Μετά την «εύκολη» προεδρική εκλογή ο δύσκολος ανασχηματισμός
Πάνος Λουκάκος

Πάνος Λουκάκος

Μετά την «εύκολη» προεδρική εκλογή ο δύσκολος ανασχηματισμός

Πόσο εύκολο είναι να πατάς σε δύο βάρκες και να μην πέσεις τελικά στο νερό; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο αργά ή γρήγορα θα κληθεί να απαντήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Πατούσε σε μία βάρκα προ ολίγων ημερών με την παρουσία και τον εξαιρετικό επικήδειο που εκφώνησε στην κηδεία του Κωνσταντίνου Σημίτη. Ηταν ο επικήδειος αυτός μία κατεξοχήν συμβολική πολιτική ομιλία που ικανοποιούσε κυρίως τα κεντρώα και κεντροδεξιά ακροατήρια - εντός και εκτός του κόμματός του.

Πατάει τώρα σε μία άλλη βάρκα με την άκομψη απομάκρυνση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου από την Προεδρία της Δημοκρατίας και την υπόδειξη του Κωνσταντίνου Τασούλα ως νέου Προέδρου. Είναι και αυτή μία κατεξοχήν συμβολική πολιτική πράξη, που αυτή τη φορά όμως ικανοποιεί τα δεξιά και τα ακροδεξιά ακροατήρια - εντός και εκτός του κόμματός του.

Σακελλαροπούλου

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν και πόσο αποδίδουν μακροπρόθεσμα αυτού του είδους οι ισορροπίες, που κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες πολιτικές ακροβασίες. Σε κάτι περισσότερο από δύο χρόνια θα γίνουν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές. Εκεί τα πράγματα δεν θα κριθούν από το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν θα επηρεάσει στο παραμικρό το αποτέλεσμα αν θα βρισκόταν στη θέση αυτή η κυρία Σακελλαροπούλου ή θα βρίσκεται ο κ. Τασούλας.

Αυτό όμως που θα επηρεάσει καθοριστικά το αποτέλεσμα θα είναι αν ο κ. Μητσοτάκης θα απευθυνθεί κυρίως στο κεντρώο και κεντροδεξιό κοινό ή στο δεξιό και ακροδεξιό. Διότι και τα δύο μαζί δεν γίνονται. Ηταν εύκολο να απευθυνθεί ο πρωθυπουργός στους πρώτους σε μια επικήδεια ομιλία, είναι εύκολο να απευθυνθεί στους δεύτερους με μία υπόδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Αλλά όταν απευθυνθεί την κρίσιμη στιγμή στους ψηφοφόρους τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εξίσου εύκολα. Διότι εκεί θα πρέπει με κάποιους να πάει και κάποιους να αφήσει. Οχι με συμβολισμούς. Αλλά με απτές πραγματικότητες.

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου υπήρξε μία εξαιρετική Πρόεδρος που αφήνει θετικό αποτύπωμα στον θεσμό. Ασφαλώς εξαιρετικός Πρόεδρος θα αποδειχτεί και ο Κωνσταντίνος Τασούλας - ευγενής, μετριοπαθής, δοκιμασμένος και επιτυχημένος πολιτικός σε όλες τις θέσεις στις οποίες κλήθηκε να υπηρετήσει. Ωστόσο η επιλογή της κυρίας Σακελλαροπούλου συμβόλιζε το άνοιγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη σε ευρύτερα μη κομματικά κοινά. Η επιλογή του κ. Τασούλα συμβολίζει την περιχαράκωση στην κομματική ορθοδοξία. Και το ερώτημα είναι πώς θα λειτουργήσουν πολιτικά και εκλογικά οι επιλογές αυτές, εκεί δηλαδή όπου κρίνονται όλοι και όλα.

Αναμφίβολα ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπος με δυσμενέστερες καταστάσεις αφότου εξελέγη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και δύο φορές πρωθυπουργός. Δεν είναι πλέον ο πανίσχυρος ηγέτης του κόμματος που με τις διαδοχικές εκλογικές νίκες, εκ των πραγμάτων, δεν άφηνε σε κανέναν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Εχει πίσω του το δυσμενές αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του περασμένου Ιουνίου, αλλά και όλων των δημοσκοπήσεων που ακολούθησαν, οι οποίες έδειξαν και συνεχίζουν να δείχνουν μία καθαρή μείωση των ποσοστών της Ν.Δ. κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες.

Εχει πίσω του τη μεγάλη άνοδο των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων, που αλιεύουν ψήφους στα θολά νερά της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς. Εχει πίσω του το ΠΑΣΟΚ με έντονα σημεία ανάκαμψης, που απευθύνεται πιο αξιόπιστα πλέον στο κεντρώο κοινό της Νέας Δημοκρατίας, το κοινό δηλαδή που προέρχεται από το εκσυγχρονιστικό ρεύμα του Κώστα Σημίτη. Και έχει πίσω του τη μεγάλη επίθεση που κατά κύματα και με διάφορους προσχηματικούς λόγους δέχεται τώρα από τους δύο πρώην αρχηγούς και πρωθυπουργούς της Ν.Δ., τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά, καθώς και τους εντός του κόμματος υποστηρικτές τους από τη βαθιά Εθνικολαϊκιστική Δεξιά.

Αυτές όλες τις δυσκολίες, που για πρώτη φορά αντιμετωπίζει στη θητεία του ως πρωθυπουργός, αλλά και πρόεδρος του κόμματος, επέλεξε να κάμψει τώρα ο κ. Μητσοτάκης με την απομάκρυνση της κυρίας Σακελλαροπούλου και την υπόδειξη του κ. Τασούλα. Αλλά αυτό ήταν μόνο το ζητούμενο από τους εσωκομματικούς αντιπάλους που τώρα βρίσκονται απέναντί του; Μόνο να φύγει η Σακελλαροπούλου ήταν αυτό που τους ενδιέφερε; Σε αυτό θα αρκεστούν;

Νομίζω ότι η αυτονόητη απάντηση είναι όχι. Και ότι με άλλους λόγους και με άλλα προσχήματα η εσωκομματική επίθεση κατά του πρωθυπουργού όχι μόνο θα συνεχιστεί, αλλά και θα ενταθεί. Διότι έχει ήδη ξεσπάσει υπόγεια σύγκρουση μέσα στη Νέα Δημοκρατία ανάμεσα στο κεντρώο και το δεξιό ρεύμα, ανάμεσα στον μεσαίο και τον βαθύ δεξιό χώρο. Τόσο σε επίπεδο Κοινοβουλευτικής Ομάδας όσο και σε επίπεδο κομματικού μηχανισμού και οργανωμένων οπαδών. Σαμαράς και Καραμανλής είναι απλώς οι ορατές κορυφές του παγόβουνου.

Κλείσιμο
Πίσω από την προεδρική εκλογή διαδραματίστηκε η πρώτη μεγάλη αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο μεγάλες ομάδες που συγκροτούν το πολυσυλλεκτικό κυβερνητικό κόμμα. Από τη μάχη αυτή νικητής βγήκε ο χώρος της Λαϊκής Δεξιάς αναγκάζοντας τον πρωθυπουργό σε έναν συμβιβασμό, σε μία υποχώρηση που προφανώς δεν επιθυμούσε. Αυτή είναι η πραγματικότης και όχι τα όσα προσχηματικά υποστήριξε ο κ. Μητσοτάκης για να δικαιολογήσει την απομάκρυνση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός άλλωστε είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο MEGA μόλις πριν από τρεις μήνες, στις αρχές του Οκτωβρίου 2024, πως «είναι σημαντικό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μπορεί να έχει υπερκομματικά χαρακτηριστικά... Δεν νομίζω ότι το πνεύμα του Συντάγματος είναι να επιλεγεί ένας Πρόεδρος ο οποίος να έχει αμιγώς κομματικά και όχι και θεσμικά χαρακτηριστικά». Προφανές είναι ότι η επιλογή του καθ’ όλα άξιου, ικανού αλλά αμιγώς κομματικού Κωνσταντίνου Τασούλα δεν έχει αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά.

Βεβαίως είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι με την επιλογή Τασούλα κλείνει ο κ. Μητσοτάκης τους λογαριασμούς και ξεμπερδεύει με την εντός και εκτός του κόμματός του Εθνικολαϊκιστική Δεξιά και Ακροδεξιά. Αντιθέτως, αυτοί οι λογαριασμοί ανοίγουν τώρα σε όλη τους την έκταση και όλο τους το βάθος, καθώς ο σημερινός συμβιβασμός Μητσοτάκη την ισχυροποιεί και την ενθαρρύνει να συνεχίσει πιο αποφασιστικά. Οι εσωκομματικές δυνάμεις που τώρα τον ανάγκασαν σε υποχώρηση σύντομα θα επιτεθούν εκ νέου, σφοδρότερα αυτή τη φορά, με επόμενο στόχο τον επικείμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό.

Εκσυγχρονιστικό Πασοκ

Εξέχοντες υπουργοί και υφυπουργοί αυτής της κυβέρνησης -Γεραπετρίτης, Πιερρακάκης, Χρυσοχοΐδης, Φλωρίδης, Μενδώνη, Λιβάνιος, Σκέρτσος, Τσακλόγλου, Θεμιστοκλέους, Κοντογιώργης, Χαραλαμπογιάννη, ίσως και άλλοι- προέρχονται από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Σημίτη. Μεγάλος είναι επίσης ο αριθμός των γενικών γραμματέων υπουργείων και των διοικητών οργανισμών και φορέων του Δημοσίου που επίσης δεν προέρχονται από τη Νέα Δημοκρατία. Αυτοί όλοι θα βρεθούν εν όψει του ανασχηματισμού, αλλά και της πορείας προς τις επόμενες εκλογές στο στόχαστρο της Λαϊκής Δεξιάς.

Ηδη πυκνώνουν στην Κ.Ο. και το κόμμα επιχειρήματα του τύπου «αυτοί δεν είναι δικοί μας, εμείς κερδίσαμε τις εκλογές, εμείς πρέπει να κυβερνούμε, εμείς πρέπει να γίνουμε υπουργοί για να μπορέσουμε να επανεκλεγούμε, να μην αφήσουμε άλλο τον Μητσοτάκη να μας κάνει Ποτάμι». Υπό αυτές τις συνθήκες ίσως θα δυσκολευτεί πολύ περισσότερο απ' ό,τι στην προεδρική εκλογή να βρει συμβιβαστικές λύσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οχι διότι δεν θα θέλει. Αλλά διότι δεν θα υπάρχουν.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
δειτε ολες τις ειδησεις

Best of Network

Δείτε Επίσης