Πέτρος Γαϊτάνος: Ο ραψωδός της Μεγάλης Εβδομάδας που ακούνε και οι καλόγριες

Από τη φαρδιά, ευρύχωρη βεράντα του διαμερίσματός του στο όρος της Πεντέλης ο Πέτρος Γαϊτάνος μπορεί να απολαμβάνει τη θέα προς το Λεκανοπέδιο με το κουτάλι της σούπας. Αυτό τουλάχιστον είναι το πρώτο πράγμα που επισημαίνουν με έκπληξη και ανακούφιση μαζί όσοι δημοσιογράφοι είχαν την ευκαιρία να περάσουν το κατώφλι του σπιτικού του για να τον συνεντευξιάσουν. Αλλά αυτά τα κολακευτικά ένσημα που του αποδίδουν για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος πάνω στο οποίο αποφάσισε στρατηγικά να στήσει το νοικοκυριό του, ο Πέτρος Γαϊτάνος τα ακούει βερεσέ. Οχι από σνομπισμό ή χάριν εκκεντρικότητας.

Αυτό το ανεπαίσθητο ανασήκωμα των ώμων με το οποίο το σώμα του αντιδρά με περίσσιο αυτοματισμό στην αυτονόητη παρατήρηση, δίνοντας παράλληλα μια περίφημη αέρινη κίνηση στα πυκνά, σπαστά, πυρόξανθα μαλλιά του, οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι ο ίδιος έχει επιλέξει συνειδητά να μη θαμπώνεται από τα επίγεια, τα υλικά, τις πολυτέλειες του «πρώτου κόσμου». Αντιθέτως, έχει ταχθεί εδώ και περίπου 20 χρόνια στην ενατένιση του θείου και στην επίμονη ιχνηλασία ενός μοναχικού πνευματικού μονοπατιού. Κοντολογίς, ο Γαϊτάνος προτιμά να μην κοιτά χαμηλά, αλλά να στρέφει το βλέμμα του ψηλά, εκεί όπου ο άνθρωπος έχει τοποθετήσει συμβολικά το ανώτερο ον, τον Θεό.





Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

Βέβαια, από την εποχή ακόμα που ο Αδάμ ενέδωσε στον πειρασμό και δάγκωσε τον απαγορευμένο καρπό, τα γήινα και τα ταπεινά έμοιαζαν καμιά φορά αρκετά δελεαστικά ώστε να αγνοήσει ή να παραγνωρίσει κανείς τις συνέπειες. Μπορεί λοιπόν στο συλλογικό ασυνείδητο ο Πέτρος Γαϊτάνος να έχει αποτυπωθεί χοντρικά -ίσως και στρεβλά- ως ένας νέου τύπου κοσμοκαλόγερος που κάθε Πάσχα ξεμυτίζει από το αναχωρητήριό του για να υμνήσει τα Θεία Πάθη, ωστόσο φαίνεται ότι 1.986 χρόνια μετά τη Σταύρωση του Θεανθρώπου ήταν η κατάλληλη στιγμή, ή, αν μιλάμε με βιβλικούς όρους, το πλήρωμα του χρόνου για να σπάσει σαν πασχαλινό αυγό σε τροχιά αναστάσιμης σύγκρουσης αυτό το διάφανο κέλυφος της απομόνωσης και να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής της φετινής Ανάστασης. Ηταν δίκαιο και έγινε πράξη.

Αλλωστε είναι κοινός τόπος ότι η επιλογή τα προηγούμενα χρόνια της Κατερίνας Στανίση (2013) και της Αντζελας Δημητρίου (2016) ως πρέσβεων της πασχαλινής καμπάνιας των πολυκαταστημάτων «Jumbo» είχε γεννήσει ένα άρρητο λαϊκό αίτημα. Μπορεί οι δύο βετεράνες τραγουδίστριες να ενσάρκωσαν με αξιώσεις τις μασκότ του Ελληνορθόδοξου Πάσχα ως πρωταγωνίστριες της καμπάνιας, όμως ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο εν λόγω ρόλος ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του 52χρονου ερμηνευτή, εκείνου που δίχως ίχνος υπερβολής θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι ακούνε μέχρι και οι καλόγριες για να γαληνεύει η ψυχή τους;

Ηταν Πρωταπριλιά, όταν το νέο viral τηλεοπτικό σποτ βγήκε στον αέρα. Ομως δεν ήταν ψέμα. Ο Γαϊτάνος, υποδυόμενος τον εαυτό του, εμφανίζεται να αρνείται τις προτάσεις που δέχεται από τηλεφώνου για να παίξει τον Πιλάτο, τον Ιούδα, ή απλώς τον ευσεβή πιστό που βλέπει την πλούσια κόμη του να παραδίδεται στις φλόγες του Αγίου Φωτός εξαιτίας μιας απρόσεχτης κυρίας. Τελικά, πράος και ταπεινός, μαυροφορεμένος, σε μαύρο φόντο και με μια λευκή λαμπάδα ανά χείρας, ο τραγουδιστής ξεπροβάλλει για να υπενθυμίσει το αληθινό νόημα της Ανάστασης. Κυρίως για να καρφωθεί στην κορυφαία δεκάδα των trending βίντεο του ελληνικού YouTube.

Ο πάντα επίκαιρος τις ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής Γαϊτάνος, ο τόσο εμβληματικός για την Ανάσταση τραγουδιστής όσο ας πούμε τα κόκκινα αυγά, η μαγειρίτσα, οι σοκολατένιοι κούνελοι και το αρνί στη σούβλα, ανακηρύχθηκε στον ήρωα του Πάσχα. Και δη με τη βούλα του καπιταλισμού. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν πάνε παρά τέσσερα με πέντε χρόνια όταν ο ίδιος σε τηλεοπτική συνέντευξή του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, στη Μαρία Μπεκατώρου και τον Δημήτρη Σταρόβα κατακεραύνωνε τις διαφημίσεις και κυρίως τα επιδερμικά και συχνά ψευδή μηνύματα που προωθούν στο κοινό. Οπως θα έλεγε και η Αντζελα, ουδείς άσφαλτος (sic).






Από τη Δράμα στο θείο δράμα

Θα περίμενε κανείς ότι ο Πέτρος Γαϊτάνος, ή αλλιώς ο τραγουδιστής που άφησε μια στρωμένη και μάλλον «καταδικασμένα» ανοδική καριέρα στην έντεχνη ελληνική σκηνή για να εντρυφήσει στους ύμνους και τους ψαλμούς της Ορθοδοξίας, μεγάλωσε με τον σταυρό στον χέρι. Ομως η αλήθεια είναι κατά τι διαφορετική. Μπορεί οι γονείς του να ήταν θεοσεβούμενοι, όμως ο πατέρας του απεχθανόταν τους εκπροσώπους του κλήρου. Αφορμή για την αποστροφή του ήταν η άρνηση ιερέα να κηδέψει οικείο πρόσωπό του που είχε αυτοκτονήσει.

Σε κάθε περίπτωση ο Γαϊτάνος δεν ήταν αυτό που έχει κανείς στον νου ως το αρχετυπικό παιδί του Κατηχητικού. Μάλλον προτιμούσε τις ντισκοτέκ, τις οποίες ανακάλυψε σε ηλικία 11 ετών. Εκεί, στην επαρχιακή ντίσκο «Φοξ», λίγο πριν το ξύπνημα της εφηβείας, ανακάλυψε (και χόρεψε) τον Μάικλ Τζάκσον, τους Abba, την Μπόνι Τάιλερ και τους Bee Gees. Η εμπειρία ήταν το δίχως άλλο κοσμογονική για ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα σε φυτείες καπνών, πλατσούριζε με γυμνά πόδια σε ρυάκια και απολάμβανε να τρέφεται με φρέσκα φρούτα και καρπούς που έκοβε κατευθείαν από τα δέντρα. Στα Κοκκινόγεια της βορειοδυτικής Δράμας όπου γεννήθηκε, γαλουχήθηκε και έζησε έως τα 18 χρόνια του, ο Γαϊτάνος απολαμβάνει σήμερα τιμές τοπικού ήρωα. Μάλιστα το όνομα, το βιογραφικό του, παιδικές φωτογραφίες και ένα ιδιόχειρο σημείωμά του στέκουν δίπλα σε εκείνα των διάσημων συντοπιτισσών του: της θρυλικής Σεβάς Χανούμ και της ηθοποιού Βίλμας Τσακίρη.

Η οικογένειά του ήταν ξακουστή στο χωριό. Οχι μόνο για το ταλέντο του να τραγουδά που εξασφάλιζε στον ίδιο, στα αδέλφια και στους γονείς του μια περίοπτη θέση σε γάμους, γιορτές και πανηγύρια, αλλά και γιατί το σπίτι τους ήταν από τα πρώτα στην περιοχή που απέκτησαν το καινό δαιμόνιο της εποχής, μια συσκευή τηλεόρασης. Την είχε στείλει ο πατέρας του από τη Γερμανία, όταν έφυγε μετανάστης για να δουλέψει στο εργοστάσιο της Schaub-Lorenz. Και κάπως έτσι η μικρή μονώροφη μονοκατοικία με τη χαρακτηριστική γαλάζια σιδερένια εξώπορτα αναδείχτηκε στο απόλυτο hot spot του χωριού. Εκεί οι συγχωριανοί του παρακολούθησαν ασπρόμαυρες σειρές της εποχής από τη δημόσια τηλεόραση, εκεί είδε και άκουσε και ο ίδιος για πρώτη φορά τραγουδιστές-θρύλους, όπως την Αλεξίου και τον Νταλάρα. Μέσα του το είχε σχεδόν αποφασίσει. Ηθελε να γίνει ένας από αυτούς, αλλά η ζωή και οι πανελλήνιες εξετάσεις τον έστειλαν στη Λάρισα για να σπουδάσει γεωπόνος. Εκείνος, όμως, τα βρόντηξε όλα κάτω και πήρε τον δρόμο για την Αθήνα.






Μια νύχτα στη Μητρόπολη

Αν κάτι δεν άντεχε στην ανώτατη δημόσια εκπαίδευση ήταν η αταξία, οι χαοτικές διαδικασίες, το σχεδόν άναρχο περιβάλλον. Αλλά αυτά ήταν πια περασμένα. Στα μέσα των 80s ο Γαϊτάνος εκκολαπτόταν ως τραγουδιστής στο Ελληνικό Ωδείο, σπουδάζοντας Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή Μουσική. Ηταν τα χρόνια που τον έπλασαν και τον διαμόρφωσαν καλλιτεχνικά. Καθοριστικός για το ξεκίνημά του ήταν ο Σταμάτης Σπανουδάκης, τον οποίο ο τραγουδιστής αναφέρει μέχρι και σήμερα με περίσσια ευγνωμοσύνη στις συνεντεύξεις του. Το 1990 κυκλοφόρησε το δισκογραφικό ντεμπούτο του με τον σημαδιακό τίτλο «Το δίλημμα». Βέβαια θα περνούσε μια πενταετία ώσπου ο ίδιος ο ερμηνευτής να επιλέξει ποιον δρόμο θα ήθελε να ακολουθήσει. Μεσολάβησαν αρκετά σουξέ, όπως τα τραγούδια «Λάθος εποχή» και «Στο κάστρο το παλιό», τρία άλμπουμ αλλά και οι συνεργασίες του με τον Μανώλη Μητσιά, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, την Ελένη Δήμου, τον Μανώλη Λιδάκη, τον Χρήστο Δάντη, τον Γιάννη Πουλόπουλο, την Αλέξια, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Γιάννη Σπανό και την Ελένη Βιτάλη σε νυχτερινά κέντρα των Αθηνών, ώσπου ο Γαϊτάνος, λίγο πριν το ορόσημο των 30 χρόνων του, να στραφεί από τα μέσα των 90s στη θρησκευτική και παραδοσιακή μουσική.

Δέκα περίπου ημέρες πριν από το Πάσχα, την Τετάρτη 3 Απριλίου του 1996, ο λαοπρόβλητος ερμηνευτής περνούσε το κατώφλι της Μητρόπολης των Αθηνών. Καλεσμένος του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, έψαλλε ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας. Ηταν μια εμπειρία κοσμογονική για εκείνον, το αποτέλεσμα της οποίας μάλιστα ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά σε CD. Η νέα, δεύτερη καριέρα του ερμηνευτή είχε μόλις πάρει μπρος. Πλέον θα αφοσιωνόταν στις εμφανίσεις σε ιερούς ναούς και θέατρα, θα ηχογραφούσε πληθώρα ύμνων και ψαλμών και θα αναδεικνυόταν σε μιντιακό φετίχ της Σαρακοστής, της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι παράλληλα εξακολουθεί να καταπιάνεται -και μάλιστα με συνέπεια και αξιώσεις- και με το παραδοσιακό τραγούδι. Οπως αναμφίβολο είναι το γεγονός ότι εκτός από τα φωνητικά προσόντα του ο Γαϊτάνος είναι πια διάσημος για τις ανεκτικές προς τη δράση της Χρυσής Αυγής παλαιότερες δηλώσεις του, για τις αμφιλεγόμενες τοποθετήσεις του για τον έρωτα και το σεξ αλλά και για κάποια στοιχεία της εξωτερικής εικόνας του, όπως το eye liner και γενικώς το μακιγιάζ για το οποίο πολλοί τον έψεξαν κατά καιρούς ότι χρησιμοποιεί υπέρ το δέον. Ο ίδιος επιμένει ότι δεν μακιγιάρεται παρά μόνο όταν το επιβάλλουν οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του, όπως επίσης και ότι δεν βάφει τα μαλλιά του.






Γαϊτανίτσες!

Πάντως, είτε κανείς τον αγαπά είτε λατρεύει να τον μισεί, είναι δεδομένο ότι ο 52χρονος τραγουδιστής έχει δημιουργήσει ένα συμπαγές κοινό που τον ακολουθεί -πώς αλλιώς;- με θρησκευτική ευλάβεια. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι έχει ζήσει περιστατικά με θαυμάστριές του να εφορμούν προς το μέρος του, μετά το πέρας συναυλίας του, για να αποσπάσουν μια τρίχα από τα μαλλιά του ως φυλαχτό, ένα αναμνηστικό ή αυτόγραφο, ενώ έχει παραδεχτεί ότι ορκισμένη θιασώτριά του έφτασε σε σημείο να αποπειραθεί να αυτοκτονήσει έξω από το σπίτι του στην Αθήνα. «Φταις εσύ που αυτοκτονώ. Δεν με αγάπησες ποτέ», έγραφε στο σημείωμα που του άφησε. Ευτυχώς, η προσπάθειά της δεν ευοδώθηκε. Σε κάθε περίπτωση ο Γαϊτάνος ασκεί μια κατανυκτικού τύπου γοητεία στις γυναίκες, ακόμα και σε εκείνες μιας μεγαλύτερης ηλικίας, κάτι το οποίο δεν έχει κόμπλεξ να το αποδεχτεί, όπως άλλωστε έχει παραδεχτεί σε συνεντεύξεις του και το φλερτ που έχει δεχτεί από άνδρες. Αν η έκφραση του έρωτα είναι κομψή, ευγενική και καλοπροαίρετη, δεν έχει λόγο να νιώσει θιγμένος ή σοκαρισμένος.

Βέβαια, ο έρωτας είναι κάτι που δεν τον απασχολεί - τουλάχιστον στη σαρκική έκφανσή του. Σύμφωνα με όσα έχει πει ο ίδιος παλιότερα, έζησε έναν σαρωτικό, θυελλώδη έρωτα με μια γυναίκα, με την οποία μάλιστα κατοικούσαν σε διαφορετικές πόλεις, ο οποίος όμως τελείωσε άδοξα. Σήμερα ο Γαϊτάνος έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν τον ενδιαφέρει η ηδονή του έρωτα, ενώ είναι πολύ βέβαιος ότι ο προορισμός του στη Γη δεν είναι να δημιουργήσει οικογένεια. Πέρσι τέτοιες μέρες δήλωνε μάλιστα ότι «δεν θα ήθελα την ώρα που πάω να ξαπλώσω και θέλω να διαβάσω μία ώρα κάθε βράδυ Ιωάννη Χρυσόστομο, εκείνη την ώρα να κλάψει το παιδί και να μου το χαλάσει. Δεν είμαι έτοιμος να το κάνω. Μου αρέσει η οικογένεια, αλλά, από την άλλη, μου αρέσει που είμαι και μόνος μου», προκαλώντας όλων των λογιών τα σχόλια και ερεθίζοντας τα κοινωνικά δίκτυα για λίγο ακόμα τρολάρισμα.

Ισως βέβαια η εικόνα που φιλοτεχνεί για τον εαυτό του, εκείνη του μοναχικού καουμπόη, να σαγηνεύει ακόμα περισσότερο τις γυναίκες. Επιλέγει να ζει μεταξύ κοσμικής και πνευματικής ζωής, του αρέσει να φωτογραφίζει αδιαλείπτως τους τόπους που επισκέπτεται στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, ξέρει να μαγειρεύει καλά, λατρεύει την τάξη και την ηρεμία, έχει για σύντροφο ζωής έναν Ποιμενικό Καυκάσου ονόματι Ιβάν και τα καλοκαίρια επιμένει να ταξιδεύει μόνος, οδηγώντας ώρες ατελείωτες το τζιπ του, υπό τους ήχους ύμνων. Ευγενής, μειλίχιος, σχεδόν υποβλητικός όταν μιλά, ακόμα κι αν ξεστομίζει απόψεις παρωχημένες για το 2019 μ.Χ., ο Γαϊτάνος, ένας άνθρωπος που δεν έχει παραδοθεί ποτέ στην ασυδοσία, σε ακραίες καταστάσεις και σε εφήμερες ηδονές, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει, θα μπορούσε να ενσαρκώσει έναν υβριδικό ανθρωπότυπο. Αλλωστε αυτό έκανε και με την καλλιτεχνική περσόνα του, επινοώντας για τον εαυτό του τον ρόλο του entertainer του χριστεπώνυμου ποιμνίου που κάθε φορά που ψάλλει ύμνους βιώνει μια εξωσωματική, μεταφυσική εμπειρία.