Κυριάκος Mητσοτάκης: Το προφίλ και η διαδρομή του νέου αρχηγού της ΝΔ

Ο 47χρονος Κυριάκος Μητσοτάκης, στη σωστή ηλικία και με οργανωμένη φιλοδοξία, αντιλαμβανόμενος ότι η ανάληψη της προνομιακής πολιτικής σκυτάλης της οικογένειάς του μόνο εμπόδια μπορούσε να του δημιουργήσει, φρόντισε να φιλοτεχνήσει το δικό του αντιλαϊκιστικό-μεταρρυθμιστικό προφίλ «σε ένα κουρασμένο κόμμα με βασικό μειονέκτημα ότι δεν απευθύνεται στη νεολαία», όπως χαρακτηρίζει τη Ν.Δ.

Παράλληλα χάραξε αυτόνομη πορεία τόσο από τις ενίοτε επιβαρυντικές συσχετίσεις του επωνύμου του, όσο και μέσα στους κόλπους της Κεντροδεξιάς, τονίζοντας: «Τιμώ το όνομά μου. Είμαι πολύ περήφανος για τον πατέρα μου. Σέβομαι την οικογενειακή μου καταγωγή, αλλά από κει και πέρα δεν είμαι συνέχειά του».

Γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε αριστούχος από το Κολλέγιο Αθηνών συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική.

Σε μικρή ηλικία, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

Σπούδασε κοινωνικές επιστήμες στο Harvard από όπου αποφοίτησε με την ανώτατη τιμητική διάκριση «summa cum laude» ενώ τιμήθηκε με τα έπαθλα «Hoopes» και «Tocqueville» για την εκπόνηση της διατριβής του με θέμα την αμερικανική εξωτερική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Stanford, στον τομέα των διεθνών οικονομικών σχέσεων και τις ολοκλήρωσε στο Harvard Business School στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων.

Πριν ασχοληθεί με την πολιτική, εργάστηκε επί μία δεκαετία στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε οικονομικός αναλυτής στην Chase Investment Bank και σύμβουλος στην κορυφαία εταιρία συμβούλων McKinsey and Company στο Λονδίνο.  Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εργάστηκε ως ανώτατο στέλεχος επενδύσεων στην Alpha Ventures της Alpha Bank και στη συνέχεια μετακινήθηκε στον Όμιλο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.  Διατέλεσε για τρία χρόνια Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών, την οποία και ανέδειξε σε κορυφαία εταιρεία στην Ελληνική και Βαλκανική αγορά του private equity και του venture capital.   Η Εθνική Επιχειρηματικών Συμμετοχών χρηματοδότησε πολλές γρήγορα αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις με ίδια κεφάλαια, δημιουργώντας εκατοντάδες θέσεις απασχόλησης. Για την επαγγελματική του δραστηριότητα έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις, με σημαντικότερη την βράβευσή του το 2003 από το World Economic Forum ως “Global Leader for Tomorrow”. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά και έχει εκδώσει το βιβλίο «Οι Συμπληγάδες της Εξωτερικής Πολιτικής».

Διάλεξε τον δύσκολο δρόμο

Ο ανυπόκριτος απογαλακτισμός του από μια ισχυρή πολιτική οικογένεια με πολυποίκιλες διασυνδέσεις και διαχρονικά άριστες σχέσεις και επαφές με διάφορους παράγοντες, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας, δεν ήταν σίγουρα ο ευκολότερος δρόμος για τον ίδιο.

Πόσο μάλλον να σαλπίσει την ανανέωση και να συγκρουστεί απροκάλυπτα με τη στασιμότητα. Ωστόσο, παρότι φέρει κυτταρικά το μητσοτακέικο DNA της παροιμιώδους ψυχραιμίας, αν όχι της εμβληματικής αταραξίας, δεν είχε λόγω ηλικίας μερίδιο στα πολιτικά δρώμενα, τις αναδιπλώσεις ή τις ρήξεις του παρελθόντος στις οποίες πρωταγωνίστησαν ο πατέρας και η αδελφή του.

Επιχείρησε με επιτυχία να επικεντρώσει την προσοχή των ψηφοφόρων στις σπουδές και την επαγγελματική του διαδρομή, χαρίζοντας αέρα φρεσκάδας στην πολιτική σκηνή σε σχέση με άλλους, υποτίθεται πολλά υποσχόμενους, νέους που απαξιώθηκαν στη συνείδηση των ψηφοφόρων ως επιπρόσθετα ζόμπι στα φαντάσματα του παρελθόντος.

Σταθερή πορεία

Αριστούχος του Κολλεγίου Αθηνών και συλλέκτης πτυχίων κορυφαίων αμερικανικών πανεπιστημίων όπως του Στάνφορντ και του Χάρβαρντ, έγραψε μια δεκαετή τεχνοκρατική διαδρομή σε τράπεζες και εταιρείες συμβούλων στο Λονδίνο καθώς και μια εγχώρια δραστηριοποίηση στην Εθνική Τράπεζα παραπλεύρως του τότε διοικητή της Θεόδωρου Καρατζά. Στο μεσοδιάστημα κατά τη στρατιωτική του θητεία ως αεροπόρος στην 346 Μοίρα της 111 Πτέρυγας Μάχης στην Αγχίαλο, έθεσε τις προδιαγραφές για υψηλές πτήσεις στον πολιτικό στίβο.


Χάραξε αυτόνομη πορεία τόσο από τις ενίοτε επιβαρυντικές συσχετίσεις του επωνύμου του, όσο και μέσα στους κόλπους της Κεντροδεξιάς. Γνώριζε, απλώς, ότι αν στα κόμματα κολλούσαν ένσημα, αρκετοί βουλευτές θα είχαν πάρει σύνταξη ως ευδοκίμως τερματίσαντες τη θητεία τους. Με αναμφίβολη την προικοδότηση του ονόματος και την εκλογική απήχησή του, εξελέγη με την πρώτη του υποψηφιότητα το 2004 πρώτος σε σταυρούς προτίμησης βουλευτής στη Β' Αθήνας. Με κάστρο την αχανή αυτή εκλογική περιφέρεια αποκάλυψε δημιουργικές πτυχές του χαρακτήρα του σε νέο αντικείμενο. 

Ενίσχυσε σταδιακά τον βηματισμό του τόσο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας όσο και στους ψηφοφόρους του κόμματος, στοχεύοντας αιχμηρά, εν μέσω πολυποίκιλων εσωκομματικών ιδεολογικών προσανατολισμών και πολιτικών αντιλήψεων, στην εκπροσώπηση του φιλελεύθερου Κέντρου, όπως ο ίδιος το εννοεί. 

Παράλληλα με την ανάδειξή του στο κομματικό στερέωμα, εκτίναξε και την εικόνα του στη δημόσια σφαίρα. Θεμελίωσε με το σπαθί του ένα μετριοπαθές ιδεολογικοπολιτικό προφίλ και δρομολόγησε εξωστρεφώς μια νεανικά προσιτή εικόνα.

Πολύ δεμένος με την οικογένειά του

Οικογενειάρχης αλλά και ροκάς

Ενα σύγχρονο image που το τόνωνε το αθλητικό παράστημα του παιδιόθεν μπασκετμπολίστα, του ροκ οπαδού των Guns N’ Roses, του εξοικειωμένου με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, του ταλαντούχου χειριστή των νέων τεχνολογιών και του οικείου οικογενειάρχη που εξορμούσε στο εξοχικό του στην Τήνο και πήγαινε διακοπές με φουσκωτό στην Πάτμο συνοδευόμενος από την κομψή σύζυγό του Μαρέβα Γκραμπόφσκι και τα τρία παιδιά τους, τη 18χρονη Σοφία, τον 17χρονο Κωνσταντίνο και τη 12χρονη Δάφνη. 

Με αυτές τις πολιτικές και προσωπικές αποσκευές αποφάσισε να διεκδικήσει με ήπιους τόνους την αρχηγία της Ν.Δ., υποσχόμενος να εκφράσει το «όλον» της παράταξης αντί να ενσωματώσει το «μέρος» που του εγγυόταν μια επώνυμη και ισχυρή κομματική βαρονία.

Με τη μητέρα του Μαρίκα

Πιστός “Γαύρος”

Οχι, όμως, για τους υποστηρικτές του, οι οποίοι τονίζουν ότι ήταν ο μόνος από τους συνυποψηφίους του που υπερασπίστηκε με σεβασμό και ειλικρίνεια το μεταρρυθμιστικό έργο της προηγούμενης κυβέρνησης, έστω και αν σε αυτή πρωθυπουργός ήταν ο «προαιώνιος» πολιτικός εχθρός της οικογένειάς του. 

Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πάντως, όπως λένε οι φίλοι του, η ταυτότητα του κάθε μονομάχου πιστοποιείται μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το έμαθε στα 15 του όταν το 1983 πήγε ως φίλαθλος του Ολυμπιακού για πρώτη φορά στο γήπεδο. Το ματς στο ΟΑΚΑ ανάμεσα στον ΟΣΦΠ και τον Αγιαξ έληξε 2-0 με δύο γκολ του Νίκου Αναστόπουλου, το δεύτερο στην παράταση. Εκεί ίσως συνειδητοποίησε ότι η φήμη του κάθε μεγάλου αντιπάλου είναι εφήμερη και η παροιμιώδης εμπειρία του σχετική, αν όχι, όπως έλεγε και ο Οσκαρ Ουάιλντ, το όνομα που ο καθένας δίνει στα λάθη του. 

Λάτρης του ποδοσφαίρου


 

Το παλιό και το νέο της ΝΔ

Η πολιτική, όπως και η ζωή, ταλαντεύεται αναπάντεχα, παίρνοντας συνήθως παράξενες και απότομες τροχιές. Και σίγουρα η αναμέτρηση του 47χρονου Κυριάκου Μητσοτάκη με προέλευση από τα Χανιά και του 62χρονου Βαγγέλη Μεϊμαράκη με ρίζες από το Ηράκλειο δεν είχε τον χαρακτήρα μιας άτυπης μάχης της Κρήτης. Μάλλον έμοιαζε με τα άλματα ενός ξεθεωτικού πεντοζάλη. Τελικά όμως η επιλογή συντονίστηκε με την ανάδειξη του the next big thing της γαλάζιας παράταξης. 

Ο Κυριάκος είναι πλέον ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ένας αυτόφωτος ηγέτης της κεντροδεξιάς παράταξης, με σχέδιο αναδιάρθρωσης του κόμματος και εκπεφρασμένες φιλοδοξίες να γίναι αυτός που θα πολεμήσει ανελέητα την κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα. Η αποκαθήλωση του κατά ΣΥΡΙΖΑ λαϊκισμού ξεκίνησε ήδη με την πανηγυρική ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία της ΝΔ.