Ματίνα Ηρειώτου

Η προπαγάνδα δεν έχει πια όρια και φραγμό. Ούτε καν μπροστά στα 88 καταμετρημένα θύματα της εθνικής τραγωδίας δεν σταματά. Οι ντουντούκες λειτουργούν για να τη διαλαλήσουν. Τώρα όσοι κάνουν κριτική τους ιθύνοντες κατηγορούνται ότι καταλογίζουν ευθύνες σ' εκείνους έπεσαν στη μάχη. 

Μην την πατήσουμε, μην πέσουμε την παγίδα ενός ακόμη επικοινωνιακού παιχνιδιού - λες και όλα είναι επικοινωνία και εντυπώσεις. 

Η κριτική δεν αφορά τον πυροσβέστη, τον λιμενικό, τον αστυνομικό που έπεσαν στις φλόγες και έσωσαν ζωές. Υποκλίνομαι μπροστά στον αστυνομικό της ΔΙΑΣ που πήρε τον ηλικιωμένο μακριά από το φλεγόμενο σπίτι λέγοντάς του «ή θα έρθεις μαζί μου, ή θα καούμε και οι δύο». Υποκλίνομαι μπροστά σ' εκείνους που ξεπερνώντας τους εαυτούς τους και το ανθρώπινο σοκ μπροστά στο απόκοσμο που συνάντησαν έκαναν αυτό για το οποίο ετάχθησαν. 

Καθαρές κουβέντες: Η κριτική και η κατακραυγή πάει σ' εκείνους που δεν καθοδήγησαν, που δεν σχεδίασαν, που δεν πήραν εγκαίρως τις αποφάσεις που έπρεπε, που δεν χρησιμοποίησαν ή που απαξίωσαν στις κομματικές τους παρωπίδες μέσα και εξοπλισμό. Η κριτική αφορά τους ανάξιους και επικίνδυνους. Και έχουν όνομα και επώνυμο.