Δημήτρης Χ. Παξινός

Η ίδια η «αλησμόνητη» Πρόεδρος απώλεσε την ευκαιρία να παραμείνει στην προεδρία και να συνεχίσει το θεάρεστο έργο της. Πάντως αφού κατάφερε να διχάσει το δικαστικό σώμα, δεν απελπίσθηκε. Διορίσθηκε αμέσως νομική σύμβουλος του Πρωθυπουργού για να συνεχίζει το έργο της και από κει μεταπήδησε στην πολύ καλά αμειβόμενη θέση της Προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έτσι αμείφθηκε για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες της. Κανείς καλός δεν χάνεται. Έτσι κυβερνά η ψευδοαριστερά του Τσίπρα και ευνοεί τους φερόμενους ως δικούς της. Δεν ενδιαφέρεται για τα ιδεολογικά τους πρόσημα, για τα οποία γνωρίζει καλώς ότι στην αρρένα της πολιτικής που έχει μεταφερθεί και στην Δικαιοσύνη, όλα μεταλλάσσονται. Αναλόγως των συγκυριών.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η Δικαιοσύνη είναι αδέκαστη, αταξική, την παριστάνουν δε ως τυφλή, προφανώς για να μην βλέπει αυτά που συμβαίνουν γύρω της και να νομίζει ότι όλα βαίνουν καλώς, στον ιερό αυτό χώρο. Που όμως μολύνεται με τις παρεμβάσεις της Ανώτατης Δικαστικής ηγεσίας σε υποθέσεις που έχουν πολιτικά χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερα την παραμονή της αποχώρησής τους δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο, της υποταγής, στα κελεύσματα των εντολέων τους εξασφαλίζοντας το μέλλον τους στη συνέχεια. Διότι τι θα κάνουν μετά την «αποστράτευσή» τους που χωρίς στράτευμα για να δίνουν διαταγές, και εντολές τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. Και τι θα κάνουν άραγε μετά. Πρέπει να συνεχίσουν το κοινωφελές και εθνοσωτήριο έργο τους από άλλη θέση, την οποία έχουν από πριν «καπαρώσει». Ποιος ξέρει με τι αντάλλαγμα βέβαια. Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Και όπως έχει αποδειχθεί, κανείς δεν μένει παραπονούμενος. Αντιθέτως.

Έτσι η εκτελεστική εξουσία-συνελόντι ειπείν-ο κ. Τσίπρας, εξασφαλίζειστους πρόθυμους μια καλή θέση στο αχανές Δημόσιο. Έχουμε άλλωστε μάθει, αυτά τα τελευταία χρόνια, ότι υπάρχει πληθώρα θέσεων για τους δικούς μας ανθρώπους. Και ποιοι είναι οι δικοί μας είναι πλέον γνωστό και τακτοποιούνται άμεσα. Χωρίς καθυστέρηση. Μ‘ αυτόν τον τρόπο δίνουν το έναυσμα για ν΄ αναζητούν όσοι πρόθυμοι πλησιάζουν στην αποχώρησή τους από το δικαστικό σώμα, την τακτοποίησή τους. Καμμία αξιοπρέπεια, καμμία αιδώ. Έχουν πείσει εαυτούς, ότι έχουν προσφέρει στην Δικαιοσύνη και θέλουν να συνεχίσουν με τον ίδιο ζήλο, την ίδια αποφασιστικότητα, την ίδια θέληση. Κι ακόμη περισσότερο. Τι και αν συνάδελφοί τους τους θεωρούν αποτυχημένους, διχαστικούς έως και ανυπόφορους. Θεωρούν ότι δικαίως προήχθησαν στην ανώτατη βαθμίδα και καμαρώνουν. Δεν το επεδίωξαν με κάθε τρόπο. Απλώς είναι οι ... «καλλίτεροι». Τι να πεις!

Είναι εξαιρετικά αναγκαίο να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την εκτελεστική εξουσία με την δικαστική. Να απαγορεύεται ο διορισμός μ’ οποιονδήποτε τρόπο στο Δημόσιο. Έχει προταθεί αυτό από δικαστικές και δικηγορικές ενώσεις. Μαζί με αλλαγή του τρόπου εκλογής της ανώτατης δικαστικής ηγεσίας. Προφανώς η τελευταία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδοθεί σ’ έναν ρόλο ξεθεμελιωτή της Δικαιοσύνης, σε τέτοιο βαθμόπου ωχριούν μπροστά της οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ήλθε η ώρα και αυτά να αλλάξουν. Άν τούτο δεν γίνει σύντομα η παταγώδης πτώση της Δημοκρατίας στη χώρα μας δεν θα είναι μακριά.

* Ο Δημήτρης Χ. Παξινός είναι πρώην πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών