Είναι μη σου κολλήσει το κριθαράκι (aka μανέστρα) στον πάτο της κατσαρόλας, μη σου φριζάρει το μαλλί στο πρώτο ραντεβού, μην του ’ρθει του καλού σου να σου αφιερώσει στο Facebook Wall σου το «Take Me to Church», προκαλώντας τη διαγραφή αμφότερων (καλού και βίντεο) από τη ζωή σου. Είναι μη σου τύχει γενικώς, μα κυρίως μη και δεν σου πετύχει η πλαστική επέμβαση ολικής επαναφοράς στον εαυτό που θυμάσαι αχνά, από την πρώτη νιότη σου, κάποτε στα 20 σου χρόνια. Ας το πάρουμε διαφορετικά. Τι κοινό έχουν η Ρενέ Ζελβέγκερ με την Ούμα Θέρμαν, εκτός από μια κάποτε αξιοθαύμαστη χολιγουντιανή καριέρα που εδώ και μερικά χρόνια έχει πάρει την κάτω βόλτα; Πιθανότατα θα συνεορτάζουν, εφεξής στις 6 Αυγούστου, την ημέρα που κατά τη χριστιανική παράδοση εορτάζεται η Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Τόση και τέτοια ήταν η αλλαγή που προκάλεσαν στην εξωτερική εμφάνισή τους μέσω επεμβάσεων πλαστικής χειρουργικής που όχι απλώς δεν πέτυχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά κατάφεραν να γίνουν -κυριολεκτικά- άλλοι άνθρωποι. Νερό στον μύλο της συζήτησης περί παρεμβάσεων στην εξωτερική εμφάνιση, μια κουβέντα που ούτως ή άλλως παραμένει ανοιχτή με τη μία ή την άλλη φανταχτερή σταρ που περνά τα δεύτερα -άντα και βρίσκει το αγαπημένο της χόμπι στις εβδομαδιαίες επισκέψεις στον πλαστικό της, έριξε η κυρία που εμφανίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα σε προωθητική εκδήλωση της τηλεοπτικής σειράς «The Slap» στη Νέα Υόρκη, ισχυριζόμενη πως είναι η Ούμα Θέρμαν.
Σε αντίθεση με τη λαμπερή και διαχρονικά γοητευτική Τζούλιαν Μουρ, που αρνείται κάθε είδους αισθητική επέμβαση, η Ούμα Θέρμαν κατάφερε απλώς να δείχνει άλλος άνθρωπος. Αλλα μάτια, άλλο βλέμμα, άλλη κατατομή χαρακτηριστικών του προσώπου
Ου γαρ έρχεται μόνον
Αν επρόκειτο απλώς για μια κακής κοπής σωσία της 45χρονης ηθοποιού που όλοι θυμόμαστε ακμαία και σαρωτική στο «Kill Bill» ή έστω στο περσινό «Nymphomaniac» του Τρίερ, το κακό θα ήταν μικρό. Ωστόσο το κακό ήταν μεγάλο: για την κοινή αισθητική, τους φαν της ηθοποιού, το ανθρώπινο είδος εν γένει, κυρίως για την ίδια τη Θέρμαν. Αλλα μάτια, άλλο βλέμμα, άλλη κατατομή χαρακτηριστικών του προσώπου. Αλλα αντ’ άλλα κουτρουβάλα της Παρασκευής το γάλα. Η Θέρμαν ήταν απλώς μια άλλη και το Twitter το μέσο στο οποίο η παραμόρφωσή της σχολιάστηκε ευρύτατα. Υπήρξαν εκείνοι που κατηγόρησαν τον κακό φωτισμό, άλλοι που υποστήριξαν πως η αγαπημένη τους σταρ βγήκε από το σπίτι εντελώς άβαφη (του κραγιόν εξαιρουμένου). Κι υπήρξαν και κάποιοι, οι περισσότεροι μάλλον, που μετά το πρώτο σοκ άρχισαν να παίζουν το παιχνίδι «βρείτε τις διαφορές» μεταξύ της παλιάς και της νέας Ούμα. Μολονότι οι απόψεις ήταν πολλές και διαφορετικές -εμφανίστηκαν νύξεις για λίφτινγκ, υποψίες περί επιθεμάτων στο πρόσωπο, εικασίες για μαζική επίθεση από γιγαντιαία μπότοξ-, κοινή συνισταμένη όλων ήταν πως ό,τι κι αν ήταν εκείνο που έκανε στο πρόσωπό της η ηθοποιός σίγουρα είναι προϊόν πρόσφατης δουλειάς. Τα σημάδια, ειδικά εκείνα κάτω από τα μάτια, μιλούν από μόνα τους. Η Ούμα έχει πάρει έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, εκείνον του Ρενεζελβεγκερισμού (εκ της 46χρονης Ρενέ Ζελβέγκερ). Η Αμερικανίδα, βραβευμένη με Οσκαρ β’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Επιστροφή στο Cold Mountain» το 2003, ήταν η πρώτη -ενδεχομένως μετά την ιέρεια των επεμβατικών μεθόδων αντιγήρανσης Σερ- που εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί των βραβείων Elle τον περσινό Οκτώβριο προκαλώντας με το νέο πρόσωπό της συναισθήματα που εκτείνονταν σε μια ευρύτατη γκάμα: από την έκπληξη ως τη θυμηδία. Η Θέρμαν δεν έχει ακόμη μιλήσει για το άλλο πρόσωπο που επέδειξε για πρώτη φορά μπρος στα εκθαμβωτικά φωτογραφικά φλας και τα έκθαμβα μάτια του παγκόσμιου κοινού. Η Ζελβέγκερ πάντως έσπασε λίγες ημέρες μετά το μιντιακό buzz τη σιωπή της, αρνούμενη τις αιτιάσεις περί αποτυχημένων πλαστικών επεμβάσεων και δηλώνοντας σχεδόν στωικά: «Δούλεψα με τον εαυτό μου προκειμένου να καταφέρω να μείνω σταθερή, να μπορώ να φροντίζω την οικογένειά μου, να αγαπώ κάποιον, να μαθαίνω καινούρια πράγματα, να μεγαλώνω και να γίνομαι ένας δημιουργικός άνθρωπος. Ο κόσμος δεν με γνωρίζει στα 40 μου χρόνια και δεν με γνωρίζει υγιή όπως είμαι τα τελευταία χρόνια. Ναι, ίσως δείχνω διαφορετική, αλλά ποιος δεν είναι διαφορετικός όταν μεγαλώνει;».
Ας μη γελιόμαστε. Ζούμε σε έναν κόσμο που περιστρέφεται μονότονα γύρω από τον άξονα της επιδερμικότητας. Ο αγώνας για αψεγάδιαστο φαίνεσθαι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση των στάνταρ που τίθενται, αναθεωρούνται κάθε τόσο και τελικά επιβάλλονται από τα νυστέρια των χειρουργών μοιάζει ανένδοτος. Το παραδοσιακό λίφτινγκ ή μια προσθετική επέμβαση στήθους φαντάζουν ξεπερασμένα, αν όχι παρωχημένα, μπρος σε νέες, επαναστατικές μεθόδους «αναβάθμισης» του εξωτερικού εαυτού που εκτείνονται από το Vampire ή το αναίμακτο Facelift μέχρι την αιδοιοπλαστική ή ακόμη και τη λεύκανση της περιπρωκτικής περιοχής. Τα συμπληρώματα διατροφής αυξάνονται και πληθύνονται γεωμετρικά, το κολλαγόνο και το υαλουρονικό οξύ υπερχειλίζουν νοητές κολυμβήθρες του Σιλωάμ που εξαγνίζουν τον ασεβή πόθο μιας επιθυμητής μα τόσο μακρινής και τελικά απόκοσμης αέναης νεότητας, ο πλαστικός χειρουργός είναι ο νέος εξομολόγος/πνευματικός καθοδηγητής/life coach. Τα updates στην εξωτερική εμφάνιση φλερτάρουν με το άπειρο, ξεπερνώντας σε επινοητικότητα και πλήθος ακόμη και τις αναβαθμίσεις λογισμικού σε συσκευές των τεχνολογικών κολοσσών που διαφαντεύουν την τύχη του ψηφιοποιημένου πλανήτη.
Εναρμονισμένη με την ηλικία της, η Τζούλια Ρόμπερτς αρνείται το λίφτινγκ, σε αντίθεση με τη Ρενέ Ζελβέγκερ η οποία, όταν εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί των βραβείων Elle τον περασμένο Οκτώβριο, προκάλεσε με το νέο πρόσωπό της συναισθή ματα που εκτείνονταν σε μια ευρύτατη γκάμα: από την έκπληξη ως τη θυμηδία
Αδιαφιλονίκητη θεραπαινίδα της εξωτερικής εμφάνισης που επινοήθηκε πάνω από ένα χειρουργικό κρεβάτι στο μέτρο του νυστεριού και των επιθεμάτων, η Κιμ Καρντάσιαν φιγουράρει φαρδιά, μα κυρίως πλατιά στα εξώφυλλα των περιοδικών. Οχι μόνο για να επιδείξει την τέλεια (;) ομορφιά της, να προβοκάρει με τη γύμνια της ή απλώς για να προσθέσει μερικά ακόμη εκατομμύρια δολάρια στον τραπεζικό λογαριασμό της, που μπορεί να βρίθει από μηδενικά αλλά χωλαίνει έμμονα στο πεδίο «επαγγελματική ιδιότητα», μα για να εξελιχθεί σε στρεβλό τελικά πρότυπο για εκατομμύρια γυναίκες, καθώς και σε άπιαστη φαντασίωση κάθε αρσενικού (ανεξαρτήτως σεξουαλικού αυτοπροσδιορισμού) που διαθέτει έστω και μερικά δράμια τεστοστερόνης στο αίμα του. Η εποχή που κάποτε περιγραφόταν με χοντροκομμένο τρόπο από ελληνικές σειρές με ηρωίδες γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης που ζητούσαν από τον γιατρό τους (και το πορτοφόλι του ανδρός τους) τη μύτη της τάδε, τα ζυγωματικά της δείνα, το στήθος της μιας ή τους γλουτούς της άλλης έφτασε.
Κατά τραγική ειρωνεία, την ώρα που η Θέρμαν κοιτούσε τα φλας και τις κάμερες πιο αμήχανη κι από νεογέννητο στην πρώτη βόλτα του στον έξω κόσμο, η Ελεν Μίρεν, υπόδειγμα γυναίκας συμφιλιωμένης με τη νομοτέλεια του χρόνου, έπεφτε και ξανασηκωνόταν με χάρη και στυλ στο κόκκινο χαλί της Μπερλινάλε. Φυσική, απροσποίητη και ανεπιτήδευτη. Δεν είναι ότι η 70χρονη Βρετανή ηθοποιός δεν έχει ενδώσει σε κούρες ομορφιάς ή αντιγηραντικά μαντζούνια, είναι ότι το έχει κάνει με έναν πολύ πιο ήπιο, φιλικό, ανθρώπινο τρόπο προς τον ίδιο τον εαυτό της. Χωρίς ποτέ να μπει στην ατέρμονη και ατελέσφορη τελικά διελκυστίνδα με τον πανδαμάτορα χρόνο. Επένδυσε στον εαυτό της και στην καριέρα της, δεν τον εξανάγκασε να ζήσει μια ξαναζεσταμένη νιότη. Εναρμονισμένοι με την ηλικία της, οι ρόλοι που ερμηνεύει (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) επιβεβαιώνουν απλώς πως ό,τι δίνεις παίρνεις. Ανάλογα παραδείγματα γυναικών ηθοποιών/σταρ λαμπερών -ως είθισται να λέγεται- αλλά εκ των έσω είναι η αισίως 55χρονη Τζούλιαν Μουρ, η οποία παρεμπιπτόντως κατά πάσα πιθανότητα θα τιμηθεί φέτος με το Οσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για τη σπαρακτική ερμηνεία της στην ταινία «Still Alice», αλλά και η 48χρονη Τζούλια Ρόμπερτς που πιθανότατα μάλλον ξοδεύει περισσότερο χρόνο για να βρει/εμπνευστεί/επεξεργαστεί τον επόμενο ρόλο της παρά για να προβληματιστεί αν θα ενσαρκώσει το πειραματόζωο της επόμενης ανερχόμενης μεθόδου αντιγήρανσης. Εκαστος εφ’ ω ετάχθη.
