Ναυτιλιακές μπίζνες, ποδόσφαιρο και βιολογικά προϊόντα είναι το τρίπτυχο των δραστηριοτήτων του Γιάννη Καϋμενάκη που βρέθηκε πριν λίγες μέρες στο προσκήνιο λόγω της απαγωγής της 27χρονης ανηψιάς του. Το όνομα του κραταιού εφοπλιστή που ζει μόνιμα στο Ντουμπάι, έγινε για πρώτη φορά ευρύτερα γνωστό το 2003, όταν απέκτησε με τον στενό φίλο και συνεργάτη του Δημήτρη Μπάκο τον Αστέρα Τρίπολης μετατρέποντας την Αρκαδική ομάδα στο καμάρι της Πελοποννήσου. Με έναν εντυπωσιακό στόλο δεξαμενόπλοιων, μια τεράστια φάρμα ζώων και καταστήματα βιολογικών προϊόντων στην κατοχή του, ο Γιάννης Καϋμενάκης είναι ένας εύρωστος οικονομικά επιχειρηματίας, στοιχείο που κάθε άλλο παρά διέφυγε της προσοχής των απαγωγέων της ανηψιάς του –και έφερε αναγκαστικά τον εφοπλιστή στον αφρό της δημοσιότητας που τόσο αντιπαθεί
Οι συνεντεύξεις, οι δηλώσεις και η προσωπική προβολή δεν έχουν καμία θέση στην κοσμοθεωρία του Γιάννη Καϋμενάκη. Από το 2003 που το όνομά του έγινε γνωστό εκτός των εφοπλιστικών κύκλων λόγω της απόκτησης του «Αστέρα Τρίπολης», το δημοσιογραφικό «σκάλισμα» των βιογραφικών του στοιχείων και τα επίμονα αιτήματα για συνεντεύξεις στον μυστηριώδη πρόεδρο-εφοπλιστή που ήρθε σχεδόν ουρανοκατέβατος από το Ντουμπάι έβρισκαν «πόρτα» στη σθεναρή του αντίσταση σε κάθε είδους προβολή. «Η ομάδα έχει πρόεδρο, προπονητές και παίκτες. Σε αυτούς να μιλήσετε» ήταν η μόνιμη φράση-επωδός σε όσους δημοσιογράφους ενοχλούσαν τον κινητό του τηλέφωνο. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, οπότε και ενεπλάκη στις ναυτιλιακές μπίζνες, ο πρώην καπετάνιος μαζί με τον στενό του φίλο και συνεργάτη σε όλες τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, Δημήτρη Μπάκο, -α’ μηχανικός τότε στα πλοία όπου συνέπεσαν να μπαρκάρουν μαζί- διέγραψε μια εντυπωσιακή πορεία που ξεκίνησε από την Λευκάδα, πέρασε από τις θάλασσες του κόσμου, έπιασε λιμάνι στη Φουτζέιρα του Ντουμπάι και άπλωσε δίχτυα από την ορεινή Αρκαδία μέχρι την Ανω Γλυφάδα. Ενας δαιμόνιος νησιώτης που ένωσε τις δυνάμεις του με έναν πανέξυπνο βουνίσιο και κατέληξαν αμφότεροι στην επαγγελματική απογείωση.
Ο Γιάννης Καυμενάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κάλαμο, ένα μικρό νησί με πλούσια ιστορία που βρίσκεται δίπλα στη Λευκάδα και απέναντι από την Αιτωλοακαρνανία. Με φόντο το απέραντο γαλάζιο, οι ιστορίες των ναυτικών που άκουγε μικρός, οι θρύλοι και τα σκοτεινά μυστήρια της θάλασσας προδιέγραψαν την πορεία του και πριν καν πάει στο γυμνάσιο είχε ήδη αποφασίσει τι θα κάνει στη ζωή του. Η θάλασσα ήταν ο δρόμος της καρδιάς του, εκεί που κάποια χρόνια αργότερα θα έπλεε ο δικός του στόλος δεξαμενόπλοιων.
Από τον Κάλαμο στο Ντουμπάι, μια θάλασσα δρόμος
Οι κάτοικοι του Κάλαμου, αν και το νησί τους έχει πολλά βοσκοτόπια και παράγει πολλά προϊόντα, όπως λάδι, κρασί και σιτάρι, δεν ασχολούνται μόνο με τις αγροτικές εργασίες. Οι επαγγελματικές προοπτικές της θάλασσας με τους ανοιχτούς ορίζοντες τους έκαναν καραβοκύρηδες -παρακινούμενοι από το εμπορικό τους δαιμόνιο για να μεταφέρουν οι ίδιοι τα προϊόντα τους σε άλλους τόπους και να τα πουλάνε. Από την εποχή που τα Επτάνησα προσαρτήστηκαν στην Ελλάδα, το 1863, ως δώρο από τη βασίλισσα Βικτωρία προς τον νέο μονάρχη της χώρας, Δανό πρίγκιπα Γεώργιο Α’, μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Κάλαμος διέθετε μεγάλο στόλο εμπορικών πλοίων που έκαναν μπάρκα στη Μαύρη Θάλασσα.
Ο Γιάννης Καϋμενάκης αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του καπετάνιου που στα μάτια του φάνταζε μαγικό και γεμάτο ευκαιρίες. Σε ένα από τα ταξίδια του συνάντησε τον Δημήτρη Μπάκο, Α’ μηχανικό, με καταγωγή από το ορεινό χωριό Κολλίνες της Αρκαδίας. Ετσι ο νησιώτης με τον βουνίσιο έσμιξαν και το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσουν μια ναυτιλιακή αυτοκρατορία.
Στα τέλη της δεκαετίας του '80, πάνω στα επαγγελματικά τους ντουζένια δηλαδή κι έχοντας ήδη διανύσει χιλιάδες ναυτικά μίλια, αποφάσισαν να αφήσουν τα μπάρκα και να ασχοληθούν με τη ναυτιλία επιχειρηματικά. Ξεμπάρκαραν στο λιμάνι της Φουτζέιρα, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και με τις γνωριμίες που είχαν φροντίσει να κάνουν κατάφεραν να υπογράψουν το πρώτο τους συμβόλαιο για μεταφορά καυσίμων. Βρίσκονταν στην καρδιά της παγκόσμιας πετρελαϊκής βιομηχανίας και η ευκαιρία φάνταζε μοναδική. Το κινεζικό ρητό «Κάθε μεγάλη πορεία ξεκινά με ένα μόνο βήμα» είναι το δικό τους μότο στην κοινή επαγγελματική τους πορεία. Το Ντουμπάι έγινε η δεύτερη «ιδιαίτερη πατρίδα τους». Μια επιλογή που δεν έγινε τυχαία. Στα παράλια του Περσικού Κόλπου, είναι το μεγαλύτερο εμπορικό, οικονομικό και τουριστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής και έχει δύο λιμάνια. Ενα διεθνές ναυτιλιακό κέντρο το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει προσελκύσει πολλούς Ελληνες πλοιοκτήτες που έχουν ανοίξει γραφεία εκεί.
Σε απόσταση μιας ώρας μακριά από το κέντρο του εμιράτου, στο λιμάνι της Φουτζέιρα, βρίσκεται η έδρα της εταιρείας τους Akron Trade & Transport που δραστηριοποιείται στον τομέα της μεταφοράς ναυτιλιακών καυσίμων - ιδιαίτερα σε Κίνα και Ινδία, χώρες που αποτελούν τις μεγάλες κινητήριες δυνάμεις της παγκόσμιας ναυτιλίας και κατ’ επέκταση του παγκόσμιου εμπορίου. H εταιρεία διαχειρίζεται στόλο που αποτελείται από 25 εφοδιαστικά δεξαμενόπλοια διπλού τοιχώματος, μικρής χωρητικότητας, τα λεγόμενα bunker vessels, ενώ πριν από τέσσερα χρόνια ολοκλήρωσε ναυπηγικό πρόγραμμα που περιελάμβανε την κατασκευή 12 πλοίων με option για άλλα τέσσερα.
Ο Γιάννης Καϋμενάκης φέρεται να έχει συμφέροντα στη ναυτιλιακή Altomare με έδρα τον Πειραιά, η οποία έχει στόλο που αποτελείται από 10 δεξαμενόπλοια μεγάλης χωρητικότητας για μεταφορές πετρελαίου και όχι για τροφοδοσίες. Ενα από αυτά είναι VLCC και πρόκειται για τον τύπο δεξαμενόπλοιων με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα άνω των 300.000 τόνων. Μαζί με τον συνεταίρο του Δημήτρη Μπάκο έχουν προχωρήσει και σε δεκάδες επενδύσεις εκτός ναυτιλίας, σε τομείς όπως ο τουρισμός και η αιολική ενέργεια, πολλές από τις οποίες λέγεται ότι βρίσκονται και εντός των ελληνικών συνόρων.
Ο Αστέρας και η φάρμα με τις στρουθοκάμηλους
Από τη μία η σαγηνευτική θάλασσα, από την άλλη το ποδοσφαιρικό πάθος: οι δύο σειρήνες-σταθμοί στη ζωή του άοκνου εφοπλιστή. Την πρώτη χρονιά που ο Αστέρας Τρίπολης αγωνίστηκε στη Σούπερ Λίγκα, ανεβαίνοντας μέσα σε τέσσερα χρόνια τέσσερις κατηγορίες, είχε δηλώσει: «Αλλοι έχουν πάθος με τις γυναίκες και άλλοι με απαγορευμένες ουσίες. Εγώ έχω με τον Αστέρα». Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι το πρώτο ποδοσφαιρικό σκίρτημα έγινε όταν ο Ελληνας εφοπλιστής παρακολούθησε συμπτωματικά ένα φιλικό παιχνίδι του Αστέρα Τρίπολης κόντρα στον Παναρκαδικό και αποχώρησε από το γήπεδο με μια ιδέα στο μυαλό, «την οποία», όπως λέει, «εκμυστηρεύτηκα στον Δημήτρη Μπάκο που είναι Αρκάς»: Μαζί επένδυσαν κεφάλαια από τη ναυτιλία στην ομάδα και στην ανακατασκευή του γηπέδου «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» που αποτελεί κόσμημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
«Πήραν ένα γήπεδο με πεπαλαιωμένες εγκαταστάσεις και έφτιαξαν ένα στάδιο υπερσύγχρονων προδιαγραφών, ρίχνοντας λεφτά με τη σέσουλα», λένε χαρακτηριστικά κάτοικοι της περιοχής. Το παλάτι του Αστέρα περιλαμβάνει υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις που προσφέρουν όλα όσα χρειάζονται για να αθλούνται και να προπονούνται οι παίκτες μιας μεγάλης ομάδας, όπως βοηθητικά γήπεδα, μονάδες φυσικοθεραπείας, υδρομασάζ, σάουνα, τζακούζι κ.λπ. Η ομάδα του Αστέρα έγινε το καμάρι του Μοριά και η αφορμή για τον εφοπλιστή και τον συνεργάτη του να δένουν ακόμα πιο γερά τους δεσμούς τους με την πατρίδα. Δεσμοί επιχειρηματικοί και ποδοσφαιρικοί που αμφότεροι ως μόνιμοι κάτοικοι Ντουμπάι φροντίζουν να συντηρούν όλα αυτά τα χρόνια ως συναισθηματικές γέφυρες με τον τόπο που τους γέννησε εμμένοντας σταθερά στη διατήρηση χαμηλού προφίλ μακριά από δημόσιες δηλώσεις και κοσμικότητες όπως αντίστοιχα και οι δύο προστατεύουν την προσωπική τους ζωή, δις παντρεμένοι -ο Γιάννης Καϋμενάκης έχει δύο γιους και μια κόρη. Πρόσφατα οι δύο πλοιοκτήτες εγκαινίασαν και κατάστημα με βιολογικά προϊόντα στην Ανω Γλυφάδα, τα οποία προέρχονται αποκλειστικά από τη φάρμα 25.000 στρεμμάτων -όση περίπου η έκταση που φέρεται να αγόρασε ο εμίρης του Κατάρ στη Ζάκυνθο- που διαθέτουν στην ορεινή Αρκαδία, 47 χιλιόμετρα νότια της Τρίπολης, δηλαδή σχεδόν στα σύνορα με τον νομό Λακωνίας. Εκεί ζουν αγριογούρουνα, άλογα, πρόβατα, πάπιες μέχρι και στρουθοκάμηλοι ενώ τροφοδοτούν με βιολογικό κρέας και τυροκομικά προϊόντα τα δύο μαγαζιά που έχουν οι δύο συνέταιροι σε Τρίπολη και Γλυφάδα. Επιχειρήσεις ανθηρές -με τα όποια συνήθη προβλήματα των καθημερινών συναλλαγών- που ενίοτε τυγχάνει να μπαίνουν στο στόχαστρο αδίστακτων καιροσκόπων προκαλώντας φουρτούνες στις ρότες γερών σκαριών με απρόσμενες εξελίξεις έστω κι αν στο στο τιμόνι τους βρίσκονται επιδέξιοι καπετάνιοι όπως ο Γιάννης Καϋμενάκης.
