Γιώργος Δ. Ανδρέου

Από πού κι ως που θα μας πει αυτός τι θα κάνουμε τα λεφτά που θα μας δώσει η Ευρώπη. Λες κι εμείς δεν ξέρουμε, δεν μάθαμε , ζώντας τόσα χρόνια με το παλαιό, νέο και το μεταΠασόΚ.

Νάμαστε πάλι. Άλλη συγκυρία, άλλα πρόσωπα, άλλα δεδομένα. Ίδια όμως λογική.

Άρχισαν ήδη τα σχόλια, οι αμφισβητήσεις, οι απορρίψεις, οι αφορισμοί και κυρίως οι αντιπροτάσεις. Ο λαϊκισμός. Από αυτούς – είναι πολλοί, απλωμένοι σε όλο τα πολιτικό φάσμα – που θέλουν, και διαχρονικά το πετυχαίνουν, να μην αλλάξει τίποτα στο μοντέλο λειτουργίας της χώρας. Μην θιγούν τα κεκτημένα τους.

Πριν καν προλάβει Επιτροπή Πισσαρίδη να ανακοινώσει και να παραδώσει στην Κυβέρνηση τις προτάσεις της για τις δράσεις και το αναπτυξιακό μοντέλο της ελληνικής οικονομίας και οι πολιτικοί, να ρίξουν, ως όφειλαν, μια ματιά στις σκέψεις, τον προβληματισμό και τις προτάσεις αυτές.

( Το παράδοξο έως αστείο, όχι όμως ανεξήγητο, είναι πως η μεγάλη αντίδραση δεν εκπορεύεται από όσους εκμεταλλεύονται και πλουτίζουν από το κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους μοντέλο οικονομικής λειτουργίας. Βάζουν μπροστά τους αφελείς μικρομεσαίους και εργαζόμενους και τους φορείς, πολιτικούς και κοινωνικούς, που, υποτίθεται, τους εκπροσωπούν. Αντιμάχονται έτσι τις αλλαγές, τον εκσυγχρονισμό και την επένδυση σε υποδομές και το μέλλον, αυτοί που πρώτοι και σίγουρα θα ωφεληθούν σημαντικά από την αλλαγή του μοντέλου. Γίνονται οπαδοί της αρνητικής αειφορίας: τα λεφτά πρέπει να τα τρώμε εμείς, όχι να τα επενδύουμε για να ωφελούνται τα παιδιά και τα εγγόνια μας).

Εξανίστανται οι αρχιερείς του λαϊκισμού.

Τι είναι αυτά τα ακατανόητα που προτείνει η Επιτροπή:
«Η αναπτυξιακή δυναμική της χώρας σε βιώσιμη βάση, η τεχνολογική της αναβάθμιση με ψηφιακές υποδομές και μεγαλύτερες και πιο παραγωγικές εξωστρεφείς εταιρείες , η αύξηση του κατά κεφαλήν πραγματικού εισοδήματος, ώστε να συγκλίνει σταδιακά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με την σημαντική αύξηση της απασχόλησης, τόσο μέσω της μείωσης της ανεργίας και μέσω της αύξησης της συμμετοχής στην αγορά εργασίας υποαπασχολούμενων ομάδων του πληθυσμού, όπως οι γυναίκες και οι νέοι, που θα συμβάλλει στην άμβλυνση των κοινωνικών αποκλεισμών και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, οι διαρθρωτικές αλλαγές, η ενίσχυση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και των επενδύσεων σε καινοτόμες δράσεις. Μείωση της φορολογίας σε εργαζόμενους. Παραγωγικές επενδύσεις. Αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης. Θέσπιση υπηρεσιακών επί θητεία γενικών γραμματέων στα υπουργεία. Παροχή κινήτρων για επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία. Δημιουργία ανταποδοτικού δεύτερου πυλώνα -επικουρικού - στο ασφαλιστικό σύστημα. Στήριξη της οικογένειας και της προσχολικής εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος και άλλα».

Κορακίστικα, θεωρίες, πράσινα άλογα. Έλα παππού… Ήρθαν οι γραμματιζούμενοι να μας μάθουν, λες και εμείς δεν ξέρουμε. Η επιλογή είναι μονόδρομος, δοκιμασμένη, απλούστατη. Τα λεφτά να πέσουν άμεσα στην κοινωνία , να δημιουργηθεί ζήτηση στην αγορά.

Διορισμοί παντού εδώ και τώρα, στο κράτος , τους Δήμους , τις Περιφέρειες, έχουν άλλωστε παγώσει τόσα χρόνια. Αποζημιώσεις και επιδόματα σε όσους μειώθηκαν τα εισοδήματα. Όχι ψίχουλα και ελεημοσύνες, πραγματική αναπλήρωση εισοδημάτων (με βάση όσα πραγματικά βγάζουμε). Αύξηση μισθών και συντάξεων, μετά από τόσες μειώσεις και παγώματα. Λεφτά θα υπάρχουν. Έτσι θα πάρει μπρος η αγορά, θα επανέλθει η κανονικότητα. Αφήστε κατά μέρος τις αποκρατικοποιήσεις, τα ΣΔΙΤ, τις υποδομές και τα τοιαύτα. Λένε.

Ηδύμορφος και ηδύποτος, απατηλός πάντα, ο λόγος του λαϊκισμού κ. Πισσαρίδη και κύριοι Πρωθυπουργέ και Θ. Σκυλακάκη, που καλείστε να κάνετε πράξη τις προτάσεις της Επιτροπής. Φωνή Ιακώβ.
Γρηγορείτε. Οι σειρήνες χαϊδεύουν ήδη τα αυτιά των πολιτών - ψηφοφόρων με το απατηλό τραγούδι τους. Οι πρώτες αντιδράσεις, του Σύριζα – και όχι μόνο - για την οικονομία, με πρόσχημα την πανδημία και την πρόσληψη γιατρών και νοσηλευτών, δίνει στίγμα και δείγμα γραφής του προσανατολισμού και της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην συζήτηση για το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας. Επελαύνει κύμα – τσουνάμι - λαϊκισμού, από πολλές κατευθύνσεις.

Ο πόλεμος, η πολιτική αντιπαράθεση, προβλέπεται ανελέητη στο πεδίο με όλα, έως και ανέντιμα, όπλα. Με πρόσχημα το συμφέρον των πολιτών, οι απανταχού οπαδοί της στασιμότητας και της πεπατημένης, θα εκβιάζουν παντοιοτρόπως την παραμονή στις δοκιμασμένες πρακτικές. Στη σίγουρη αποτυχία.

Ανάγκη αδήριτη να αντισταθεί η υγιής μερίδα της κοινωνίας και κυρίως της πολιτικής.

Η ίδια η έκθεση δίνει το μπούσουλα:
« Είναι σημαντικό όταν υλοποιούνται οι δράσεις που προτείνουμε να υπάρχει ιδιοκτησία και υποστήριξη αυτών από τους υπεύθυνους στον δημόσιο και πολιτικό τομέα και από το μέρος του πληθυσμού που επηρεάζεται άμεσα. Είναι επίσης σημαντικό να ακολουθηθεί μια σειρά προτεραιοτήτων στην υλοποίηση που αυξάνει την αποτελεσματικότητα τους, λόγω συμπληρωματικότητας των επιμέρους δράσεων».

Χρήσιμο είναι συνεπώς να συνειδητοποιήσει η πολιτική ηγεσία, πως ιστορικά:
ο πόλεμος με την αριστερά στο πεδίο του λαϊκισμού είναι χαμένος από χέρι ( είναι κοντά το 2014),
η τολμηρή απόπειρα Γιαννίτση για εκσυγχρονισμό και διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος, πολεμήθηκε από το ίδιο το κόμμα του και ματαιώθηκε από την ατολμία του αρχηγού του,
και να επιλέξει έξυπνα:

άμεση οριστικοποίηση των δράσεων υλοποίησης του μοντέλου της Επιτροπής και διασφάλισή του προγράμματος με Ευρωπαϊκές νομικές εγκρίσεις, τέτοιες, ώστε να μην μπορεί να αλλάξει, αν οι πολίτες ξεγελαστούν από τον λαϊκισμό και σας αντικαταστήσουν.

Εμπροσθοβαρή ιεράρχηση εφαρμογής των μέτρων , θεσμικά και χρηματοδοτικά, για να φανούν τα αποτελέσματα και να πέσουν χρήματα στην αγορά όσο γίνεται πιο γρήγορα. Έτσι θα ενθαρρυνθούν οι πολίτες και θα σχηματισθεί εγκαίρως στην κοινωνία πλειοψηφία των πολιτών, που θα υπερασπιστούν τις αλλαγές.

Δεν υπάρχει, δυστυχώς, περιθώριο για άλλες χαμένες ευκαιρίες εκσυγχρονισμού της χώρας.

Είναι στο χέρι όλων μας, μοναδική ιστορική και πολιτική συγκυρία. Εν μέσω πανδημίας. Ουδέν κακόν.
Ο Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)