιάσει από τον τελικό.

Το βάρος που ακόμα τον στοιχειώνει

Παρά τους πέντε τίτλους Premier League και τις αμέτρητες διακρίσεις στην καριέρα του, ο Τέρι παραδέχεται ότι το χαμένο πέναλτι εξακολουθεί να τον στοιχειώνει.

«Ακόμα και σήμερα παίζει στο μυαλό μου. Έχει μαλακώσει με τον καιρό, σίγουρα, αλλά όταν παίζεις, το βάζεις σε ένα συρτάρι πίσω στο κεφάλι σου. Τώρα που έχω αποσυρθεί, δεν έχω την εβδομαδιαία προσήλωση στο παιχνίδι και αυτή η ανάμνηση ακόμη με βαραίνει. Ξυπνάω μέσα στη νύχτα και λέω “Ναι, αυτό όντως συνέβη”. Δεν νομίζω πως θα φύγει ποτέ», εξομολογήθηκε.

«Τότε καταλαβαίνεις ποιοι είναι πραγματικοί φίλοι»

Ο Άγγλος θρύλος της Τσέλσι στάθηκε ιδιαίτερα και στους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του στο πιο δύσκολο βράδυ της καριέρας του. «Όταν έχασα το πέναλτι στη Μόσχα, καταλαβαίνεις πολύ γρήγορα ποιοι είναι οι φίλοι σου και ποιοι πραγματικά νοιάζονται. Ο Ρέι (Γουίλκινς) ήταν ο πρώτος που πήρε τηλέφωνο μετά από εκείνο το παιχνίδι για να βεβαιωθεί ότι είμαι καλά, μαζί με λίγους ακόμη. Είναι αυτές οι στιγμές που σε κάνουν να συνειδητοποιείς ότι οι πραγματικοί φίλοι στο ποδόσφαιρο είναι λίγοι, αλλά στις δύσκολες στιγμές ξεχωρίζουν», είπε.