Μετά από 112 χρόνια λειτουργίας το Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο στην Καλλιθέα βάζει λουκέτο

Μετά από 112 χρόνια συνεχούς λειτουργίας το Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο (ΠΕΝ), στενά συνδεδεμένο με την ιστορία της Καλλιθέας, βάζει λουκέτο στο τέλος του χρόνου. Με σειρά λανθασμένων αποφάσεων, από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, οδηγήθηκε σε οικονομικό στραγγαλισμό με πρόσχημα τις καταγγελίες για κακοποίηση παιδιών που φιλοξενούνταν στη δομή. Στο μεγαλύτερο μέρους τους οι κατηγορίες κατέρρευσαν στο Δικαστήριο (πρωτόδικη απόφαση) και αποδείχθηκε πως μόνο δύο από τους υπαλλήλους του Ιδρύματος (μια μαγείρισσα και μια παιδοκόμος) είχαν κακοποιητική συμπεριφορά. Αντίθετα αθωώθηκαν οι δύο καθαρίστριες που είχαν επίσης κατηγορηθεί. Να σημειωθεί ότι ουδέποτε υπήρξε κατηγορία για σεξουαλικά αδικήματα και δεν κατηγορήθηκαν ποτέ τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.

       Σε κάθε περίπτωση αντί να τιμωρηθούν οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι και ενδεχομένως να αντικατασταθεί η Διοίκηση οι αρμόδιοι φορείς αποφάσισαν να το κλείσουν αφού δεν του ανανέωσαν την άδεια και έκοψαν εντελώς τις πιστώσεις που δικαιούται. Και το χειρότερο αρνήθηκαν να καταβάλουν αναδρομικά τις επιδοτήσεις που είχαν προβλεφθεί για το διάστημα που φιλοξενούσε παιδιά με αποτέλεσμα να βουλιάζει από τις υποχρεώσεις προς τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία.

      Μπροστά στα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν το Διοικητικό Συμβούλιο του Φιλανθρωπικού Σωματείου ΠΕΝ Καλλιθέας που έχει την ιδιοκτησία του ακινήτου και την ευθύνη υλοποίησης του οράματος των διαθετών, έστειλε επιστολή στην Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη, στον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά και στον Δήμαρχο Καλλιθέας Κώστα Ασκούνη και απευθύνει sos για την διάσωση του Ιδρύματος.

      Το διοικητικό συμβούλιο του Φιλανθρωπικού Σωματείου Π.Ε.Ν Καλλιθέας ζητά να ληφθούν άμεσα μέτρα για την συνέχιση της λειτουργίας του Ιδρύματος ,η οποία ουσιαστικά έχει ανασταλεί από τις αρχές του 2022 μαζί με την κρατική του επιχορήγηση. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την επανένταξη του Ιδρύματος Π.Ε.Ν Καλλιθέας στα επιχορηγούμενα ιδρύματα, την συνέχιση της άδειας λειτουργίας του, που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2024 ,καθώς και την έκτακτη επιχορήγηση προς εξόφληση ληξιπροθέσμων οφειλών ,οι οποίες σήμερα αγγίζουν τις 900.000.€ και κάθε μήνα προσαυξάνονται κατά 45.000 €. Αν δεν υπάρξει λύση από την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς ο Σωματείο είναι υποχρεωμένο να εφαρμόσει το άρθρο 12 του Καταστατικού περί διαλύσεως του Ιδρύματος και εγκατάλειψης των 26 παιδιών την οποίων εξακολουθεί να έχει την επιμέλεια με δικαστικές αποφάσεις.

Η ιστορία
Το ΠΕΝ Καλλιθέας ξεκίνησε την λειτουργία του το 1912 στις εγκαταστάσεις εμβαδού έξι στρεμμάτων που περικλείονται από τις οδούς Κρέμου-Φορνέζη-Λυκούργου και Φιλαρέτου. Ήταν εισήγηση της Αικατερίνης Λασκαρίδου Προέδρου της Ένωσης Ελληνίδων προς τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο για χορήγηση ποσού προκειμένου να αγορασθεί το οικόπεδο που ανήκε στον Δαμηλάτη Γουλιμή, έκτασης «πέντε χιλιάδων τεκτονικών πήχεων μετά μονωόροφων και διωρόφων μονοκατοικιών για να δημιουργήσουν την πρώτη εστία υλοποίησης της ιδέας στέγασης ορφανοτροφείου» στην Καλλιθέα.

        Τον Ιούλιο του 1918 οι ανάγκες αυξάνονται λόγω των πολέμων. Πολλά παιδιά είχαν ανάγκη περίθαλψης και προστασίας και δίνεται η δυνατότητα να αυξηθεί ο χώρος φιλοξενίας του ορφανοτροφείου που μεγαλώνει κατά «πέντε χιλιάδων τεκτονικών πήχεων που ήσαν κτισμένες λιθόκτιστες οικίες δωρεά του εφοπλιστή Λεωνίδα Εμπειρίκου». Ο αριθμός των παιδιών που φιλοξενούνται την εποχή αυτή είναι από 60 έως και 70 ορφανά.

         Σε πρακτικά του Δ.Σ. του Σωματείου αναγράφεται ότι: Οι αρχές που πρέπει να λειτουργεί το Ορφανοτροφείο είναι αυτές που διατυπώθηκαν σε ένα συνέδριο του 1924 στη Γενεύη: “Χαρούμενη παιδική ηλικία προετοιμάζει ευτυχισμένους και δημιουργικούς ανθρώπους” και ότι“Ο πολιτισμός μιας χώρας μετριέται με την προσπάθειά της για τη μητέρα και το παιδί”. Οι παραπάνω αρχές επαληθεύονται από το περιεχόμενο των σχετικών άρθρων του καταστατικού του 1912 που φανερώνει τη φροντίδα και την αγάπη για το παιδί και τη μητέρα.

       Για το χρονικό διάστημα 1939-1952 δεν υπάρχουν στοιχεία καταγεγραμμένα με τη δραστηριότητα του Ορφανοτροφείου λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που υπήρχε στη χώρα και της καταστροφής των αρχείων. Ωστόσο όλες οι προφορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι συνέχισε κανονικά την λειτουργία του και φρόντισε χιλιάδες παιδιά. Για το λόγο αυτό άλλωστε το 1961 του απονεμήθηκε ο Σταυρός των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος για τα «τας προσφοράς του Ορφανοτροφείου ως σημείο αναφοράς και επιβράβευσης».

       Στο χρονικό διάστημα 1969-1971 αρχίζει η ανοικοδόμηση του Ορφανοτροφείου με τη χορηγία του Υπουργείου Υγείας-Πρόνοιας από τα κρατικά λαχεία. Κτίζονται καινούργια κτίρια στο οικοδομικό τετράγωνο των έξη στρεμμάτων (Κρέμου- Φιλαρέτου- Λυκούργου- Φορνέζη) που συγκροτούν τη νέα όψη του σημερινού Ιδρύματος που αποτελείται από πέντε περίπτερα, εστιατόριο, αναρρωτήριο, διώροφο κτίριο, μαγειρείο, αίθουσα συνεδριάσεων και γραφεία διοίκησης για τη φιλοξενία παιδιών κλειστής προστασίας που έχουν δυστυχώς την ατυχία να είναι απροστάτευτα χωρίς την οικογενειακή φροντίδα.

        Το 1973 σε εφαρμογή του νόμου 1111/72 το Σωματείο εκχωρεί την περιουσία του και το προσωπικό του και δημιουργείται το ίδρυμα με την επωνυμία “Εθνικό Ορφανοτροφείο Πολέμου, Φιλ/κό Ίδρυμα”. Από το 1973 υπάρχουν δύο νομικά πρόσωπα με τον ίδιο τίτλο και σκοπό το Σωματείο και το Ίδρυμα.

        Το Ίδρυμα είναι ουσιαστικά αυτό που υλοποιεί το σκοπό αφού κάνει χρήση της περιουσίας, που του παραχωρήθηκε από το Σωματείο, ενώ το Σωματείο από το 1973 και μετά υποδεικνύει πρόσωπα για τη συγκρότηση του Δ.Σ. του Ιδρύματος που είναι η φύλαξη και διαπαιδαγώγηση παιδιών προσχολικής ηλικίας.

        Το 1988 έγινε η πρώτη δομή από την οποία ξεκινά η αποϊδρυματοποίηση των ορφανών παιδιών ύστερα από ειδικές μελέτες και εισήγηση επιστημονικής ομάδας παιδοψυχιάτρων, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών με τους οποίους συνεργάσθηκε το Ίδρυμα. Με έγκριση του Υπουργείου Υγείας – Πρόνοιας αρχίζει να λειτουργεί παιδικός σταθμός από το 1989 με αποτέλεσμα να ενοποιηθούν τα παιδιά κλειστής προστασίας με αυτά του παιδικού σταθμού (ανοιχτής προστασίας) και με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η αποϊδρυματοποίηση που συνεχιζόταν μέχρι το 2022.

         Μετά το 1989 φιλοξενούνται κατά μέσο όρο το χρόνο 145-155 παιδιά από τα οποία τα 125 είναι ανοιχτής προστασίας και τα 25-30 είναι κλειστής προστασίας με πλήρη φροντίδα και διαμονή. Το 2010 εγκρίνεται από τη Νομαρχία Αθηνών εκ νέου η λειτουργία του Παιδικού Σταθμού ως Μ.Φ.Π.Α.Δ. (Μονάδα Φροντίδας Προσχολικής Αγωγής και Διαπαιδαγώγησης), λειτουργία που ισχύε μέχρι και πρόσφατα. Μετά ήρθαν οι καταγγελίες και η... εσπευσμένη απόφαση για λουκέτο στο Ίδρυμα με αδιαφανείς διαδικασίες και άδηλους σκοπούς.