Δημήτρης Χ. Παξινός

Και ξαφνικά κεραυνός εν αιθρία. Νύσταζε συνεχώς και μετά από λίγο γύρναγαν τα ματάκια του. Το μετέφεραν στο Νοσοκομείο των Παίδων επειγόντως. Η διάγνωση ήταν ότι υπάρχει όγκος στο κεφάλι και μάλιστα κακοήθης καρκίνος επιθετικός. Οι αξονικές και μαγνητικές το έδειχναν. Θλίψη μεγάλη έπεσε στην οικογένεια. Επρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Καθυστέρησαν όμως λίγο γιατί έπρεπε να φέρουν ένα τελειοποιημένο μηχάνημα από ιδιωτική κλινική που σε κατηύθυνε κατά την εγχείρηση, που ήταν πολύ λεπτή και θα διαρκούσε περίπου 8 ώρες.

Η μάνα της μικρής θα έπρεπε να παραμένει ψύχραιμη. Και πώς μπορείς να κρατήσεις την ψυχραιμία σου σε τέτοιες περιπτώσεις. Τι κουράγιο να αντλήσεις από τα εσώτατα της ψυχής για να μη δακρύσεις. Και όταν έφευγε κάνα δάκρυ της μάνας και δεν μπορούσε να το κρύψει, στη φυσική ερώτηση της μικρής γιατί κλαις, απαντούσε γιατί δεν μου παίρνει παπούτσια ο μπαμπάς σου. Ησύχασε έτσι η μικρούλα που αρκετές ώρες ήταν ναρκωμένη μέχρι να έρθει η ώρα της επέμβασης. Χαμογελαστή και όλο ερωτήσεις. Πολλοί έξω από το νοσοκομείο δακρυσμένοι να περιμένουν την ώρα της μεγάλης μέρας. Έγιναν οι απαραίτητες προετοιμασίες από το ιατρικό προσωπικό που δεν ήταν και ιδιαίτερα αισιόδοξο. Θα δώσουμε τη μάχη, είπε ο γιατρός, μαζί με τον Χριστό.

Παράλληλα όμως δινόταν και μια άλλη μάχη, η μάχη των προσευχών και των δεήσεων με επικεφαλής τον ιερέα του χωριού, τον πατέρα Διονύσιο. Η φήμη του είχε επεκταθεί πολύ πέραν της κοινότητος του χωριού και όλοι τον σέβονταν και τον υπολήπτονταν τα μέγιστα. Είναι αυτός που κατευθύνει το ποίμνιο και με τις πράξεις του το οδηγεί. Ενας άνθρωπος του Θεού που συγχώρησε μέχρι και αυτόν που σκότωσε τον γιο του και τον επισκέφτηκε μάλιστα στις φυλακές για να τον παρηγορήσει. Πόση γενναιότητα ψυχής πρέπει να διαθέτει ένας τέτοιος ιερωμένος με μία όψη γαλήνια και αφάνταστη ομορφιά που ανάβλυζε από τα βάθη της ψυχής του.

Κι εκεί που όλοι είχαν πέσει σε βαθιά κατάθλιψη και περίμεναν με αγωνία την εξέλιξη της εγχείρησης, ανακοινώθηκε από τον γιατρό ότι η βιοψία έδειξε ότι όχι μόνο δεν ήταν καρκίνος και μάλιστα επιθετικός, αλλά ένας απλός όγκος. Τρελάθηκαν από τη χαρά τους και έκλαιγαν όλοι μέσα στο καφενείο που βρισκόντουσαν απέναντι από το νοσοκομείο. Και μάλιστα μ’ αυτούς και ο μαγαζάτορας όλες αυτές τις ημέρες είχε συμπονέσει το δράμα που βίωναν οι συγγενείς. Η μικρή Νεφέλη βγήκε νικήτρια και ο Γολγοθάς της τελείωσε.

Οι αφοσιωμένοι γιατροί του νοσοκομείου μαζί και οι δεήσεις και οι προσευχές έκαναν το θαύμα τους. Και βγήκε αληθινό το προφητικό όνειρο της Αμαλίας, της θείας της μικρής… είδε ξαφνικά κεραυνούς και αμέσως μετά από λίγο να ηρεμούν και τη μορφή του Χριστού να ευλογεί.

* Πρώην πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών