Βασίλης Στεφανακίδης

Λογική σκέψη, η οποία τροφοδοτείται από τη διάρκεια και την ένταση της υγειονομικής κρίσης που έφερε τα πάνω κάτω σε όλο τον πλανήτη.

Και όντως, η ζημιά που έχει συντελεστεί μέχρι τώρα είναι τεράστια τόσο δημοσιονομικά όσο και για χιλιάδες επιχειρήσεις και εργαζομένους.

Η οικονομία με κατεβασμένους διακόπτες πέρασε σε μια βαθιά ύφεση που το 2020 έφθασε πάνω από 8%, ενώ αρνητικά κινείται και στο πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. Στο διάστημα αυτό τα κρατικά ταμεία μοίρασαν και μοιράζουν ακόμα πάνω από 33 δισ., τα περισσότερα των οποίων βαραίνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και θα τα βρούμε μπροστά μας. Κι ενώ θα περίμενε κανείς η κυβέρνηση να κάνει πίσω στα υπεσχημένα, δεν το έπραξε και προχώρησε σε φορολογικές και ασφαλιστικές ελαφρύνσεις τόσο των επιχειρήσεων όσο και των πολιτών.

Με μειώσεις φορολογικών συντελεστών, μειώσεις στις εισφορές προς τα Ταμεία, αναστολές στον φόρο αλληλεγγύης, ρυθμίσεις υποχρεώσεων από ΦΠΑ μέχρι σωρευμένα χρέη σε πολλές δόσεις, πληρωμές αναδρομικών που έχουν προκύψει από δικαστικές αποφάσεις και μια σειρά από διευθετήσεις σε επιμέρους ομάδες πολιτών που ταλαιπωρούνταν από το Δημόσιο, φαίνεται κάτι να αλλάζει και η επόμενη μέρα θα ξεκινήσει από νέα αφετηρία. Ηδη, όπως γίνεται αντιληπτό μέρα με τη μέρα, μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την επανεκκίνηση και την επιστροφή στη νέα κανονικότητα, τουλάχιστον ως προς την παραγωγή και τη λειτουργία της οικονομίας.
Ο Μάιος θα είναι καταλυτικός μήνας για το άνοιγμα όλων των δραστηριοτήτων και πλέον, αν δεν προκύψει κάτι απρόβλεπτο στο μέτωπο της πανδημίας, θα είναι αποκλειστικά στο χέρι μας να χτίσουμε την ανάπτυξη και να πετύχουμε τον στόχο για 4% το 2021.

Οι προγραμματισμένες επενδύσεις δρομολογούνται ακόμα και μέσα στην κρίση και η αναμενόμενη εισροή κεφαλαίων μέσα στον χρόνο από το Ταμείο Ανάκαμψης θα δώσουν κίνηση σε νέα έργα και μεγάλα projects.
Δουλειές θα ανοίξουν και θα απορροφήσουν προσωπικό, η αξιομνημόνευτη προσπάθεια μετάβασης στην ψηφιακή εποχή ανοίγει νέες προοπτικές σε όλους του κλάδους της οικονομίας, ενώ η αρρωστημένη γραφειοκρατία υποχωρεί σιγά-σιγά με τη συμβολή των νέων τεχνολογιών.

Σίγουρα η επόμενη μέρα δεν θα είναι ίδια. Πολλά άλλαξαν μέσα στην πανδημία και πολλές επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να κλείσουν ή να αναπροσαρμοστούν στα νέα δεδομένα μόλις σταματήσουν τα προγράμματα στήριξης λόγω πανδημίας. Πολλές επίσης επιχειρήσεις θα δυσκολευτούν να επιστρέψουν τις συσσωρευμένες υποχρεώσεις που ανεστάλησαν, ακόμα και με μακρόχρονες ρυθμίσεις.

Φρονώ όμως ότι ανάμεσά τους βρίσκονται και αρκετές που ούτως ή άλλως θα έκλειναν ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός - απλά με τις επιδοτήσεις μπήκαν στον αναπνευστήρα και ανέβαλαν το προδιαγεγραμμένο.
Αλλωστε πάντα κάθε χρόνο έκλειναν κάποιες χιλιάδες επιχειρήσεις, ενώ παράλληλα ξεκινούσαν δραστηριότητα κάποιες άλλες χιλιάδες νέες. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι τους τελευταίους 14 μήνες είναι πολύ λιγότερες αυτές που έβαλαν λουκέτο σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Κι αυτό κάτι δείχνει.

Ας κρατήσουμε τα θετικά που είδαμε μέσα στην κρίση και έχουμε μπροστά μας όλο τον χρόνο για να κάνουμε ταμείο και να πάρουμε τα διδάγματά της. Να δούμε τι μάθαμε και κατά πόσο μπορούμε να τη μετατρέψουμε σε ευκαιρία για μια άλλη Ελλάδα από αυτήν της υπερδεκαετούς οικονομικής καχεξίας.