Ιόνιαν-Ηλία Καντέσα: Ο νέος, επίδοξος «Λεωνίδας Καβάκος» που εκθειάζουν τα διεθνή ΜΜΕ
Ο γεννημένος στην Αθήνα από μετανάστες γονείς βιολιστής έχει αποσπάσει διεθνή βραβεία και διακρίσεις - Μιλάει στο Πρώτο Θέμα λίγο πριν την εμφάνισή του στο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής του Μολύβου
Τίνα Μανδηλαρά
Αναζητώντας τα ονόματα των σολίστ που αυτή τη στιγμή συζητιούνται όσο κανένα στο εξωτερικό, έχουμε την ευχάριστη έκπληξη να ανακαλύπτουμε το όνομα του διεθνούς πλέον φήμης βιολιστή Ιόνιαν-Ηλίας Καντέσα, παιδί μεταναστών που γεννήθηκε στην Αθήνα. Το βιογραφικό του, οι κριτικές, οι εμφανίσεις και οι ηχογραφήσεις του μιλούν από μόνα τους: πρόσφατα έχει εμφανιστεί ως σολίστ με την Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας του Μονάχου, τη φιλαρμονική του Λύμπεκ, τη Νέα Φιλαρμόνια της Φρανκφούρτης, τη Φιλαρμονική του Μπαντ Ράιχενχαλ, την Ορχήστρα της Ελληνικής ραδιοφωνίας, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης-και είναι ατελείωτη, όντως, η λίστα με τις εμφανίσεις του.
Οι διεθνείς κριτικές μιλούν για ένα πραγματικό φαινόμενο και για έναν νέο Καβάκο ενώ παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει αποσπάσει βραβεία όπως «Πρωτοεμφανιζόμενου/νέου καλλιτέχνη της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και μουσικών κριτικών, κάτι που όπως δηλώνει ο ίδιος μιλώντας στο «Πρώτο Θέμα», λίγο πριν την πολυαναμενόμενη εμφάνιση του στο διεθνές φεστιβάλ μουσικής του Μολύβου «σίγουρα είναι ένα σημαντικό και ωραίο κίνητρο να αναγνωριστεί κανείς για τη σκληρή δουλειά του, αλλά το σημαντικό είναι ότι η αγάπη και το πάθος για το επάγγελμά μας πρέπει να έρχονται κατευθείαν από τη μουσική!».
Και η μουσική ήταν και είναι για τον Ιόνιαν Ηλία Καντέσα η ζωή του: απόδειξη η εντυπωσιακή του πορεία αφού παρότι δεν έχει ακόμα κλείσει τα τριάντα-γεννηθείς το 1992!-έχει προλάβει να συνεργαστεί με κορυφαίες ορχήστρες και να εμφανιστεί σε θέατρα που άλλοι δεν τολμούν καν να ονειρευτούν. Για αυτό και αναρωτιόμαστε ποια θα ήταν τα σχήματα με τα οποία θα ήθελε να συνεργαστεί και δεν έχει προλάβει ή δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα: «Με οποιοδήποτε σχήμα και μαέστρο, διάσημο ή μη που πραγματικά ενδιαφέρεται για τη μουσική και τις ρητορικές και αρμονικές λειτουργίες της».
Επίσης τον ρωτάμε πόσο εύκολο είναι για έναν νέο άνθρωπο να ακολουθεί το όνειρό του στην Ελλάδα και μάλιστα σε δύσκολες συνθήκες και μας απαντά ότι η κρίση ειδικά όσον αφορά την κλασική μουσική είχε ξεκινήσει πολύ πριν γίνει επίσημα αντιληπτή η κρίση. «Από τη μια πλευρά η κρίση με ωθεί να δουλεύω σκληρότερα για να αποδεικνύω διαρκώς στον υπόλοιπό κόσμο ότι η εκλεπτυσμένη, βαθιά και απαιτητική μουσική υπάρχει και στην Ελλάδα ενώ από την άλλη με θυμώνει που το πραγματικό ταλέντο και η σκληρή δουλειά δεν αναγνωρίζονται πάντοτε στη χώρα. Πάρτε, για παράδειγμα τον Νίκο Σκαλκώτα...όλοι μας ξέρουμε πόσο σκληρή ζωή πέρασε στην Ελλάδα». Και όντως έτσι ήταν-και ο ίδιος ο Καντέσα που έχει διαπρέψει παίζοντας το διάσημο κονσέρτο για βιολί του Σκαλκώτα το ξέρει καλά. Έχοντας, επομένως, διακριθεί στην εξαιρετική δύσκολη αποστολή τού να τα «βάζεις» με τη δωδεκαφθογγική μουσική του Σκαλκώτα, γνωρίζει τι σημαίνει πραγματική αλλά και συμβολική δυσκολία. Δεν μπορούμε, επομένως, να μην τον ρωτήσουμε ποια ήταν η πιο δύσκολη αποστολή που είχε αντιμετωπίσει ως τώρα από πλευράς προγράμματος: «Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για μια συγκεκριμένη πρόκληση ή αν τίθεται θέμα επιλογής. Ένας μουσικός πρέπει να αισθάνεται συνεχώς ότι αμφισβητείται και να εργάζεται με πάθος, ειλικρίνεια και υπομονή ανεξαρτήτως του κομματιού. Σαφώς η μουσική του Σκαλκώτα πρέπει να ερμηνευθεί με αλάνθαστη μουσική σαφήνεια εκφράζοντας πάντα τη γλώσσα που επιχειρεί να εκφράσει συνθέτης συνδυάζοντας παράλληλα έντονες ρυθμικές παρορμήσεις».
Τα λέει, όντως, πολύ ωραία αφού ως καλλιτέχνης διαθέτει την ικανότητα τού να εναρμονίζεται με το κομμάτι που που του ανατίθεται και να μην μπαίνει στη λογική της «πολυτέλειας» της επιλογής: «Ο καθένας οφείλει να βρίσκει τρόπους να ταυτιστεί με το κομμάτι που ερμηνεύει ανεξάρτητα από τις επιλογές και τη γνώση που μπορεί να έχει σχετικά με αυτό. Είναι κατά κάποιο τρόπο σαν να είσαι ηθοποιός»-και ίσως να έχει δίκιο αφού, εν προκειμένω, μιλάμε για περφόρμανς! Ωστόσο δεν εμφανίζεται μόνο σε μεγάλες αίθουσες ή σε ξεχωριστά φεστιβάλ όπως αυτό του Μολύβου αλλά λόγω παραπάνω ευαισθησίας φροντίζει να κάνει και εμφανίσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς: πρόσφατα, μάλιστα, τον είδαμε να εμφανίζεται σε κεντρικό πεζοδρόμιο στο κέντρο της Αθήνας για τις ανάγκες του περιοδικού «Σχεδία». Γι αυτό και το πιστεύει ακράδαντα ότι είναι αποστολή ενός μουσικού να βοηθάει εμπράκτως με το έργο του το κοινωνικό σύνολο. «Απολύτως» είναι η κατηγορηματική απάντησή του. «Η μουσική δεν είναι απλώς μια μεμονωμένη μορφή τέχνης, είναι ένας τρόπος ζωής. Και στη ζωή πρέπει να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι μια από τις μεγαλύτερες ιδιότητες είναι η ενσυναίσθηση, κάτι, δυστυχώς, ολοένα και πιο σπάνιο..».
Όσο για τα πρότυπά του εννοείται ότι είναι ο Λεωνίδας Καβάκος όπως και ο Jascha Heifetz αν και πρώτο του ουσιαστικό πρότυπο ήταν ο πατέρας του «ο οποίος είναι ένας εξαιρετικός και παθιασμένος δάσκαλος». Μεγαλώνοντας ομολογεί ότι λάτρεψε τον Gidon Kremer, τον Vladimir Horowitz, τον Chelibidache και τη Μαρία Κάλλας. Σημερινός του μουσικός ήρωας; Ο Steven Isserlis και ο Andras Schiff». Καθώς σε λίγες μέρες θα έχουμε την χαρά να δούμε τον Καντέσα από κοντά στο όμορφο νησί της Λέσβου σε μια μοναδική εμφάνιση με τη βιολονετσίστρια Βάστι Χάντερ μας υπόσχεται ότι θα ακούσουμε «καλή και ειλικρινή μουσική δωματίου από πολλές διαφορετικές εποχές»-αν και δυστυχώς χωρίς πραγματικό κοινό-λόγω κορονοιου». Ανεκπλήρωτο του όνειρο; Να ερμηνεύσει όλες τις σονάτες για πιάνο και βιολί του Μότσαρτ με τον Andreas Schiff
Ο Ιόνιαν Ηλία-Καντέσα και η βιολονετσίστρια Βάστι Χάντερ θα εμφανιστούν μαζί σε ένα ξεχωριστό πρόγραμμα στις 17 & 18 Αυγούστου στον γραφικό Μόλυβο της Λέσβου στα πλαίσια των «Μουσικών Στιγμών» και του Διεθνούς Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου. Περισσότερες πληροφορίες στο www.Molyvosfestival.com
Με τις σελίδες διαδικτυακού στοιχηματισμού να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, είναι σημαντικό να επιλέγουμε πλατφόρμες με εμπειρία στον χώρο, που έχουν αποδείξει την αξιοπιστία τους, έχοντας μια μεγάλη πορεία στη βιομηχανία του iGaming.
