Δημήτρης Δανίκας

Μπορεί λοιπόν να συνέβη και το εξής: ο κυρ Βαγγέλης, ο ναύαρχος ντε και πρώην υπουργός Εθνικής Αμυνας δηλαδή ο Ευάγγελος Αποστολάκης, να έχει αναλάβει την αριστερή διαπαιδαγώγηση του Stef Kasselakis. Παρέα με Παύλο Πολάκη. Το τσίπουρο παρέα με ουίσκι Bourbon

Που να έχει ακούσει το «παιδί» περί Μακρονήσου και εξορίας; Στην Goldman Sachs; Μάλλον αδύνατον. Και επειδή λοιπόν η εκλογική αναμέτρηση για την ανάδειξη προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να συμβεί την Κυριακή

Και επειδή μέχρι σήμερα είχαμε εμπεδώσει όλα τα στάδια της διαδρομής του. Από την μαθηματική Βαλκανιάδα, την εθελοντική προσφορά του στο πλευρό του Τζο Μπάιντεν, καθώς και τις ναυτιλιακές και άλλες επιχειρηματικές του δραστηριότητες

Αλλά και επειδή η σεξουαλική διαφορετικότητά του καμάρι και μαγκιά του. Αλλά και επειδή σπάει όλα τα ρεκόρ στο Life style, για όλους αυτούς τους λόγους, μια επίσκεψη στην Μακρόνησο θα έβαζε το κερασάκι σ αυτή την άγευστη, μεταμοντέρνα τούρτα

Κάπως έτσι η περιοδεία του στη Μακρόνησο. Όπως και το γνωστό ανέκδοτο: what is this? This is a dog! And this? This is a Island! You mean Myconos? Not Myconos, Makronisos Stef my boy!

Και η μετάφραση; Ρωτήστε καλύτερα τον αγγλομαθή Alex Tsipras!

Και κάτι ακόμα σχετικά με το «ξεδόντιασμα» δικαστικών και δημοσιογράφων. Δεν μιλάω εκ μέρους όλων των άλλων, αλλά μόνο για μένα. Ο Stef όποτε θέλει να αναμετρηθούμε σε όλα. Ας κοπιάσει να με «ξεδοντιάσει».

Να «αναμετρηθούμε» με τις περιουσίες και τις ιδιοκτησίες μας. Με την ιδιοτέλεια η την ανιδιοτέλειά μας. Σε όποιο «γήπεδο» εκείνος γουστάρει. Αλλωστε αν και επιχείρησα αρκετές φορές να μιλήσουμε εφ όλης της ύλης με ανοικτά χαρτιά. Αν και του έστειλα δύο SMS, απάντηση βουβαμάρα. Ούτε καν από ευγένεια να καταδεχτεί να απαντήσει με ένα τυπικό «sorry»

Και τέλος, η περίπτωση «Στέφανος Κασσελάκης» δεν αρχίζει και τελειώνει με τον ίδιο. Εκτιμώ ό, τι εφάπτεται ενός ευρύτερου κύκλου, μιας νέας, μεταμοντέρνας εποχής. Που αυτή τη στιγμή κυριαρχεί σε ολόκληρο το Δυτικό ημισφαίριο

Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της μεταμοντέρνας εποχής είναι: η από-ιδεολογικοποίηση. Τουτέστιν πέραν κάθε «παλιάς» ιδεολογίας. Είναι ακόμα η «συμπεριληπτική» λογική. Δηλαδή «όλοι» κάτω από την ίδια ομπρέλα. Για παράδειγμα (το άκρως θετικό) «Η συμπερίληψη προσφέρει το δικαίωμα σε κάθε παιδί με αδυναμίες που χρήζει ειδικής αγωγής να βρίσκεται στο κανονικό σχολείο. Εν κατακλείδι , η συμπερίληψη εξαλείφει τις ανισότητες και καταπολεμά τον ρατσισμό και τις προκαταλήψεις»

Και το τρίτο η συμπόρευση με τις ανάγκες της εποχής. Τουτέστιν a la mode. Δηλαδή το «φαίνεσθαι» και ελάχιστα το «είναι». Δηλαδή το περιτύλιγμα. Και σ αυτό ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πρωταθλητής

Καθόλου τυχαίο που τονίζει την σεξουαλική του «διαφορετικότητα». Καθόλου τυχαία η εμφάνισή του. Καθόλου τυχαία η «φωτογραφία» ενός γοητευτικού, μοντέρνου και γυμνασμένου τριαντάρη. Και καθόλου τυχαία η επανάληψη του ίδιου μοτίβου που έχει να κάνει με την Αμερική

Είμαι νέος, είμαι επιτυχημένος, είμαι αγγλομαθής, είμαι μοντέρνος, είμαι γυμνασμένος. Είμαι αμερικανοτραφής. Και είμαι ανεξάρτητος, εκτός κομματικών δεσμεύσεων και ισορροπιών. Θέλω να γίνω το ίνδαλμά σας

Κατά τη γνώμη μου η περιφορά του στη Μακρόνησο, ήταν απαραίτητο μέρος της προσωπικής του προεκλογικής καμπάνιας. Γιατί θα του ψιθύρισαν Stef εκτός από μόδα, εκτός από χρηματιστήρια και εκτός από Τζο Μπάιντεν, πρέπει απαραιτήτως να μελετήσεις και να αφομοιώσεις τον αριστερό συμβολισμό κάποιων παλιών εποχών

Νέος, νέος, αλλά και το παλιό δεν κάνει κακό. Ουίσκι με τσίπουρο λοιπόν