Χρ. Ι. Στεφανάδης

Αφορμή τα πιθανά ενεργειακά κοιτάσματα κάτω από τον βυθό της θάλασσας. Αλλά με αυτή την αφορμή, εκδηλώνεται ένας άκρατος εθνικισμός από τους κυβερνώντες την εχθρική γειτονική χώρα. Ένας εθνικισμός που προβάλλει ως αιχμή, την λεγόμενη “γαλάζια πατρίδα” τους. Αναφέρονται σε μια γεωγραφική περιοχή, που κάποτε, περιστασιακά, υπήρξε υπό Οθωμανική κατοχή. Δηλαδή οι Τούρκοι, αφετηρία της ιστορίας θεωρούν την εποχή που ήλθαν, εκτοπισμένοι από τους Κινέζους, στην Μικρά Ασία και ήταν το έτος 700 μ.Χ. ! Και μιλάνε για μια περιοχή που επί χιλιάδες χρόνια πριν ήταν Ελληνική. Με αυτή την λογική, η Ελληνική “γαλάζια και κάθε χρώματος πατρίδα”, περιλαμβάνει την μισή υδρόγειο, δηλαδή όλες τις κτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου!....

Αλλά ο εθνικισμός ιστορικά, δεν υπάγεται σε κανόνες λογικής. Γιατί ο πυρήνας του εθνικισμού είναι, όχι η αγάπη για την πατρίδα κάποιου , αλλά το μίσος για τους άλλους λαούς.

…Σε αυτή την γραμμή, οι Τούρκοι αξιωματούχοι , φραστικά απειλούν ολοένα και πιο προκλητικά την χώρα μας με πόλεμο. Αμφισβητούν την ελληνικότητα των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και παράλληλα παραβιάζουν διαρκώς την Ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Δηλαδή, οι Τούρκοι και ειδικά ο Τούρκος πρόεδρος, λειτουργώντας με όρους και πρακτικές που έρχονται από πολύ παλαιότερα, τότε που δεν υπήρχαν διεθνείς οργανισμοί και διεθνείς συνθήκες ,αλλά που το δίκαιο του ισχυρού απροκάλυπτα καθόριζε τα σύνορα των κρατών, θυμίζει τον μυθικό Πυγμαλίωνα.

Ο Πυγμαλίωνας κατά την μυθολογία , ήταν βασιλιάς της Κύπρου. Παράλληλα ήταν και γλύπτης. Ο Πυγμαλίωνας κάποτε έφτιαξε από ελεφαντόδοντο μια πολύ όμορφη, τέλεια, γυναίκα, που στη συνέχεια ερωτεύτηκε (…η “γαλάζια πατρίδα” του Τούρκου προέδρου και των ισλαμιστών που κατέχουν την εξουσία στην γειτονική χώρα).

Η αγάπη και η λατρεία του Πυγμαλίωνα για το δημιούργημά του ήταν τόσο μεγάλη, που του συμπεριφερόταν σαν να ήταν ζωντανή γυναίκα. Βλέποντας η θεά Αφροδίτη το πάθος του για το άψυχο άγαλμα , τον λυπήθηκε και μεταμόρφωσε το έργο τέχνης του Πυγμαλίωνα σε ζωντανή γυναίκα, που ο Πυγμαλίωνας την παντρεύτηκε και μάλιστα έκαναν μία κόρη, την Πάφο… ….Στον σημερινό όμως κόσμο, μεταμορφώσεις αψύχων αντικειμένων σε ζωντανά, παρά τις προόδους της επιστήμης, ακόμα τουλάχιστον δεν γίνονται. Αλλά και εάν υπήρχε αυτή η περίπτωση, δεν πρέπει οι επικίνδυνοι γείτονες να ξεχνούν, ότι η θεά Αφροδίτη που το επέτυχε , ήταν Ελληνίδα!!!

Το σύνδρομο όμως του Πυγμαλίωνα, που φαίνεται να κατέχει την Τουρκική ηγεσία, συναντάται κατά την ιστορική διαδρομή σε διάφορες περιόδους, από διάφορες κυβερνήσεις και ηγέτες που προσπάθησαν να επιβάλουν πρότυπα κατά την επιθυμία τους.
Διάφορες ιδεολογίες που κατά καιρούς μορφοποιήθηκαν σε τρόπους διακυβέρνησης , χαρακτηρίσθηκαν από το σύνδρομο του Πυγμαλίωνα:
Η Μαρξιστική θεωρία, με την πολιτική της έκφραση, οραματίσθηκε τον ιδανικό άνθρωπο και την ιδανική κοινωνία, και προσπάθησε να την διαμορφώσει και να την επιβάλει. Αλλά εκ του αποτελέσματος απέτυχε, γιατί η εφαρμογή προσέκρουσε στην ανθρώπινη φύση. Δηλαδή τα βασικά ανθρώπινα ένστικτα, όπως η επιθετικότητα .

Η φασιστική στρέβλωση διαφόρων φιλοσοφικών απόψεων, που προσπάθησε κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, να “ευνουχίσει” πλήρως την ανθρώπινη βούληση με βία και αίμα, απέτυχε παταγωδώς ως σύστημα διακυβέρνησης , για τους ίδιους λόγους.
Η σύγχρονη Ισλαμική άποψη και η προσπάθεια του λεγόμενου Ισλαμικού κράτους να μετασχηματίσει βίαια, με αποτρόπαιες πράξεις που έρχονται από τον σκοτεινό μεσαίωνα, τα θεμέλια της κοινωνίας μας, απέτυχε.

…Η ιστορία διδάσκει, ότι απέναντι στο “σύνδρομο του Πυγμαλίωνα”, στο οποίο ουτοπικά βασίστηκε ο Κομουνισμός, ιδιαίτερα σκληρά βασίστηκε ο Φασισμός και τώρα στις ημέρες μας βασίζεται ο Τουρκικός ιμπεριαλισμός, στέκεται η Δημοκρατική Ελλάδα.

Η Ελλάδα , με ένα πολίτευμα που σέβεται, το απαράβατο μέχρι σήμερα, βιολογικό δεδομένο τις ιδιαιτερότητας του κάθε ανθρώπινου όντος.
Το πολίτευμα που δεν επιβάλλει με την βία πολιτικά και κοινωνικά πρότυπα , αλλά προσπαθεί μέσα από την παιδεία να διαμορφώσει ανθρώπινες συμπεριφορές συμβατές με αρμονική κοινωνική συμβίωση.

Το πολίτευμα που δεν τιμωρεί ιδέες αλλά μόνο αντικοινωνικές πράξεις και όχι εκδικητικά, αλλά με προσπάθεια κοινωνικής επανένταξης.
Το πολίτευμα που εγγυάται την ισότητα όλων απέναντι στους νόμους , τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες.

Το πολίτευμα που παραμένει, παρά τους όποιους κλυδωνισμούς και τις ατέλειες, η ελπίδα για την συνέχιση του πολιτισμού.
Αυτή η Δημοκρατία τελικά θα νικήσει και θα επιβληθεί στην σύγχρονη Τουρκική τρομοκρατία.

Και ο πατριωτισμός των Ελλήνων, θα υπερισχύσει του Τουρκικού εθνικισμού, που αποτελεί κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη.
Γιατί ο πλανήτης Γη δεν μπορεί να αντέξει τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Γιατί όπως είπε ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, “ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος, θα γίνει με ρόπαλα!...”

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας