Τάσος Καραμήτσος

Η Ελλάδα, όπως και η «υπόλοιπη Γη», βρίσκεται ακόμα στο βαθύ σκοτάδι της κρίσης που προκάλεσε ο κορωνοϊός, με εκατοντάδες ανθρώπους να πεθαίνουν καθημερινά και χιλιάδες να δίνουν μάχη για να σωθούν αλλά και να σώσουν ζωές. Ωστόσο, η ελπίδα για το ξεκίνημα και της κανονικής ζωής δεν είναι μόνο μπροστά μας αλλά, όπως όλα δείχνουν, και πολύ κοντά μας. Δείχνει σαν να είμαστε στο βαθύ σκοτάδι, το οποίο ακολουθεί το ξημέρωμα, κάπου σε δύο μήνες, με τα εμβόλια που θα είναι διαθέσιμα και έως τις αρχές του καλοκαιριού μπορεί να έχουν αλλάξει την εικόνα της ανθρωπότητας και μαζί εκείνη της παγκόσμιας οικονομίας.

Από αυτή την τραγική περιπέτεια, όπως όλος ο κόσμος έτσι και η Ελλάδα θα βγει πληγωμένη, αλλά πρέπει να βγει και κερδισμένη. Πρώτα απ’ όλα τους τελευταίους δέκα μήνες επιβεβαιώθηκε για μία φορά ακόμη ότι αν τυχόν η χώρα είχε ακολουθήσει τον δρόμο που οδηγούσε εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα είχε ήδη χρεοκοπήσει (λόγω πανδημίας) και απολέσει την εδαφική της ακεραιότητα (λόγω της ακραίας τουρκικής επιθετικότητας). Ας μην το θεωρήσουμε αυτό δεδομένο, γιατί το καλοκαίρι του 2015 -μόλις μια πενταετία πριν- το παίξανε στα ζάρια ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Βαρουφάκη.

Σήμερα το πλήγμα στην οικονομία είναι μεγάλο και στις ανθρώπινες ζωές ακόμα μεγαλύτερο, αλλά «λεφτά υπάρχουν» γιατί, απλούστατα, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί να ζητήσει καμία δημοσιονομική πειθαρχία από τις χώρες-μέλη της εν ώρα πανδημίας. Γι’ αυτό όχι μόνο η κυβέρνηση μπορεί και δίνει ενισχύσεις (το 2021 προβλέπονται άλλα 7,5 δισ. ευρώ στον Προϋπολογισμό, εκ των οποίων τα περίπου 4,5 θα πάνε στη ρευστότητα των επιχειρήσεων), αλλά και η ίδια η Ε.Ε. έχει προβλέψει ένα μεγάλο πακέτο ενισχύσεων, από το οποίο έχει να παίρνει και η Ελλάδα 32 δισ. ευρώ (τα 5,5 δισ. το νέο έτος).

Τα κονδύλια ενίσχυσης φυσικά δεν γίνεται να φτάσουν ποτέ τα περίπου 20 δισ. ευρώ απώλειες που θα έχει φέτος η Ελλάδα από το εγχώριο προϊόν της, αλλά πάνω από τα μισά ρίχτηκαν στην αγορά από το κράτος και την Ευρώπη.

Τώρα που οι κόκκινες γραμμές της δημοσιονομικής πολιτικής έχουν παραβιαστεί σε όλη την Ευρώπη, είναι η ευκαιρία να φτιάξουμε ένα νέο επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, μια πιο σύγχρονη δημόσια διοίκηση, κυρίως με τα ψηφιακά, για να έρθει, επιτέλους, μια σταθερή και αυξανόμενη ανάπτυξη μετά από 13 χρόνια στην Ελλάδα.

Τώρα είναι η ώρα, τώρα πρέπει να πέσουν κι άλλο οι φόροι και οι εισφορές -άλλες τρεις μονάδες για το 2022-, να καταργηθεί πλήρως ο ΕΝΦΙΑ για τους πολλούς και να μείνει για τους πραγματικά πλούσιους, να δοθούν πολύ ισχυρά κίνητρα για νέες προσλήψεις χωρίς αστερίσκους (χρόνος ανεργίας κ.λπ.). Να δοθούν επίσης καθαρά κίνητρα για φορολογική αμνηστία σε όλους, αρκεί να το δηλώσουν και να φορολογηθούν με κάποιον λογικό φορολογικό συντελεστή. Να ολοκληρώσουν, επιτέλους, οι τράπεζες τον «μαύρο κύκλο» τόσων ετών για να μπορούν να χρηματοδοτούν όλη την αγορά. Ενα μεγάλο βήμα θα γίνει όταν και πάλι ιδιωτικοποιηθεί η Τράπεζα Πειραιώς, ο βασικός συστημικός πυλώνας της χρηματοδότησης της χώρας.

Θα κατέληγα αυτές τις σκέψεις γράφοντας ότι θα ήταν καλό αν όλα αυτά, αλλά και πολλά περισσότερα που έχουν αργήσει να γίνουν στην Ελλάδα, μπορούσαν να συζητηθούν ευρύτερα πολιτικά καταρχάς, αλλά και με προσωπικότητες από τον χώρο της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Μάλλον, όμως, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν φαίνεται να είναι σε αυτό το πνεύμα(sic).