Δημήτρης Χ. Παξινός

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο. Ευτυχώς. Το ίδιο περίπου συνέβη και σ’ άλλα Υπουργεία, όπως στο ενδεικτικά στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Τίποτε δεν έμεινε αλώβητο από τις επιδρομές και τις προσπάθειες άλωσης ολοκληρωτικά της χώρας. Με επιδόματα, με προσλήψεις παντός είδους και καιρού, με συμβασιούχους, με ειδικούς συμβούλους, με μετακλητούς και κάθε είδους παρανομίες και ημιπαρανομίες κατάφεραν το ακατόρθωτο. Να μετατρέψουν την χώρα σ’ ένα απέραντο Δημοσιοτροφείο σε βάρος όλου του λαού, σε μια ακυβέρνητη πολιτεία.

Όλα αυτά τα χρόνια έχει εμπεδωθεί στους πολίτες ένας ωχαδελφισμός, μια αδιαφορία ισοπεδωτική, μια εγκατάλειψη. Έχει διαμορφωθεί μια ανάλογη κουλτούρα αντικοινωνικής συμπεριφοράς καθημερινά στο δρόμο, στ’ αυτοκίνητο, στις στάσεις, στις διαβάσεις. Ένας Μιθριδατισμός διαπερνά πλέον μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που με τρόπο απαθή παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, αδύναμος ν’ αντιδράσει.

Δεν είναι εύκολο καθόλου λοιπόν να αλλάξει ο κόσμος από την μια στιγμή στην άλλη, χρειάζεται χρόνος πολύς. Έχει γίνει ανυπόμονος ο Έλληνας και ατομιστής. Ούτε και να αλλάξει ξαφνικά ως δια μαγείας. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν.

Χρειάζεται επομένως από την μεριά της Κυβέρνησης να δείξει τελείως άλλο πρόσωπο για να αρχίσουν να το εμπιστεύονται οι πολίτες. Δύσπιστοι και καχύποπτοι όπως έχουν γίνει. Να δείξει ότι πρώτη αυτή συμμετέχει στις θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ακόμη ο Ελληνικός λαός και να περιορίσει τους μετακλητούς υπαλλήλους που ο κάθε βουλευτής προσλαμβάνει. Να μην έχει ξεχωριστό προϋπολογισμό η Προεδρία της Δημοκρατίας, ούτε η Βουλή των Ελλήνων, που έχει καταστεί φέουδο οικογενειοκρατίας βουλευτών και φίλων. Να υπάρχει η διαύγεια, που καθιερώθηκε επί Γ. Παπανδρέου, σ’ όλα τα θέματα που αφορούν συναλλαγές στο Δημόσιο.

Τι θα πει ξεχωριστοί προϋπολογισμοί, όταν όλα προέρχονται από τον κρατικό κορβανά και επιβαρύνουν τον Ελληνικό λαό.

Να ξεκινήσει μια άλλου είδους σχέση μεταξύ εντολέως λαού και εντολοδόχου κυβέρνησης, που ο αμοιβαίος σεβασμός είναι υπαρκτός και καθημερινός. Να αντιληφθεί ο λαός ότι κυβερνάται χάριν αυτού και ότι δίνει στο κράτος, υπάρχει η ανάλογη ανταπόδοση. Γιατί να προσληφθούν 1.500 νέοι αστυνομικοί όταν οι περισσότεροι είναι στην φύλαξη υψηλών προσώπων και εκτελούν χρέη Φιλιππινέζων. Ποια είναι τα υψηλά πρόσωπα και τι αριθμό αστυνομικών διαθέτουν. Ο κ. Φλαμπουράρης π.χ. είχε στην διάθεσή του περί τους 60 αστυνομικούς επί 24ώρου βάσεως. Ο αριθμός όλων αυτών είναι πολύ μεγάλος και ικανός για την φύλαξη των γειτονιών, αφού τα Α.T. στενάζουν από τις ελλείψεις.

Ας μάθουν να ζουν όλοι τους όπως οι Δυτικοευρωπαίοι πολιτικοί, χωρίς φανφάρες, χωρίς συνοδούς να τρέχουν ν’ αδειάζουν τους δρόμους για να περάσει ο Χ και μετά το χάος. Ας δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα του συνετού, ολιγαρκούς, σεμνού και ταπεινού πολιτικού που ασχολείται με τα προβλήματα τα καθημερινά και ουσιώδη. Που μεριμνά για την ανάπτυξη του τόπου.

Χρειάζεται πολύ χρόνος, υπομονή και τα πρώτα δείγματα γραφής να είναι αληθινά. Αρκετά με τους θεατρινισμούς. Υπηρέτες του λαού και όχι αφέντες με παρατρεχάμενους από τα εκτροφεία των κομμάτων. Το άνοιγμα στον κεντρώο χώρο, δεν γίνεται μόνο με πρόσωπα αλλά με θέσεις και πράξεις.

*Ο Δημήτρης Παξινός είναι πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών