Γιώργος Δ. Ανδρέου

Εσκεμμένα και απροκάλυπτα, όχι για ανάγκη αλλά για διασκέδαση, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο:

• ολόκληρη τη χώρα,
• το αποτέλεσμα της ευρύτερης εθνικής ομοψυχίας από συστάσεως Ελληνικού Κράτους,
• Μία από τις μεγαλύτερες εθνικές προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιών.

Είναι οι ίδιοι, δήθεν παλληκαράδες, τεμπέληδες κατά κανόνα, που στην καραντίνα είχαν κλειστεί πειθήνια, φοβισμένοι, στα σπίτια. Αναθάρρησαν όμως από την καλή πορεία του ελέγχου της πανδημίας και πιστεύοντας «πως πέρασε το κακό», άρχισαν τον προσφιλή τους χαβαλέ. Συναγελάζονται και μεθοκοπάνε ανεύθυνα στις πλατείες, προπηλακίζοντας μάλιστα τους αστυνομικούς που εργάζονται και προσπαθούν να τους αποτρέψουν να αυτοκαταστραφούν.

Θεωρούν, οι ολιγοφρενείς, ότι τελειώσαμε με το πρόβλημα και αυτό που λείπει από τη χώρα, δεν είναι να επανέλθει η κοινωνία στην κανονικότητα, δηλαδή στις δουλειές και τα σχολεία , αλλά τα πάρτυ σε δημόσιους χώρους. Να ξεδώσουν. Και, παλιά μας τέχνη κόσκινο, να παίζουν κλέφτες και αστυνόμους τη νύχτα. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Δικός τους βέβαια ο λαιμός και θα μπορούσαν να τον «κόβουν» κατά το δοκούν , αν το πρόβλημα δεν ήταν αλυσιδωτά μεταδιδόμενο με καταστροφικές συνέπειες σε όλους τους πολίτες.
Δικαίωμα και πρόβλημά τους να μην σκέφτονται, οι αγνώμονες, τους γονείς , τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους στενούς συγγενείς τους , που εκθέτουν σε θανατηφόρο κίνδυνο, αν ο κίνδυνος αυτός δεν περπάταγε και διασπειρόταν ανεξέλεγκτα και σε άλλους.

Δεν είναι όμως δικαίωμά τους να κάνουν το κέφι τους , ούτε και δικαίωμα των συνυπεύθυνων γονιών τους να χρηματοδοτούν και να ενθαρρύνουν ή να ανέχονται το κέφι αυτό, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τους ίδιους, τον περίγυρό τους και τη χώρα.

Να μην σέβονται τον τιτάνιο αγώνα των γιατρών, των νοσηλευτών και όσων περιθάλπουν, με κίνδυνο ζωής, ασθενείς.

Είναι όμως δικαίωμα της κοινωνίας, της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, να αμυνθούν και να αντιδράσουν.

Να τους δώσουν να καταλάβουν παντοιοτρόπως , πως τα δύσκολα αρχίζουν τώρα που πρέπει να διατηρήσουμε ό,τι πετύχαμε με τόσο κόπο και προσπάθεια. Βάζοντας παράλληλα όλοι πλάτη για να μπορέσει να πάρει μπρος η μηχανή της οικονομίας για να επανέλθει η χώρα και η ζωή σε κανονικούς ρυθμούς. Διαφυλάσσοντας σαν κόρη οφθαλμού τον έλεγχο της πανδημίας, το συγκριτικά μεγαλύτερο πλεονέκτημα της χώρας μας σήμερα.

Μήπως διασωθεί, έστω και την τελευταία στιγμή, όσο γίνεται, ο τουρισμός η βαριά βιομηχανία και ο κινητήριος μοχλός της χώρας. Τώρα που τα καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πανδημίας κάνουν τη χώρα μας τον ελκυστικότερο προορισμό διακοπών της Ευρώπης, για τα επόμενα δύο χρόνια. Αν ξαναφουντώσει η πανδημία θα χαθούν εν μια νυκτί η καλή φήμη και προοπτική.

Μήπως αρχίσει η παραγωγική δραστηριότητα και ανοίξουν δουλειές, για να σωθούν όσο γίνεται περισσότερες θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν. Ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης ανεργίας ελλογχεύει, ορατός και άμεσος.

Πέρασε άραγε από το μυαλό των ανεγκέφαλων και όσων αφελώς τους επιτρέπουν ή και προτρέπουν να αυτοκτονούν, πως, αν παραταθεί η πανδημία και η καραντίνα, το κράτος δεν θα μπορεί να επιδοτεί την επιβίωση των πολιτών, με αργομισθίες στο διηνεκές, όπως ίσως πιστεύουν, γιατί δεν θα έχει έσοδα και χρήματα; Πως θα χρειαστεί είτε να δουλέψουν είτε να σπουδάσουν για να δουλέψουν και δεν θα υπάρχουν δουλειές. Όχι μόνο εδώ αλλά και σε όλη την Ευρώπη, που είχαν μέχρι πρόσφατα κάποιοι ως εναλλακτική προοπτική; Γιατί το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και ιδιαίτερα Ευρωπαϊκό.

Έχουν αντιληφθεί ή έστω υποψιαστεί πως είναι ορατός ο κίνδυνος να αντικατασταθεί ο λοιμός, η αρρώστια, από λιμό, πείνα και ένδεια, ακραίας μάλιστα μορφής, που θα τους κάνει να ξεχάσουν για καιρό το «ποτάκι», την πλατεία και άλλα πολλά.

Οφείλουν να αντιδράσουν πρώτα αυτοί που έχουν την άμεση σχέση και ευθύνη, οι γονείς και οι δάσκαλοι. Αν και απίθανο, βλέποντας τις προσχηματικές αντιδράσεις τους στις αποφάσεις για το άνοιγμα των σχολείων και την επιστροφή στην κανονικότητα. Τους κανόνες δηλαδή. Προτείνουν μάλιστα κάποιοι αφελέστατοι(;), οι ίδιοι που επιτρέπουν ή ανέχονται τα παιδιά τους να ξενυχτάνε πίνοντας στις πλατείες, να μην ανοίξουν τα σχολεία για λόγους προφύλαξης από τον ιό.

Παράλληλα και κυρίως να αντιδράσει η οργανωμένη πολιτεία. Κυβέρνηση, κόμματα, φορείς, θεσμοί, συνδικαλιστικές και άλλες οργανώσεις και φορείς, άνθρωποι του πνεύματος και της επιστήμης. Να παρέμβουν θετικά. Εξορκίζοντας και αποδοκιμάζοντας ευθέως, έντονα και δημόσια τη μικροπολιτική και το λαϊκισμό με την μορφή της κολακείας και της δικαιολόγησης τέτοιων συμπεριφορών. Να απομονώσουν τους ανεγκέφαλους, δεν τους χρειάζονται τέτοιοι ψηφοφόροι. Μήπως αποτραπεί η επέκταση του διαφαινόμενου κινδύνου στους υπόλοιπους που βλέπουν να απειλείται η υγεία, η οικογένεια, η δουλειά, το μέλλον τους.

Να αντιδράσουν τέλος και οι πολίτες ατομικά, αγανακτισμένα, έχοντας το δίκιο και τη λογική με το μέρος τους. Απαιτώντας και στηρίζοντας ηθικά και με κάθε τρόπο την άτεγκτη εφαρμογή των νόμων. Πρώτα σε εκείνους τους άθλιους επαγγελματίες που βρήκαν ευκαιρία να το παίξουν Αλ Καπόνε στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης, πουλώντας οινόπνευμα από δήθεν κλειστά καταστήματα. Εκτός από τις ποινικές ευθύνες τα καταστήματα αυτά δεν πρέπει να ξανά ανοίξουν ποτέ. Μετά σε όσους, μικρούς και μεγάλους, αψηφούν τους κανόνες. Αδιάκριτα και αυστηρά. Να απαιτήσουν να αντιδράσει η πολιτεία άμεσα στην αντιμετώπιση του ακόμα πιο επικίνδυνου ιού της αφροσύνης. Αν και δύσκολο, θα άξιζε να τους επιβληθεί ακόμα και η ποινή του αποκλεισμού από νοσηλεία αν κολλήσουν.

Να αντιδράσουν οι πολίτες στα πλαίσια των νόμων, όμως. Γιατί οι έκνομες ενέργειες και η αυτοδικία, ακόμα και ως αυτοάμυνα , που έχουν ήδη αρχίσει να περνάνε από το μυαλό πολλών, δεν χαρακτηρίζουν, ούτε ως έσχατο μέσο και βήμα, τους νομοταγείς δημοκρατικούς πολίτες που σέβονται τον εαυτό τους. Δεν συνάδουν με την ηθική της Ελληνικής κοινωνίας, ούτε με τη δημοκρατία, έστω και αν κινδυνεύει. Εκτός και αν παρ’ ελπίδα γίνει το κακό και αναζωπυρωθεί η πανδημία.

Ο Γιώργος Δ. Ανδρέου είναι δικηγόρος