Οι 162 χορευτικές συναντήσεις της Άριας!

Η Άρια Μπουμπάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κρήτη.

Σπούδασε χορό ¬–εντός Ελλάδος– στην Κρατική Σχολή Χορού, στην σχολή «Ραλλού Μάνου» και Χρηματοοικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Η αγάπη της για τον χορό την ώθησε εκτός των ελληνικών συνόρων όπου μετά με την συνεργασία της με την ομάδα χορού «Λάθος Κίνηση» και τον Κωνσταντίνο Μίχο, την ομάδα χορού «Creo» και την Πωλίνα Κρεμαστά και τον Κώστα Τσιούκα, έφυγε για σπουδές στη Γαλλία.

Εκεί, φοίτησε επί δυο χρόνια στο χορογραφικό-μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ex.e.r.ce στο Κέντρο Χορογραφίας του Μονπελιέ, ως υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση. Αυτό ήταν μια αφορμή να γνωρίσει και να διδαχτεί από σπουδαίους ανθρώπους της τέχνης όπως η Simone Forti, Deborah Hay, Mathilde Monnier, Valerie Castan, Antonia Baehr, La Ribot και σιγά σιγά άρχισε να δημιουργεί τα προσωπικά της έργα.
Παρουσίασε χορογραφίες της σε διάφορα φεστιβάλ και χορογραφικά κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Αθηνών, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Centre choregraphique national de Montpellier, CND Paris, Montpellier Danse Festival, Cité Internationale des Arts του Παρισιού, Uzès Dance Festival και συμμετείχε ως περφόρμερ σε έργα άλλων δημιουργών.
Ως freelancer artist, τώρα διδάσκει σύγχρονο χορό, αυτοσχεδιασμό και χορογραφία σε διάφορα στούντιο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ συνεχίζει τη χορογραφική της έρευνα και δημιουργία πρότζεκτ. Με πυρήνα ενδιαφέροντός της τη σύνδεση της τέχνης του χορού με το περιβάλλον –φυσικό, αστικό, πολιτικό και κοινωνικό– και τη διεύρυνση του «χορευτικού» κοινού, αναπτύσσει διαφορετικές στρατηγικές και συνθήκες με κέντρο το σώμα και την κίνηση.

Το διήμερο 9 και 10 Ιουνίου, η Άρια Μπουμπάκη παρουσιάζει στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών την παράσταση «162 dance meetings», στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Δάσους που διοργανώνει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Η ιστορία έχει ως εξής: Η χορογράφος επιστρέφοντας από την Γαλλία στην Ελλάδα, έχοντας ως προσωπική ανάγκη να ¨συνδεθεί¨ ξανά με την ιδιοσυγκρασία της Αθήνας και με την επιθυμία δημιουργίας ενός ακόμη κομματιού του προσωπικού της καλλιτεχνικού χάρτη, –εκείνου που υπογραμμίζει την αξία γέννησης ενός έργου από την κοινωνία που το περιβάλλει– πραγματοποίησε 162 προσωπικές, χορευτικές συναντήσεις με 81 κατοίκους της Αθήνας ηλικίας από 4 έως 82 ετών και προερχόμενους από εντελώς διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε η συνθήκη των Dance Meetings. Μιας παράστασης– προσωπικής καταγραφής όλου αυτού του σωματικού, χορευτικού ανταμώματος, των 81 σωμάτων των 162 συναντήσεων.
Όπως εξηγεί η ίδια «Το μεγαλύτερο βάρος ήθελα να δοθεί στη διαδικασία δημιουργίας και στη συμμετοχή όσο περισσότερων ανθρώπων γινόταν. Το έβλεπα σαν μια ευκαιρία να γνωρίσουν ‘από μέσα‘ μια χορευτική, δημιουργική πορεία, να αναγνωρίσουν στο τελικό έργο ένα δικό τους κομμάτι και να συνδεθούν ευκολότερα με ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό σκηνικό.
Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης παράστασης ανοίγω ένα παράθυρο στο παρελθόν, στις στιγμές των meetings, στις στιγμές που μοιράστηκα και χόρεψα με τόσο διαφορετικούς ανθρώπους μέσα σε ένα παλιό γκαράζ που είχε γίνει πια σπίτι μας! Δημιουργώ ένα τοπίο αναμνήσεων, αλλά ταυτόχρονα διηγούμαι βιώματα, σκέψεις, ερωτήσεις και συμπεράσματα που γεννήθηκαν μέσω αυτής της διαδικασίας..».