Η τεράστια αφίσα με το πρόσωπο του Γιάνη - κάτω ακριβώς από τη διαφημιστική πινακίδα «Μάνα θα πάω στο Hollywood» με τον Φωκά Ευαγγελινό - μαρτυρούσε ότι το έργο που ανέβηκε τη Δευτέρα 26 Μαρτίου στο θέατρο Ιλίσια δεν ήταν σαν τα άλλα: μπορεί να περιλάμβανε διάσημους μουσικούς όπως τον Ψαραντώνη, ηθοποιούς όπως τον Κλέωνα Γρηγοριάδη αλλά το θέμα του ήταν αυστηρά πολιτικό. Και μάλιστα από αυτά που ξέρει να ανεβάζει στα διάφορα θέατρα όλου του κόσμου ο Γιάνης Βαρουφάκης
επαναλαμβάνοντας χαρακτηριστικά πως «όσο εκείνοι (οι εκλεγμένοι πολιτικοί) μετατρέπουν το Κοινοβούλιο σε φαρσοκωμωδία, εμείς θα μετατρέπουμε τα θέατρα σε κοινοβούλιο» - φράση που είχε επαναλάβει πριν από μια βδομάδα στο Λονδίνο, στη διάλεξή του για τον Σαίξπηρ.
Στην είσοδο του θεάτρου Ιλίσια ένα τραπεζάκι υποδεχόταν τα υποψήφια μέλη του νεοιδρυθέντος Κόμματος πουλώντας παράλληλα κούπες ΜέΡΑ25-και άλλα σχετικά μεμοραμπίλια. Όσο για το σήμα: το χελιδόνι, κάτι πρωτότυπο θα έλεγε κανείς, αν δεν το είχε δει κάποια χρόνια πριν να πρωταγωνιστεί στα ψηφοδέλτια του ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ ή στο εξώφυλλο του περιοδικού Ταχυδρόμος-το ίδιο κόκκινο και επιβλητικό. Αντίστοιχα καινοφανές θα φαινόταν και το εύρημα με τα τεράστια κόκκινα γράμματα που στόλιζαν τη σκηνή, αν δεν ήταν πανομοιότυπα με αυτά που κοσμούν τις συνεδρίες του περίφημου Tedx-και η αλήθεια είναι πως το στήσιμο, του show της ιδρυτικής διακήρυξης θαρρείς και ήταν όλο βγαλμένο από εκεί.
Όπως στο Tedx- όπου ο ομιλητής καλείται μέσα σε 20 λεπτά να πείσει πως η πορεία του είναι σημαντική για το σύμπαν-ο Γιάνης σε κάπως μεγαλύτερο διάστημα έπρεπε να αποδείξει πως διαθέτει ρεαλιστικό πλάνο και συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις. Αυτό όμως που φάνηκε είναι πως η ΜέΡΑ25 μοιάζει αρκετά με το σκηνικό του ελληνικού καιρού: αφρικανική σκόνη εναλλάξ με ευρωπαϊκό κρύο και χιόνια στα ορεινά, συννεφιά μαζί με βροχοπτώσεις. Κάπως έτσι προσπάθησε να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα σε μια ΜέΡΑ ο νέος ηγέτης. Γνωρίζοντας πως οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού δεν βρήκαν ανταπόκριση στη Νέα Δημοκρατία και οι ριζοσπάστες του Σύριζα
Κλείσιμο
απογοητεύτηκαν από τον συμβιβασμό των ηγετών τους ο Βαρουφάκης υποστήριξε πως η MέΡΑ θα έχει αυτό ακριβώς που ζητάνε-λίγο ήλιο, θάλασσα και το αγόρι μου ήτοι λίγο (νεο)φιλελευθερισμό και μπόλικο ριζοσπαστισμό. Λίγο αντι-ευρωπαισμό-αλλά όχι έξοδο όπως τόνισε πως υποστηρίζουν Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου από την Ευρώπη-και «συναλλαγή με κάρτες, αν χρειαστεί, αντί για ευρώ καθώς όλοι κάνουν συναλλαγές με πλαστικό χρήμα»(!!!).
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά «Δεν προτείνουμε το Grexit, αλλά επιμένουμε ότι η χρεοδουλοπαροικία θα καταργηθεί είτε εντός είτε εκτός του ευρώ. Ο λαός μας πρέπει να πάψει να ασφυκτιά είτε διαλυθεί η Ε.Ε. είτε όχι». Επεσήμανε μάλιστα πως η ΜέΡΑ25 ως πανευρωπαϊκό κόμμα, βασίζεται στη λογική του «είμαστε μέσα στην Ευρώπη, αλλά εναντίον αυτής της Ευρώπης (!) Επέμενε επίσης ότι «η ολιγαρχία λοιδόρησε το λαό στη βάση νέων δανείων που τον χρέωσαν τα κόμματα εξουσίας θυσιάζοντας τις ίδιες τους τις αρχές» και αυτές ακριβώς τις αρχές, δηλαδή, τον (νεο)φιλελευθερισμό και την Αριστερά θα ενωθούν τώρα σε μια ΜέΡΑ.
Επίθεση σε Τσακαλώτο
Φυσικά δεν λησμόνησε να πετάξει τα βέλη προς την κατεύθυνση του διαδόχου του Ευκλείδη Τσακαλώτου τονίζοντας πως «τρίβαμε τα μάτια μας όταν η επίσημη Αριστερά ανέλαβε να είναι εφαρμοστής της λιτότητας» και πρόσθεσε ότι «είναι αβάσταχτο να ακούμε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να λέει πως θα φέρει την ανάπτυξη με τη λιτότητα την οποία θα διώξει μέσα από τη λιτότητα». Δεν ξέχασε επίσης να απαντήσει σε όλα όσα του καταμαρτυρούν, δηλαδή, ότι στοίχισε κάποια εκατομμύρια απαντώντας: «δεν κόστισα απολύτως τίποτα».«Η τρόικα ήθελε να μου χρεώσει το μνημονιακό δάνειο το οποίο αρνήθηκα να πάρω. Πραγματικός στόχος δεν ήμουν εγώ, αλλά ήθελαν να λοιδορήσουν τον λαό που τόλμησε να αρνηθεί (με το δημοψήφισμα) αλλά και όσα στελέχη διαφοροποιήθηκαν από αυτήν την πολιτική».
Ψαραντώνης, Τσόμσκι και Ζίζεκ
Επειδή όμως κανένα πρόγραμμα, ακόμα και πολιτικό, που θέλει να μοιάσει στο Tedx δεν υπάρχει χωρίς διάσημα πρόσωπα, μουσική και συνθήματα ο Γιάνης φρόντισε να εμπλουτίσει τη βραδιά με μουσικό πρόγραμμα από τον Ψαραντώνη στο πλευρό του οποίου στεκόταν ένας οργανοπαίχτης που έμοιαζε τρομακτικά στον Πολάκη. Εκτός από τη ζωντανή μουσική, μια οθόνη μετέδιδε τα μηνύματα διασήμων θεωρητικών που στηρίζουν το ΜέΡΑ25: ο Νόαμ Τσόμσκι έστειλε τη δική του έκφραση υποστήριξης από την Αριζόνα λέγοντας πως «ευτυχως υπαρχουν ελπιδοφόρες πρωτοβουλίες όπως του Diem 25 βασιζόμενο σε αρχές που έρχονται σε σύγκρουση με τις αντιδραστικές πολιτικές του κατεστημένου των Βρυξελλών. Είναι απολύτως λογικό πως το επόμενο βήμα σε αυτή την εκστρατεία δημιουργίας μιας ευρωπαικής κοινωνίας πραγματοποιείται στην Ελλάδα, την πατρίδα της Δημοκρατίας αλλά και το πιο βάναυσα κακοποιημένο θύμα της επίθεσης εναντίον της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης από τις πολιτικοοικονομικές ελίτ κατά τη διάρκεια της πρόσφατης περιόδου του άγριου καπιταλισμού». Παρών, στη σκηνή, ήταν και ο Κροάτης συνιδρυτής Στρέτσκο Χόρβατ ο οποίος αφού αυτοπαρουσιάστηκε ως «ο φιλόσοφος της αγάπης» είπε ότι δεν ξεχάσει πως όταν χώριζε από την τότε σύντροφό του, ξέσπασε η ιστορία με το μεσοδάκτυλο του Βαρουφάκη, το οποίο είχε υψώσει σε συνέδριο που διοργάνωνε ο ίδιος ο Χόρβατ. Από τότε παραμένουν αχώριστοι και πιστοί στο αντι-ευρωπαικό τους όραμα. «Η Μελαγχολία είναι πολυτέλεια» είπε και φώναξε ελληνικά ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
Πριν από τον Τσόμσκι είχε προηγηθεί και ο Ζίζεκ με μήνυμα που έστειλε και αυτός γραπτό που προβλήθηκε, επίσης, στη μεγάλη οθόνη με τον τρόπο του Star Wars: «Πριν δυο περιπου χρονια η λεξη Σύριζα ήταν η λεξη μιας ελπίδας που διαπέρασε ολη την Ευρώπη αλλα οι ευρωκράτες έδειξαν μεγαλη σοφία αναγκάζοντας τον σύριζα να περασει τα δικα τους μετρα λιτότητας. Αν αυτά τα μέτρα τα περνούσαν η Νέα Δημοκρατία και το Πασοκ, ο Συριζα θα πρωτοστατουσε στους δρόμους και το πνεύμα του ξεσηκωμού θα έμενε ζωντανό. Αλλά με το Κόμμα της Αριστεράς να κάνει τη βρωμοδουλεια τους η ελπίδα δολοφονήθηκε, η πολιτικοποιηση και η ανηθικότητα γιγαντώθηκαν. Ο Ζιλ Ντελούζ είπε πως αν εχεις πιαστεί στο όνειρο κάποιου άλλου, την έχεις πατήσει”. Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε πως κανείς δεν μπήκε στον κόπο να επισημάνει στην εκφωνήτρια που μετέδιδε το μεταφρασμένο κείμενο του Ζίζεκ πως πρόκειται για τον διάσημο Γάλλο φιλόσοφο Ζιλ Ντελέζ (και όχι Ντελούζ). Μικρό βέβαια το ατόπημα μπροστά σε όσα ακούστηκαν αργότερα όχι από τους φιλοσόφους-υποστηρικτές του Βαρουφάκη αλλά από τον ίδιο όπως μεταξύ άλλων ότι πρέπει να “κάτι να γίνει με τις υποθέσεις που στοιβάζονται τόσο καιρό στα δικαστήρια” υποστηρίζοντας πως δεν πρέπει να ασκούνται τόσες εφέσεις γιατί είναι χρονοβόρες (!). Και όλοι έμειναν να αναρωτιούνται αν τελικά υποστηρίζει, συλλήβδην, την κατάργηση του νομικού δικαιώματος της εφέσεως.
Επίσης υποστήριξε την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας αλλά και τη δημιουργία ενός σώματος αντίστοιχου του FBI, το οποίο θα ελέγχει το πολιτικό και το μεγάλο επιχειρηματικό έγκλημα. Μίλησε για επτά τομές του προγράμματος του που αφορούν στην μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, την αναδιάρθρωση του χρέους, τη δημιουργία δημόσιας εταιρείας αναδιάρθρωσης ιδιωτικών χρεών και την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Γι αυτό και θεώρησε κρίσιμη την κατάργηση της απασχόλησης μισθωτών με μπλοκάκια που οδηγούν στον «εργασιακό μεσαίωνα»-χωρίς, ωστόσο, να εξηγήσει πως αυτό είναι ακριβώς εφικτό. .
Φρόντισε μάλιστα εκτός από τα απαραίτητα συνθήματα για την «ειρήνη» και την «αλήθεια που την αγαπάνε όλοι μα να την πούνε μόνο δυο μπορούν»-συμφωνώντας με τον Δήμο Μούτση- να κλείσει με μια προσωπική ιστορία, όπως συμβαίνει σε όλα, σχεδόν, τα Tedx για τον νεαρό Θέμη τον οποίο δεν γνώριζε προσωπικά αλλά πέτυχε στην είσοδο του θεάτρου Ιλίσια. Και είναι ο Θέμης που του ευχήθηκε να είναι «όμορφο το ταξίδι, να έχουμε μια πόρτα, ένα άστρο και ένα σταμνί».
Ωραία λόγια και συγκινητικά που φρόντισαν όμως να του χαλάσουν οι νταβραντισμένοι οπαδοί του Σώρρα οι οποίοι του επιτέθηκαν μετά το τέλος της ομιλίας. Reality bites λένε στην Αμερική, δηλαδή είναι πολύ σκληρή η πραγματικότητα, όταν ξυπνάς ξαφνικά από το όνειρο. Ωραία η παρουσίαση, όπως και ο λόγος του Βαρουφάκη, αλλά η πολιτική δεν είναι θέατρο και είναι πολύ σκληρή, μα πολύ σκληρή, έξω από το θέατρο Ιλίσια.
