Δημήτρης Δανίκας

Όπως έλεγε και ο αείμνηστος και σοφός Χαρίλαος Φλωράκης «όποιος κατουράει στη θάλασσα θα το βρει στο αλάτι»

Ετσι «στρώσανε», έτσι «κοιμηθήκανε» και έτσι «κατούρησαν». Όλα καμωμένα δημοκρατικά. Εντελώς δημοκρατικά

Δημοκρατική η κυβίστηση μετά τα αποτελέσματος εκείνου του Δημοψηφίσματος. Για το οποίο ο «προχτεσινός» πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος δεν άρθρωσε ούτε κιχ

Δημοκρατικά υπέγραψαν το πιο σκληρό μνημόνιο. Δημοκρατικά φρόντισαν να το υπηρετήσουν και τις εντολές των δανειστών να ακολουθήσουν. Δημοκρατικά ροκάνισαν μεροκάματα και συντάξεις. Δημοκρατικά ξεκοκκάλισαν τα πορτοφόλια των μικρομεσαίων. Δημοκρατικά, στη συνέχεια, διχάστηκαν. Δημοκρατικά οι διαφωνούντες, αντί να παραδώσουν τις έδρες τους, σχημάτισαν δικό τους κόμμα με την επωνυμία «Νέα Αριστερά»

Δημοκρατικά ο Φάμελλος με τον άσπονδο φιλοεχθρό του Παύλο Πολάκη εκθρόνισαν τον εκλεγμένο με συντριπτική πλειοψηφία Στέφανο Κασσελάκη. Και δημοκρατικά πορεύτηκαν προς τον κατήφορο

Και τώρα με το συνέδριο ένας ένας λακάνε προς άλλη κατεύθυνση. Αφού, σου λέει, το κόμμα επιστρέφει ολοταχώς προς την κοιτίδα του τρία τοις εκατό. Ισως και πιο κάτω

Και τώρα που ο Αλέξης Τσίπρας οργανώνει το δικό του μαγαζί με αποτέλεσμα τα θετικά, δημοσκοπικά, ευρήματα να τον φέρνουν κοντά στο είκοσι τοις εκατό. Και τώρα λοιπόν, αγκαλιά με την ελεύθερη πτώση και με το απειλητικό φάντασμα του Τσίπρα, το κόμμα πνέει τα λοίσθια. Συντρόφια τα ψωμιά μας είναι λίγα. Ελάχιστα.

Με απλά λόγια στον Σωκράτη Φάμελλο έπεσε ο κλήρος. Αυτός ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα. Αυτός και ο νεκροθάφτης των ταχαριστερών. Που αφού πρώτα ως μικροσκοπικός Βρούτος, πρόδωσε τον αρχηγό του Στέφανο Κασσελάκη. Τον άνθρωπο που του εμπιστεύτηκε ρόλο κεντρικού εκπροσώπου του «μαγαζιού» εντός της Βουλής

Που αφού προηγουμένως με την παρέα του έστελναν απειλητικά μηνύματα στον Τσίπρα του είδους «ξεκουμπίσου μια ώρα αρχύτερα»

Που κατάφερε το 15% που απέσπασαν οι ταχαριστεροί με Κασσελάκη να το βουλιάξει στο τέσσερα με πέντε τοις εκατό

Και που μετά από παρασκηνιακή συμφωνία με τον Πολάκη, αναλαμβάνει την προεδρία. Επειδή αυτός είναι υποτίθεται ο ήπιος ενώ ο Πολάκης ο τραχύς, ο αψύς και ο σκληρός

Και που διαρκώς, αυτός και η παρέα του εκλιπαρούν «λίγα ψίχουλα αγάπης» και συμμαχίας από τον Νικόλα Ανδρουλάκη. Ο οποίος φυσικά τους στέλνει φιλάκια κλείνοντας την πόρτα

Κάπως έτσι και χωρίς δημόσια μετάνοια για τα πεπραγμένα. Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής διάθεσης. Και χωρίς ίχνος σχεδιασμού και πρότασης εναλλακτικής, ο Σωκράτης Φάμελλος προορίζεται για τον ρόλο του νεκροθάφτη. Και του πάει αυτός ο ρόλος. Μα είναι τόσο μα τόσο τμηματάρχης Γραφείου Τελετών

Γιατί όπως έλεγε και ο μεγάλος ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης «δεν έφταιγε ο ίδιος, τόσος ήτανε». Τόσος και λιγότερος!